سرداب اعجاب انگیز در مشهد اردهال

به گزارش ادیان نیوز، حضرت اباالحسن علی ابن امام محمد باقر (ع) در سال ۱۱۳ هجری قمری جهت امر تبلیغ دین مبین اسلام و پاسخگویی به احساسات مذهبی مومنان وارد کاشان شدند و به مدت ۳ سال در میان عاشقان و دلباختگان اهل البیت به ارشاد مردم ولایتمدار پرداختند از ویژگیهای بارز این امامزاده لازم التعظیم می توان به فرزند بلافصل بودن و هچنین نایب الامامین یعنی امام محمد باقر (ع) و امام جعفر صادق (ع) اشاره نمود.

درخصوص مقام والای آنحضرت روایتهای متعددی نقل شده است که از جمله آن می توان به حدیث حضرت امام صادق (ع) اشاره نمود که می فرماید: هرکس برادرم حضرت علی ابن باقر (ع) را در اردهال زیارت کند مانند کسی است که قبر جدم حسین (ع) را در کربلا زیارت کرده باشد و هچنین حضرت امام رضا (ع) می فرماید نعم الموضع الاردهال فلزم و تمسک به ، چه خوب مکانی است اردهال پس به آن التزام و تمسک پیدا کنید حضرت علی ابن امام محمد باقر (ع) در سال ۱۱۶ هجری قمری با یاران و اعوانش به جنگ با کفر زمانه می پردازد و پس از رشادتهای فراوان سرانجام در ۲۷ جمادی الثانی در دره ازناوه با یاران باوفایش به شهادت رسید و سر مبارکش را از تن جدا نموده و برای حاکم جور وقت در شهر قزون ارسال نمودند و بدن مطهرش را در مشهد اردهال به خاک سپردند.

نام: علی(ابوالحسن، طاهر)

پدر: محمد ابن علی ابن الحسین(ع)

مادر: امّ ولد( نام های او زیینب، لیلا، امّ حکیمه)

فرزندان: احمد و فاطمه- فاطمه یکی از همسران امام کاظم (ع)

سن: ۳۲ سال

مسئولیت: نائب خاص امام محمد باقر (ع) و امام جعفر صادق(ع)

سال اعزام: حدود ۱۱۳ هجری قمری و اوایل قرن دوم

حاکم دوران: هشام بن عبدالملک

محل شهادت: قتلگاه حضرت در ۴ کیلومتری حرم مطهر ( بند سنگی ازناوه)

تاریخ شهادت: ۲۷ جمادی الثانی۱۱۶ ه.ق

چگونگی شهادت: جدا شدن سر از بدن مبارک آن حضرت با لب تشنه و فرستادن آن به دارالخلافه

قاتل: ارقم شامی حدود ۵۵ سال بعد از واقعه ی کربلا

 

زیر ایوان صفا، سردابه ای وجود دارد تقریبا به طول۶ ، عرض۳ وعمق ۳/۵متر و راه ورودی آن هنگام ورود به ایوان سمت راست می باشد.  درباره این سردابه و تابوت های داخل آن از جمله نقل می کنندکه در سال ۱۳۱۳ اعتضادالدوله حکمران قم به مشهد اردهال آمده فرمان می دهد تا روی سردابه را می شکافند و شخصا داخل سردابه شده حدود یکصد تابوت در آنجا دیدار می کند که در هر یک جسدی سالم و از هم متلاشی نشده در حالی که لباس زندگی به تن داشتند و روی گونه های بعضی خون خشکیده نمودار بود مشاهده می کند و ایشان را از یاران سلطان علی (ع) می شمارد.

این شهرت حس کنجکاوی اهل تحقیق را برانگیخته و از جمله به سمع حضرت آیت الله آقای سید شهاب الدین مرعشی نجفی (رحمه الله) رسیده بود و معظم له که بیش از هر کس پی جوی کشف حقایقند در سال ۱۳۴۱ شمسی دعوت اهل محل را برای مسافرت به مشهد پذیرفته و به نیت تامین موتور برق بدان محل حرکت کرده ضمن اقامت چند روزه خود در مشهد برای مشاهده سردابه از نزدیک اظهار کمال علاقه می کنند در نتیجه در نیمه شبی به امر ایشان،  درب سردابه گشوده می شود و چندین نفر از معتمدین وارد سردابه می شوند و چگونگی وضعیت داخل سردابه را به خدمت آن مرجع عالیقدر عرضه می دارند.

داخل سردابه – طبق آنچه حضرت آیت ا… مرعشی نجفی (ره) تایید فرموده اند – حدود صد تخته تابوت وجود دارد که ردیف سه تا سه تا روی هم چیده شده است. روی سه تا از آن تابوت ها باز و بدن ها تازه و سالم (نپوسیده ) است و در دیوار آخر سردابه ، سنگی نصب شده و بر آن نوشته شده: سید رکن الدین مسعود (به سال) ۹۵۴حضرت آیت الله العظمی مرعشی نجفی در بازدید خود در سال ۱۳۴۱ از نپوسیدن تابوت ها(سالم ماندن اجساد) اظهار تعجب نموده و شهدا را از یاران حضرت علی بن باقر (ع) قلمداد نموده اند.

مرحوم مشهدی مسیّب همدانی، یکی از افرادی است که به دستور مرحوم آیت ا… العظمی مرعشی نجفی (ره) به داخل سردابه مشرف شدند می گوید: وقتی از پله ها وارد سردابه شدم، دو طرف سردابه تابوت سه تا چهار تا وجود داشت و میان تابوتها راهی بود که به انتهای سردابه می رسید. اجساد تابوتهای بالایی پیدا و سرِ برخی از اجساد، از بدن جدا بود. در هنگام رفتن به انتهای سردابه یک دست از تابوت بیرون بود، من آن دست را داخل تابوت گذاشتم، وقتی میخواستم برگردم، دیدم که دست به همان صورت اول بیرون از تابوت قراردارد. قطر بازوی دست مذکور به اندازه قطر ران من بود.

 

لازم به ذکر است بدن مطهر حضرت ، در سردابه ای که بعد از این سرداب است قرار دارد و اطلاعی از چگونگی سردابه مخصوص آن حضرت در دست نیست.پس از آن،  درب سردابه مسدود گشت.

منبع:کتاب مجموعه تاریخی مشهد اردهال (کاشان) تالیف :حسین فرخ یار صفحه ۱۵۳