بنیان‌های حقوقی مردم‌سالاری دینی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
نویسندگان: عباسعلی رهبر – مهرداد مقدمی
چکیده:
مردم‌سالاری دینی، برداشتی نوین از اسلام است که بر جنبه‌های سیاسی اسلام به‌عنوان دینی کامل و جامع پرداخته است و بر نقش مردم در امور سیاسی جامعه دینی تأکید دارد و دلالت بر مرجعیت سیاسی و اجتماعی اسلام دارد. از طرفی، تنها مدل حکومتی است که در آن، مشروعیت دینی و مشروعیت سیاسی با هم جمع شده است.
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران که جمهوری‌بودن نظام سیاسی کشور را به‌طرق مختلف تضمین کرده است اصل تفکیک قوا، محوریت مردم در شکل‌گیری نظام و نیز اداره امور کشور به‌اتکای آرای عمومی در نظام جمهوری اسلامی را مورد پذیرش قرار داده و تمهیداتی را برای تحدید قدرت دول، محو استبداد، نهادینه‌کردن آزادی، مقابله با فساد و سوء استفاده از قدرت، پیش‌بینی کرده است.
کلید واژه: قانون اساسی، دین، مردم‌سالاری، حقوق، آزادی، حاکمیت، اقتدار.
بنیان‌های حقوقی مردم‌سالاری دینی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران