دانشمند و اقیانوس شناس بزرگ فرانسوی چگونه مسلمان شد؟
دانشمند بزرگ فرانسوی، اقیانوس شناس، آغازگر پژوهش های اعماق دریا و اقیانوس، مخترع یک نوع دستگاه تنفس اکسیژن و خانه ی زیرآب، نویسنده بسیاری از کتاب ها و فیلم های مشهور، ژاک ایو کوستو، شخصیت شناخته شده ای در سطح جهان است. اما افراد بسیار کمی می دانند که آن پژوهش های علمی از تفکر او در آیات قرآن استخراج شده و بسیاری از آیات علمی آن رهنمای وی برای پذیرش و گرویدن به اسلام شد و مسلمان هم از دنیا رفت. این پژوهشگر محیط زیست زیرآب که شهرت جهانی دارد اعلام داشته است که انتخاب اسلام درست ترین تصمیم در زندگی وی بوده است. کاپیتان کوستو در مجموعه ای تلویزیونی با عنوان «دریای زنده» جهان شگفت انگیز زیرآب، رودخانه ها و اقیانوس ها را به تصویر کشیده است.
در طی بررسی آب فضاهای باز در تنگه جبل الطارق، وی به حقیقت شگفت انگیزی پی برد که پیش از آن از سوی دانشمندان مطرح نشده بود: وجود دو لایه آب که با یکدیگر ترکیب نمی شود. گویا آنها با یک غشاء از یکدیگر جدا شده و مرز ظریفی مابین خود دارند. هر یک از این لایه ها حرارت، ساختار نمک، موجودات و گیاه های مخصوص به خود دارند. اینها آب های دریای مدیترانه و اقیانوس اطلس هستند که در تنگه جبل الطارق به یکدیگر می رسند.
ژاک کوستو در این زمینه گفته است: «در سال ۱۹۶۲، دانشمندان آلمانی دریافتند که در باب المندب، جایی که آب های خلیج عدن و دریای سرخ به هم نزدیک می شوند، آب های دریای سرخ و اقیانوس هند با هم ترکیب نمی شوند. با پیگیری مثال همکاران، ما بررسی کردیم که آیا آب های اقیانوس اطلس و دریای مدیترانه با هم ترکیب می شوند یا خیر. نخست آب دریای مدیترانه را با بررسی شوری، چگالی و گونه های زندگی وابسته به آن مورد مطالعه قرار دادیم. ما همین کار را در مورد اقیانوس اطلس نیز انجام دادیم. این دو حجم آب برای هزار سال است که در تنگه جبل الطارق به هم می رسند و منطقی است که تصور کنیم این دو حجم عظیم آب در این مدت زمان طولانی می بایست ترکیب شده باشند، شوری و چگالی آنها یکسان یا دست کم مشابه شده باشد. اما حتی در مکان هایی که آنها بسیار به هم نزدیک می شوند، هر کدام مشخصه های خود را حفظ می کنند. به بیان دیگر، در مکان های ادغام این دو حجم از آب، غشاء آب اجازه نمی دهد آنها ترکیب شوند.»
با کشف این حقیقت آشکار و غیرمحتمل، دانشمندان بسیار شگفت زده شده بودند. کوستو در این باره می نویسد: «من مدت زمان زیادی درباره این پدیده شگفت انگیز که نه با قوانین فیزیک قابل توضیح است و نه قوانین شیمی، تامل کردم.» اما شگفت زدگی دانشمندان زمانی بیشتر شد که دریافتند درباره این حقیقت ۱۴۰۰ سال پیش در قرآن مجید نوشته شده است. او این مساله را از “دکتر موریس بوکی” فرانسوی آموخت: «وقتی من درباره یافته خود به او توضیح دادم، او با شک به من گفت که درباره این موضوع ۱۴۰۰ سال پیش در قرآن مجید نوشته شده است. این مساله برای من همچون رعد و برقی در آسمان صاف بود. و وقتی به ترجمه های قرآن رجوع کردم این موضوع را واقعا مشاهده کردم. سپس فریاد زدم “من قسم می خورم قرآن، که علم مدرن ۱۴۰۰ سال از آن عقب مانده است، نمی تواند سخن یک انسان باشد. این کتاب سخن حقیقی قادر مطلق است.” پس از آن من اسلام را پذیرفتم و هر روز از درستی، عدالت، سهولت و سودمندی این مذهب شگفت زده می شوم. من بی اندازه خوشحالم که خداوند چشمان مرا به حقیقت باز کرد.»
منبع : شفقنا