نویسنده: مرتضی یوسفیراد
چکیده:
موضوع امامت نزد متفکران اسلامی، اعم از متکلمان و فلاسفه، از دغدغهها و مسائل اساسی و ذهنی آنها بوده است. نزد فلاسفه اسلامی از آن جهت محل توجه بوده که امام(ع)، هدایتکننده جامعه فاضله بهسوی کمالات و سعادت بوده و از آن جهت مورد توجه اساسی متکلمان واقع شده که امام(ع) با پذیرش ریاست دینی و دنیایی جامعه، پس از رسول خدا(ص) حافظ هویت دینی میشد.
در مقاله حاضر، این مسئله از جهت روشی که متکلمان و فلاسفه در بررسی امامت به کار میگیرند و از حیث ماهیت و نقش و هدفی که برای امامت و وجود امام قائلاند، بررسی شده و ضمن اعتقاد نویسنده به وجود موارد افتراق و اشتراک، این موارد به اجمال مورد بحث واقع شدهاند.
کلید واژه: امام و امامت، رویکرد کلامی، رویکرد فلسفی، متکلمان شیعه،فلاسفه اسلامی.
امامت در مقایسه دو رویکرد کلامی و فلسفی