نویسنده: مجید احمدی کچایی
چکیده:
نوشتار حاضر بهدنبال بازخوانی چگونگی تقابل ائمه با جریانهای گوناگون و متنوع غالیان (از ابتدا تا دوره امام صادق(ع)) میباشد. در یک طرف گروههایی قرار داشتند که بهتدریج و با گذشت زمان باورهای ابتدایی خویش را به فرقههای منسجم در دوره امام صادق(ع) تبدیل کردند؛ در طرف دیگر ائمه نیز بهعنوان متولیان دین به فراخور زمان و شرایط پدیدآمده با جریانهای انحرافی ازجمله غالیان به مقابله پرداختند. شاید یکی از مهمترین علل رشد غالیان در آن دوره، شرایط سیاسی پدید آمدهای بود که سبب درگیری امویان با عباسیان شد. همین امر سبب گردید این گروهها با خیالی آسوده به تبلیغ گمانههای خود همت گمارند و خود را به گروههایی با کادر رهبری مشخص تبدیل کنند.
نوشتار حاضر به بررسی جریان غلو از دوره مذکور تا عصر امام صادق(ع) یعنی دورهای که غالیان به بالندگی خویش رسیده بودند، پرداخته است. گرچه گرایشهای غالیانه هیچگاه از جامعه مسلمانان رخت برنبست، اما مبارزه امامان شیعه با این جریانها تا اندازه زیادی این گروهها را به حاشیه راند و سبب مشخص شدن نظرگاه شیعیان و تمایز این اندیشه با باورهای چنین گروههای منحرفی گردید.
کلیدواژه: غالیان، ائمه، امام صادق(ع)، تقابل.
بررسی چگونگی تقابل ائمه با جریانهای غالیانهاز آغاز تا دوره امام صادق(ع)