نکاتی از شگردهای فعالیت فرقه ای رام الله

ادیان نیوز: تشکلی ظاهرا مردمی به نام “جمعیت آل یاسین”، ساماندهی تشکیلاتی فرقه رام الله را بر عهده گرفته بود و سعی داشتند از همه قشرها به خصوص دانشجویان و اندیشمندان عضوگیری کنند.

دانشجویان و اهالی فرهنگ در نظر فرقه تشکیلاتی رام الله حائز اهمیت بود؛ تربیت سخنران و محقق معمولا از بین این اقشار انتخاب می‌شد. قدر مسلم، این کار تشکیلاتی نمی‌تواند بدون وابستگی به یکی از کشورهای خارجی با این گستردگی و انسجام پیش برود و قطعا پشتیبانی یکی از کشورها در پشت پرده این فرقه تشکیلاتی برداشت خواهد شد.

جمعیت آل یاسین از بین اعضا، تعدادی را به صورت دستچین و گزینشی به حلقه اول فرقه معرفی می‌کرد و کسانی به حلقه اول راه پیدا می ‌کردند که دارای اشتیاق و انگیزه فعالیتی بیشتر و کاملا در خدمت اهداف تشکیلاتی فرقه رام الله بودند.

پیمان فتاحی (رئیس فرقه) که به ایلیا م. رام الله معروف است، تالیف و انتشار نشریات مختلف با محورهای تبلیغاتی را در دستور کار جمعیت قرار داده بود و ده‌ها نشریه از سوی این جمعیت در طول سال‌های فعالیتش منتشر شد.

نشریات منتشر شده که غیرتکراری بودند، زمینه‌های مختلف را تحت عناوین هنر متعالی، علم موفقیت، هنرهای زیستن، علوم باطنی، اخبار کودکانه، تفکر متعالی و … را پوشش می‌دادند.

تشکیل ان‌جی‌او های همسو در کنار تشکل جمعیت آل یاسین، یکی دیگر از زمینه‌های فعالیتی فرقه رام الله بود که با کمک نشریات فرقه، این تشکل سازی های ظاهرا مردمی صورت می‌گرفت و در نهایت موسسه‌های مختلفی در قالب موسسات انتشاراتی و موسسات فرهنگی و هنری شکل گرفتند.

تشکلی با نام “گروه پیام” از مجموعه هایی بود که آموزش سخنرانی با مدیریت مستقیم پیمان فتاحی (ایلیا م. رام الله) را بر عهده داشت. رد پای گروه‌هایی در پوشش‌ فعالیت‌های خیرخواهانه، زیست محیطی و حتی هیئت‌های مذهبی در کارنامه فرقه رام الله دیده می‌شود تا در نهایت از طریق همین هیئت‌ها و امور خیریه به اهداف عضوگیری و هوادارپروی خود نائل شوند.

اجرای طرح‌ها و پروژه‌های مطالعاتی و تحقیقاتی یکی دیگر از فعالیت‌های محوری فرقه رام الله بود؛ چرا که با استفاده از این شیوه‌ها می‌توانست در هدایت و مدیریت بخشی از پروژه‌های اجرایی و مطالعاتی کشور تاثیرگذار باشد.

این طرح‌های مطالعاتی-که از اواسط دهه هفتاد شروع و تا نیمه‌های دهه هشتاد ادامه داشت- که از سوی فرقه رام الله مدیریت می‌شد، با کمترین هزینه و با شگردهای سوء استفاده از هواداران فرقه انجام می‌شد.

کلاس‌هایی که در پوشش کلاس‌های قرآنی از سوی فرقه‌ رام الله اداره می‌شدند، حاصل فرآیند در اختیار گرفتن افراد شرکت‌کننده در این کلاس‌ها برای اهداف تشکیلاتی فرقه بود. این شرکت‌کنندگان سرانجام می‌توانستند، هر کدام یک تشکل ظاهرا قرآنی راه‌اندازی کرده و بخش قابل توجهی از افکار و اهداف خود را از طریق این تشکل‌ها مدیریت کنند.

از همان اوایل فعالیت، تشکل‌های تحت مدیریت فرقه رام‌الله در بخش مراقبت‌های حفاظتی خود دستوراتی را در قالب بیانیه به اعضا منتقل می‌کرد تا هر گونه وقایع مشکوک پیرامون فرقه را به سرعت به حلقه اول فرقه منتقل کنند.

بیانیه تشکیلاتی فرقه رام‌الله موارد متعددی را یادآور شده تا توهم توطئه را در اعضای فرقه زنده کند و با این شگرد، تک تک افراد فرقه را به اتفاقات پیرامون خودشان حساس‌تر کرده تا در نهایت ارتقای حفاظت تشکیلاتی را در پی داشته باشد.

پیمان فتاحی در طول سال‌هایی که فعالیت فرقه تحت مدیریت وی در اوج بود، همواره سعی می‌کرد از انظار پنهان بماند و اسامی مستعار مختلفی را برای خودش انتخاب کرده بود تا مورد شناسایی قرار نگیرد.

انتخاب نام اصلی‌ترین تشکل فرقه رام الله (آل یاسین) نیز حاوی نکاتی است تا اقشار مذهبی بدون هیچ شک و شبهه‌ای در خدمت اهداف تشکیلاتی فرقه و جمعیت آل یاسین قرار گیرند و انتخاب اسامی گروه‌های همسو با جمعیت آل یاسین مانند: “منصورون”، “حم”، “زلزال”، “قدر” و … نیز در همین راستا بود.

گروه‌های مختلفی تحت عنوان انجمن متفکران و محققان و با اسامی گروه تفکری “طارق”، “مرکز مدیریت حرفه‌ای‌” و … ، فعالیت‌های آموزشی تفکر و مدیریت فرقه رام الله را انجام می‌دادند و بیش از ۲۰۰ پروژه تحقیقاتی و مطالعاتی از سوی این گروه‌ها پیگیری شدند. 

منبع: انجمن رهپویان هدایت