نویسنده: علی غلامیدهقی (فریدنی)
چکیده:
حوادث تاریخی مهم و تأثیرگذار به همان اندازه که خود بزرگ و پر اهمیتاند، در غربالگری شخصیتها و چهرههای متنفذ جامعه نیز مؤثرند. وقتی رویدادی همچون عاشورا اتفاق میافتد، موضعگیری افراد، سلبی یا ایجابی، مورد دقت پژوهشگران و حتی عامه مردم قرار میگیرد.
بر این اساس، همیشه این پرسش برای عاشوراپژوهان وجود داشته و دارد که چرا برخی نزدیکان حسینبن علی(ع) که از آنها انتظار میرفت در یاری آن حضرت گوی سبقت را از دیگران بربایند، از این قافله خیر عقب مانده، در زمره عاشوراییان قرار نگرفتند.
محمد حنفیه، برادر امام حسین(ع)، از این شخصیتهاست که حضور نیافتنش در کربلا این سؤال را در ذهن پرسشگران ایجاد کرده است که چرا وی در کربلا غایب بود و از همراهی برادرش محروم ماند؟ پاسخ به این پرسش با بررسی منابع کهن تاریخنگاری مسلمانان، مسئله اصلی این نوشتار است.
کلید واژه: کربلا، امام حسین(ع)، محمد حنفیه، علّت عدم حضور در کربلا، بیماری و نمایندگی امام.
محمدحنفیه ونهضت حسینی