الگوى عدالت و پیشرفت در اسلام با تأکید بر الگوى دولت مهدوى

 

نویسنده: آیت مظفرى

در آستانهء دههء چهارم انقلاب اسلامى که از سوى رهبر معظم انقلاب، «دههء عدالت و پیشرفت» نام گذارى شده است، این پرسش اساسى مطرح مى شود که الگوى عدالت و پیشرفت در انقلاب و نظام جمهورى اسلامى ایران چیست ؟ نوع پاسخ به این پرسش راهبردى، چگونگى آیندهء نظام را رقم مى زند. در جهان معاصر غالباً دو الگوى عدالت و پیشرفت که هر دو برآموزه هاى غربى تکیه دارند، مطرح است؛ اولى مدل لیبرال دموکراسى ودومى الگوى سوسیال دموکراسى یا مارکسیستى است. از آنجا که نظام جمهورى اسلامى و گفتمان آن، ریشه در گفتمان اسلام ناب محمدى دارد، ارائهءهرگونه الگویى براى عدالت و پیشرفت در جمهورى اسلامى (ضمن بهره گیرى از تجربیات مثبت مدلهاى معاصر) باید از مکتب اسلام سرچشمه گرفته باشد.

در این مقاله، نویسنده برخلاف دیدگاهى که الگوى توسعهء بومى (ایرانى -اسلامى) را نفى مى کند، تلاش کرده است تا با بهره گیرى از دو الگوى اسلامى در صدر اسلام و عمدتاً دولت آرمانى اسلام در عصر حضرت مهدى (عجل الله تعالى فرجه الشریف)، به این پرسش اساسى و نیاز امروز، پاسخ دهد. بر این مبن، مقاله در دو بخش تنظیم شده است؛ بخش اول به بحث عدالت و بخش دوم به پیشرفت اختصاص یافته است، با این ایده که در نگاه اسلامى بین این دو متغیر سازگارى وجود دارد و اگر بنا بر تقدم باشد،عدالت، مقدم است.

کلیدواژه: عدالت، پیشرفت (توسعه)، دولت آرمانى اسلام، الگوى عدالت، الگوى پیشرفت 

الگوى عدالت و پیشرفت در اسلام با تأکید بر الگوى دولت مهدوى