تبیین شاخصه اى بعد سیاسى توسعهء انسانى از دیدگاه اسلام (با تأکید بر قرآن کریم)

نویسنده: محمدرضا احمدى

رویکرد توسعهء انسانى، جدیدترین و مقبول ترین رویکرد در مباحث توسعه مى باشد و از سوى مجامع بین المللى برگزیده شده و شاخصهاى سه گانهء «درآمد سرانه»، «امید به زندگى» و «نرخ باسوادى» براى اندازه گیرى درجهء توسعه یافتگى کشورها طراحى و ارائه شده است. در رویکرد رایج، بعد سیاسى توسعهء انسانى در فضاى قابلیت زاى اجتماعى و در حد برقرارى دموکراسى مورد توجه مى باشد.

به نظر مى رسد براى تحقق جامعهء توسعه یافتهء اسلامى، اتکا به شاخصهاى سه گانهء فوق کفایت نمى کند. این تحقیق، با این پیش فرض که اسلام با جامعیت، کاملیت و خاتمیت خود، پاسخگوى همهء نیازهاى اصلى و اساسى انسان براى رسیدن به سعادت و کمال مى باشد و قرآن، خود را کتاب هدایت انسان در همهء شؤون معرفى کرده است، با مراجعه به آیات قرآن کریم و مددگیرى از احادیث اهل بیت(علیهم‏السلام) ضمن ارائهء تعریف جدیدى از توسعه و توسعهء انسانى متناسب با آموزه هاى اسلامى، با الهام از نظریهء عمومى کنش متقابل و طراحى نظام وارهء کنش سیاسى، چهار شاخص کلى زیر را براى بعد سیاسى توسعهء انسانى از دیدگاه اسلام پیشنهاد کرده است:

ـ شاخص ولایتمدارى

ـ شاخص تکلیف گرایى

ـ شاخص عدالت و انصاف

ـ شاخص مشارکت (سیاسى ـ اجتماعى)

کلیدوازه: توسعه، توسعهء انسانى، اسلام، سیاست، تبیین، شاخص، نظام واره

تبیین شاخصهاى بعد سیاسى توسعهء انسانى از دیدگاه اسلام (با تأکید بر قرآن کریم)