آیا سیاست هندوها برای به حاشیه راندن مسلمانان از دریچه تخریب و تبدیل مساجد به معبد میگذرد؟ پاسخ به این وضعیت مسلمانان این کشور را نسبت به جایگاه اجتماعی و آزادیهای دینی خود در آینده این کشور نگران کرده است.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، مجله اکونومیست با اشاره به سیاست تبدیل مساجد به معبد گزارشی در مورد ناسیونالیستهای افراطی هندو منتشر کرد که با حمایت دادگاهها، مساجد را هدف قرار دادهاند.
در این گزارش تحت عنوان «آنچه مال توست مال من است: کمپین بدخواهانه برای تخریب مساجد در هند» آمده است: «در خانهای در کوچهای باریک واقع در شهر وارناسی، یک فعال هندوی افراطی زندگی میکند که قطعهای را از یک اثر تاریخی که از مسجد بابری سرقت کرده است در دست دارد. این مسجد در قرن شانزدهم در شهر آیودیا در شمال هند ساخته شد. سوهان لال آریا با اشاره به روزی که گروه افراطی هندو به مسجد حمله و آن را ویران کردند، گفت: من این قطعه تاریخی را در دسامبر ۱۹۹۲ برداشتم.
آریا و دیگران، از جمله رهبران حزب افراطی بهارتیا جاناتا، ادعا میکردند که این مسجد در محلی ساخته شده است که لرد رام (از خدایان هندو) در آنجا متولد شده است. تخریب مسجد به خشونتهای فرقهای منجر شد که در آن حدود ۲۰۰۰ نفر کشته شدند و این اوج مبارزات طولانیمدت حزب بهاراتیا جاناتا و رهبران آن برای جایگزینی مسجد با معبدی به نام رام بود.
دامن زدن به تبلیغات جنبش ملیگرای افراطی، میلیونها هندو را به سوی افراطیگری علیه مسلمانان کشاند و به حزب بهاراتیا جاناتا کمک کرد تا از حاشیه سیاست به اریکه قدرت برسد. در سال ۱۹۹۶، این حزب به بزرگترین حزب در پارلمان هند تبدیل شد.
ماه آینده زمانی که نارندرا مودی، نخستوزیر هند معبد رام را افتتاح کند، این امر به منزله اعلام غیررسمی کمپین انتخاباتی او است که در آن حزب بهاراتیا جاناتا اولین حزب هندی خواهد بود که برای سومین بار از سال ۱۹۷۱ در انتخابات پیروز میشود. ساخت معبد رام بدون حکم دادگاه عالی در سال ۲۰۱۹، که به کسانی که مسجد را ویران کردند، پاداش داد ممکن نبود.
در نتیجه این حکم، فعالان هندو جرئت پیدا کردند تا هزاران مسجد دیگر را در گوشه و کنار هند هدف قرار دهند، از جمله مسجدی در وارناسی که در ۲۰۰ کیلومتری ایودیا قرار دارد و در سال ۱۶۶۹ در زمان حکومت امپراتور اورنگ زیب در شهر گیانواپی ساخته شد. برخی مانند همسر آریا ادعا کردند که آثاری از معبد را در محل مسجد پیدا کردهاند.
اکنون این مسجد با حصار بلند آهنی و نگهبان پلیس مسلح احاطه شده است. یک مجموعه هندوی بزرگ در نزدیکی آن ساخته شده است. این امر در نتیجه تلاشهای یکی از اعضای پارلمان هند و از نزدیکان مودی بود که سوگند یاد کرد مسجد را به دوران قدیمی خود بازگرداند.
با تصویب قانونی در سال ۱۹۹۱ در آن تأکید شد مکانهای عبادت باید به همان وضعیتی که از زمان استقلال تاکنون بودهاند، حفظ شود؛ تلاش شد تا اختلافات را آرام کند. با وجود این، دادگاه وارناسی حکمی را به نفع این فعال هندو صادر کرد. گروهی از محققان سازمان باستانشناسی هند در حال جستجوی آثار باستانی هندو هستند و انتظار میرود که یافتههای خود را در این ماه به دادگاه عالی احمدآباد ارائه کنند.
اکونومیست در ادامه نوشت: تحریک اوباش برای جایگزینی مسجد، حس عجیب پیروزی و احساس ناامنی در میان مسلمانان را نشان میدهد و این احساس را تقویت میکند که هندوها که ۸۰ درصد جمعیت هند را تشکیل میدهند، قربانی آزار و اذیت مسلمانان در دوران حکومت بر هندوستان هستند. چنین تاکتیکهای ارعابی توجه را از مظاهر ناکامی حزب حاکم در سایر زمینهها، مانند بیکاری بالا و پاکسازی رود گنگ منحرف میکند.
اما شاروان کومار میشرا، یک عمدهفروش در وارناسی، مودی را بهترین نخستوزیر هند و مانند یک قدیس میداند. او میگوید: هندوها با سرهای بالا راه میروند در حالی که مسلمانان سرافکندهاند.
اکنون ۲۰۰ میلیون مسلمان از جایگاه خود در هند که به طور فزایندهای به یک کشور صرفاً هندو تبدیل میشود هراس دارند و انتخابات آتی را با نگرانی دنبال میکنند.