نویسنده: کمال اکبری
چکیده:
فقه سیاسی شیعه با توجه به ظرفیتهای درونی و نیازهای موجود، بهویژه با تجربه جمهوری اسلامی ایران پس از انقلاب اسلامی به طراحی و اجرای نظام جامع سیاسی اجتماعی اقدام کرد. نظامسازی در فقه سیاسی که از نص برآید و با نگاه به تحولات عینی جهان و نیاز جامعه دینی تکمیل شود چیزی است که شروع آن در پیروزی انقلاب اسلامی بوده است ولی تکمیل و استمرار و پویایی آن، جاری است.
در این نوشتار تلاش میشود تا ظرفیتهای درونی فقه سیاسی، اقدامات انجام شده، الزامات و نیازهای پیشرو و چگونگی ساخت نظام سیاسی بررسی شود و پس از بیان راههای پیموده شده فقه برای نظامسازی، درآمدی بر تئوری ایجاد نظام جامعه سیاسی اجتماعی بر اساس فقه سیاسی ارائه شود.
کلیدواژه: فقه سیاسی شیعه، ظرفیتهای فقه سیاسی، جمهوری اسلامی، نظامسازی.
چکیده:
فقه سیاسی شیعه با توجه به ظرفیتهای درونی و نیازهای موجود، بهویژه با تجربه جمهوری اسلامی ایران پس از انقلاب اسلامی به طراحی و اجرای نظام جامع سیاسی اجتماعی اقدام کرد. نظامسازی در فقه سیاسی که از نص برآید و با نگاه به تحولات عینی جهان و نیاز جامعه دینی تکمیل شود چیزی است که شروع آن در پیروزی انقلاب اسلامی بوده است ولی تکمیل و استمرار و پویایی آن، جاری است.
در این نوشتار تلاش میشود تا ظرفیتهای درونی فقه سیاسی، اقدامات انجام شده، الزامات و نیازهای پیشرو و چگونگی ساخت نظام سیاسی بررسی شود و پس از بیان راههای پیموده شده فقه برای نظامسازی، درآمدی بر تئوری ایجاد نظام جامعه سیاسی اجتماعی بر اساس فقه سیاسی ارائه شود.
کلیدواژه: فقه سیاسی شیعه، ظرفیتهای فقه سیاسی، جمهوری اسلامی، نظامسازی.
ظرفیتهای فقه سیاسی برای نظامسازی