در میان مفسران و متفکران مسلمان رویکرد پدیدارشناختی و نیز لیبرال به متن مقدس و دین، هرگز حضور نداشته است. بهطور کلی، تحقیقات مفسران و اندیشمندان دینی در بستری دروندینی شکل گرفته است. ازاینرو، تفاسیر اسلامی کمتر به ریشهها و معنای نمادین آیات قرآن پرداختهاند. مباحث اندک پیرامون معنای نمادین در قرآن میتواند دستمایه یک بررسی تطبیقی شود. در این مختصر، به بررسی معنای نمادین عدد هفت میپردازیم که بیشتر بهمعنای «کثرت» و «کمال» تفسیر شده بود.
درحالیکه مفسران و دینپژوهان غربی از ریشهها و علل ذکر «هفت» در مکاشفه مباحث مبسوطی ارائه کردهاند. مهمترین رویکرد در میان مسیحیان و دینپژوهان، نمادین بودن عدد هفت در مکاشفه است که بیان آن یا بهدلیل افاده کثرت است و یا از باب افاده تکامل.
این نوشتار درصدد بررسی وجود اصل نمادگرایی در قرآن و کتاب مقدس و بررسی تطبیقی معنای نمادین عدد هفت در قرآن و مکاشفه یوحنا برآمده است.
کلیدواژه: نمادگرایی، هفت، قرآن، مکاشفه یوحنا.