چکیده:
مسئله گناه اولیه پس از پولس رسول، نخستین بار به وسیله قدیس آگوستین مورد بحث و بررسی کلامی قرار گرفت. به نظر او، انسان به دلیل گناه اولیه آدم و حوا گناهکار است و تنها لطف و عنایت الهی است که انسان را به سوی خیر هدایت میکند. این مقاله با روش نظری و مطالعه تورات و انجیل درصدد تبیین دقیق این نظریه و بررسی آن با توجه به دیدگاههای برخی متکلمان و فیلسوفان است. این تحقیق نشان میدهد با اینکه در عهد قدیم و جدید، اثری از تعلیم آموزه گناه نخستین وجود ندارد، با این حال امروزه، بسیاری از فرقههای مسیحی در خصوص فراگیر بودن گناه آدم اتفاقنظر دارند.
از نگاه آنان، نهتنها پیامبران الهی در گناه اصلی شریک هستند، بلکه تمامی کودکان نیز از بدو تولد گناهکار به دنیا میآیند. پولس رسول و دیگران از نظریهپردازان آن هستند. درحالیکه علّامه طباطبائی و دیگران از منتقدان جدی این آموزه میباشند.
کلیدواژه: گناه نخستین، کتاب مقدس، قرآن کریم، مسیحیت.