نگرش ادیان توحیدی به روزه

به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، این گروه ادیان توحیدی با دعوت از ۳ کارشناس دینی از اسلام، یهودیت و مسیحیت جوانان حاضر در جلسه را با روزه در این ۳ دین توحیدی آشنا کرد.

در این جلسه ابتدا مهندس آرش آبائی، نماینده انجمن کلیمیان تهران درباره روزه در دین یهود سخنانی ایراد کرد. آبائی گفت: در شریعت یهود سه راه متعارف برای نزدیکی به خدا و کسب رحمت او موجود است: صم، قل، و مامون، یعنی روزه، دعا، و صدقه. بنابراین یک فرد مومن یهودی روزه میگیرد تا به خدا نزدیک شود.

وی از روزه یوم کیپور به عنوان روزه بزرگ و مهمترین روزه در آیین یهود نام برد و گفت: روزه یوم کیپور، یا روزه توبه مهمترین واقعه مذهبی یهودیان در طول سال است؛ روزی که تمام اقشار یهودی آن را گرامی میدارند، زیرا در این روز گناهان بخشوده میشوند.

وی سپس با ذکر این مطلب که سایر روزههای واجب آیین یهود به مناسبتهای مختلف تاریخی و بلایایی که بر قوم آنها نازل شده است، گرفته میشود، سپس از روزههای مستحب آیین یهود نام برد و گفت: هدف از روزه گرفتن فقط گرسنگی دادن به جسم نیست. یشعیای نبی، یکی از پیامبران یهود در پاسخ به گروهی از یهودیان که انتظار داشتند خداوند به روزه جسمانیشان توجه کند و همه حاجتهای آنها را برآورده کند، گفت: روزهای که مورد نظر خداست، روزهای نیست که شما میگیرید و چند ساعتی خود را رنج میدهید و گرسنه میمانید. هدف خدا آزادی بردگان و پاره کردن زنجیرهای ظلم و ستم است و توجه به معنویاتی است که در پشت روزه نهفته است.

وی در پایان گفت: این آیه در صبح روز یوم کیپور در همه کنیسهها خوانده میشود تا مردم بدانند هدف خداوند چیزی فراتر از یک روز گرسنگی است.

در ادامه کشیش آشو تمرز سخنان خود را با آیهای از انجیل متی، باب چهارم آغاز کرد که مسیحیان را به روزه دعوت میکند، و گفت: در مسیحیت روزه نه تنها روزه ظاهری، بلکه روزه باطنی و معنوی است؛ دوری از شریران و گناهان بزرگترین فایده برای متدینین است. خداوند سه آزمایش را در کتاب مقدس برای مسیح مطرح کرد تا او را به کمال انسانیت برساند؛ سه آزمایشی که آدم و حوا از آن موفق بیرون نیامدند. این سه وسوسهای که همیشه انسانها را به خود مشغول داشته باعث شده که در تمام ادیان روزه یکی از واجبات باشد و اولین چیزی که مورد آزمایش قرار میگیرد، گرسنگی است. کشیش تمرز از انتظار به عنوان دومین شاخصه از تکبر به عنوان سومین وسوسه نام برد و افزود: انسان امروزی با تکبر در ستیز است. دوست دارد تمام دنیا مال او باشد؛ روزه به ما یاد میدهد از چیزهایی که درگیر آن هستیم، یعنی روزمره‏گی فاصله بگیریم و به جایی برسیم که ببینیم اطرافیان ما چگونه زندگی میکنند.

کشیش آشو تمرز سخنان خود را با آیهای از انجیل در همین مورد پایان داد: گنجهای خود را در زمین میندوزید که زنگ یا بید آنها را زیان میرسانند، یا دزدها نقب زده، آنها را میدزدند؛ بلکه گنجها برای خود در آسمانها بیندوزید، زیرا جایی که گنج شماست، دلهای شما نیز آنجا خواهد بود.

قابل توجه است که مسیحیان در تمام طول سال چهارشنبه ها و جمعه ها را روزه میگیرند؛ چهارشنبه ها به خاطر رای به مرگ مسیح و جمعه ها به خاطر مرگ مسیح. آنها در حقیقت از خوردن مواد پروتئینی امساک میکنند، اما میتوانند گیاهخواری کنند.

سخنران آخر این کارگاه، دکتر حجتالله جوانی، استاد دانشگاه الزهرا به تبیین و تشریح روزه در دین اسلام پرداخت. دکتر جوانی گفت: وقتی پیامبری مبعوث میشود، مجموعهای از اعتقادات را به مردم متذکر میشود که این تذکرات دستگاه نظری اعتقادات دینی را تشکیل میدهد، اما برای اینکه این دستگاه نظری تقویت شود و جلوه عملی پیدا کند، به یک دستگاه عملی یا به تعبیر دیگر احکام، آیین و مناسک نیاز است. ما با پذیرش اختیاری این احکام در حقیقت رابطه دوستی بین خدا و خودمان را تقویت میکنیم.

بعد از سخنرانیها، شرکتکنندگان در کارگاه تجربی در ۳ گروه مجزا به بحث راجع به لزوم اجرای مناسک دینی، از جمله روزه پرداختند، آثار اجتماعی و فردی مرتبط بر آن را بررسی کردند و نظر خود را راجع به این که تاکید بر آموزههای مشترک ادیان چگونه میتواند باعث نزدیکی پیروان آنها به یکدیگر و ایجاد دنیایی پر از صلح و آرامش شود، اعلام کردند.