پیرامون کَل نیرانجان!
«کَل نیرانجان» همان قدرت کاذبی است که نماد تمام اتفاقات منفی است. اکنکار در این مقام، او را اهریمنی می‌داند که در صدد بازداشتن روح از تعالی و ترقی است. بنا به عبارتِ کتاب مقدس ادعایی، او «شیطان جهانهای روانی است».[۲]
طبق عقیدۀ اکیستها «کَل نیرانجان» برای اعمال شیطانی خود از نفسانیّات پنجگانۀ انسانی سود میجوید و بشر را از رسیدن به مقام تعالی باز می‌دارد.[۳]
او مسئول تمام آرزوهای پلید است و باعث می‌شود مرگ در دل انسانها رخنه کند. کَل نیرانجان انسانها را در اندوه، پریشانی، نکبت و تهی‌دستی غوطهور می‌کند. اوست که انسانها را به خودکشی و خودانهدامی و بدبختی و بی‌علاقگی و نارضایتی و تفرقه می‌کشاند. خشم، حرص، وابستگی و خودستایی، گرایش به الکل و افیون و مواد مخدر، زودرنجی، عیب جویی و … همه از آثار کَل نیرانجان هستند.[۴]
از این دست گفته‌ها دربارۀ کَل نیرانجان فراوان است. هر انسانی با مراجعه به این گفته‌ها درمی‌یابد که کل نیرانجان شخصیتی است که علیه خدا شوریده و خود را در جهت مخالفت با روح الهی وقف کرده است. اما همین کَل نیرانجان در اکنکار چهرۀ متناقض دیگری نیز دارد. واژه‌نامۀ اکنکار درباره او مینویسد: «کَل نیرانجان: مظهر تجلّی منفی خدا، قدرتی که به جریان می‌افتد تا جهانهای مادون را نگهداری نماید. جهانی که ارتعاشاتش حالات خشن مادّه را نشان می‌دهد.[۵]
پال توئیچل در جای دیگر دربارۀ او می‌گوید: «تمام این جهانها، برهماندا، آندا و پیندا، تحت حاکمیت نیروی کل یا نیروی منفی قرار دارند. حکم‌ران این جهانها کَل نیرانجان است. او جهان فیزیکی را آفریده و مرگ و زندگی، خلقت و نابودی در ید قدرت او است. گرچه او قادر به انجام هر کاری است که مایل باشد، وظیفه‌اش از بالا به او دیکته می‌شود… او اغلب از سوی بسیاری از گروههای مذهبی، بالاترین مرتبۀ خدایی تلقی می‌شود.[۶]
در این جملات «کَل نیرانجان» از مقام اهریمنی به مقام خالقیت و حتی ربوبیت تغییر موضع داده است؛ بهگونهای که بسیاری از ادیان، او را خدای متعال دانسته‌اند. البته «پال» به مناسبت دیگری «کَل نیرانجان» را خدای تمام ادیان دانسته است و ادعا می‌کند او همان یهوۀ یهودی‌ها و خدای مسیحیان و برهم دانتیست‌ها است.[۷]
در مواضع دیگری مقام کَل نیرانجان مقام ابزار الهی بودن است و او بهعنوان ابزاری جهت آزمودن و تعالی چلاها شمرده شده است. به هرحال او یکی دیگر از مظاهر و تجلّیات خداوند اکنکار است که یا شیطان است، یا خالق و یا همکار خداوند![۸]
………………………………………………………..
پی‌نوشت:
[۱]. شریعت کی سوگماد، توئیچل، بیتا، ترجمه هوشنگ اهرپور، بیجا، ج ۱، ص ۲۸.
[۲]. همان، ج۱، ص ۸۲.
[۳]. همان، ج۱، ص ۱۹۳.
[۴]. همان، ج۱، ص ۲۳۵-۲۳۷.
[۵]. نامههایی به گیل، توئیچل، ترجمه مینو ارژنگ، ج دوم، تهران، محسن، ۱۳۸۰، ص ۱۲۹.
[۶]. اکنکار کلید جهانهای اسرار، ترجمه هوشنگ اهرپور، چ دوم، تهران، نگارستان کتاب، ۱۳۸۲، ص ۳۲۵.
[۷]. همان، ص ۳۳۴.
[۸]. سودای دین داری، عبدالحسین مشکانی سبزواری، نشر صهبای یقین، قم، ص ۲۰۴.
منبع : ادیان نت