تاریخچه خشونتها و کشتار شیعیان در پاراچنار به سالها پیش بازمیگردد، درگیریها میان گروههای مذهبی و فرقهای در این منطقه از گذشته وجود داشته و بسیاری از شیعیان جان خود را از دست داده اند.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، این روزها باز هم اخبار ناگواری از کشتار شیعیان پاراچنار پاکستان به گوش می رسد. این شهر به دلیل شرایط منطقه ای، سالها است که شاهد خشونتهای فرقهای بوده و به دلیل محاصره این منطقه توسط گروههای افراطی، مردم مظلوم پاراچنار کشته های زیادی را تاکنون متحمل شده اند.
حداقل ۱۰ تا ۱۵ درصد از ۲۰۲ میلیون نفر جمعیت پاکستان را شیعیان تشکیل میدهند که بزرگترین اقلیت مذهبی در این کشور محسوب میشوند. روزهای اخیر برخی از چهرههای برجسته شیعه پاکستان اعلام کردند که اوضاع در پاراچنار که منطقهای شیعهنشین در شمال غرب پاکستان است، عادی نیست. طی این مدت، درگیریهای خونین در این منطقه دور جدیدی از جنایت و نسلکشی علیه شیعیان به دست گروههای تکفیری به بهانه منازعه بر سر زمین و مزارع را رقم زد که به شهادت دستکم ۴۰ نفر و زخمی شدن حداقل ۱۶۶ تن منجر شد.
هر از گاهی به دلیل نزاعی که معمولا اختلافات ملکی منشأ آن است، این منطقه به صحنه کشتار این مردم مظلوم تبدیل می شود. در سال ۲۰۰۷ جنگی طولانی درگرفت و در سال ۲۰۱۲ جنگی به مدت یک سال در منطقه صورت گرفت و در نتیجه آن، بیش از ششصد نفر به شهادت رسیدند و صدها نفر دیگر زخمی شدند. اکنون نیز پس از یک هفته آتش جنگ در گرفته و دهها نفر کشته و بیش از صد نفر مصدوم شده اند.
این کشتار به شکل فجیع و غیرانسانی بریدن سر و دست و پا در فضای سکوت مجامع بین المللی و دولت پاکستان انجام گرفته و می گیرد و اکنون پس از گذشت یک هفته و ادامه این کشتار، جان بسیاری از غیرنظامیان بی دفاع شامل زنان و کودکان به شدت تهدید میشود.
امیدوارم علمای شیعه پاکستان با تشریک مساعی با علمای اهل سنت آن دیار در جهت پایان دادن به این تهاجمات غیرانسانی اقدام کرده و همچنین آنان با تاکید تمام از دولت پاکستان بخواهند تا برای حل اساسی و مسالمت آمیز اختلافات آن منطقه اقدام نماید.
متاسفانه ندای مظلومیت مردم پاراچنار در فضای ترور ناجوانمردانه شهید اسماعیل هنیه توسط رژیم جنایتکار اسرائیل در ایران نیز گم شد. از سوی دیگر شاید فقدان دولت مستقر نیز موجب شده باشد تا دولت جدید جهت پایان بخشیدن به این تهاجمات غیرانسانی نتوانسته واکنشی مناسب داشته باشد.
انتظار از دولت این است تا در این راستا از تلاش های دیپلماتیک برای حل مسئله از هیچ اقدامی خودداری نکند.
از خداوند متعال می خواهم تا مذاهب اسلامی در پرتو تعالیم پیامبر رحمت، زندگی مسالمت آمیز و روادارانه با یکدیگر داشته و در تعاملی سازنده به تعالی کشورشان کمک کنند.