هپی هالوین | صدای پای هالووین می‌آید!
جشن هالووین بعد از عید کریسمس دومین جشن فراگیر در بین جشن های مسیحیت بشمار می‌آید که بیش از هزار سال است در اروپا جشن گرفته میشود. جشن هالووین در ابتدا نوعی مراسم مذهبی بود که به مرور زمان بیشتر جنبه سکولار پیدا کرد و ویژگی‌های مذهبی آن تقریبا از بین رفت. امروزه هالووین با قصد و نیت های متفاوتی به نمایش درمیآید. در این گزارش با فلسفه آن آشنا خواهید شد.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، با هالووین شما آماده سفری به دنیای ارواح، جادوگران و هیولاها می‌شوید. هالووین جشنی است که به خاطر ریشه‌های ترکیبی خود از آداب و رسوم بت‌پرستانه و مذهبی و سنت‌های سکولار شناخته شده است. در بخش اعظمی از اروپا و آمریکای شمالی، هالووین بیشتر به صورت غیرمذهبی با برگزاری جشن‌ها، لباس‌های ترسناک، کدوهای حکاکی شده به شکل فانوس، آئین حکاکی روی کدو تنبل و هدیه دادن آبنبات برگزار میشود.
جشن هالووین به انگلیسی (Halloween) یک جشن مربوط به مسیحیت غربی است و ریشه این جشن و مراسم از سنت های قدیمی سرچشمه گرفته است. این جشن هر ساله در شب ۳۱ اکتبر (۹ آبان) شروع می شود و تا ۳ شبانه روز ادامه دارد. در این مراسم بسیاری از افراد لباس های عجیب می پوشند یا خود را به شکل شخصیت های معروف گریم می کنند. بعضی ها هم با چهره های ترسناک در این مراسم حضور پیدا خواهند کرد. همچنین کودکان به در خانه ها می روند و با قاشق زنی شکلات و آبنبات جمع آوری می کنند.
جشن هالووین چیست و چگونه به وجود آمده است؟
جشن هالووین یکی از روزهای تعطیل سال میلادی است که در اروپا و آمریکا و به خصوص در کشور های آمریکای شمالی همچون ایالات متحده آمریکا و کانادا از اهمیت زیادی برخوردار است به طوری که جشن هالووین بعد از عید کریسمس دومین جشن فراگیر در بین جشن های مسیحیت محسوب می شود.
امسال هالووین چه روزی است؟
آیا می دانستید یک چهارم از تمام آب نبات هایی که سالیانه در ایالات متحده به فروش می رسد، برای مراسم هالووین خریداری می گردند؟
سِلت ها معتقد بودند که در شب قبل از سال جدید، مرز بین جهان زندگان و مردگان محو و تار می شود. در شب ۳۱ اکتبر آن ها ساوین را جشن می گیرند؛ شبی که معتقد بودند ارواح مردگان به زمین بازمی گردند. سلت ها فکر می کردند که به غیر از ایجاد مشکل و آسیب زدن به محصولات، حضور ارواحی از جهان دیگر کار پیشگویی در مورد آینده را برای کاهنان سلتیکی آسان تر می نماید. برای مردمانی که به صورت کامل به جهان طبیعی و فناپذیر وابسته بودند، این پیشگویی ها منبعی مهم برای دستیابی به آسایش و هدایت در طول زمستان طولانی و تاریک بود. تاریخ هالووین درست در این ایام شروع به شکل گیری گرفت.
فلسفه هالووین چیست؟
آداب خاص و عجیب شب جشن هالووین
خوردن بلغور: فعالیت جالب دیگر این است که افراد چند دانه بلغور می خوردند و بدون این که هیچ چیزی پس از آن بخورند یا بیاشامند می خوابند؛ با انجام این کار اعتقاد دارند در خوابشان همسر رویاهایشان را خواهند دید.
قصه گویی: از سرگرمی های رایج هالووین شنیدن خاطرات و داستان های ترسناک است
فیلم ترسناک: از سرگرمی های محبوب شب هالووین دیدن فیلم ترسناک در تاریکی است
مکان های خالی از سکنه: با خالی کردن خانه ها و تبدیل آن به مکان هایی ترسناک، هر میهمانی را که از در وارد می شود می ترسانند.
موزیک و آهنگ مورد استفاده در جشن هالووین
گریم هالووین پسرانه
هالووین یک جشنواره سرگرم‌کننده برای بچه‌ها است، زیرا آنها می‌توانند لباس شخصیت‌های مورد علاقه‌شان را بپوشند و بیرون بروند تا بازی کنند. نقاشی و آرایش صورت یک روش واقعا سرگرم کننده برای لباس پوشیدن برای هالووین است. بخشی از گریم هالووینی پسرانه و دخترانه در ادامه قابل مشاهده است:
جشن هالوین در آمریکا
ویدئو ورود جشن هالووین به ایران:
حرف آخر…
هیچ اشکالی ندارد جشن های فراملی نیز درون مرزهای ملی یک کشور توسط جامعه مدنی تجربه و برگزار شود. اما پرسش اصلی این است:
آیا جامعه ایرانی با سابقه کهن و غنی ملیت و از سر گذراندن آئین و ادیان بزرگ و تمدن خیزی چون دین اسلام و دین زرتشت، چه نیازی به چنین جشن های شومارکتینگ و غیرسازگاری دارد؟ آیا اساساً من جوان ایرانی وقتی کمی فکر میکنم از تیب و ظاهر و مدل و استایل و نوع برگزاری جشن هالووین خود را هفت پشت غریبه می بینم! چرا که اساساً زمین بازی من نیست. برای من جشن مهرگان، امردادگان، سده، نیلوفر، نوروز و عید قربان (با آن فلسفه جذابش)، عید فطر، شب قدر، روز عرفه، جشن یلدا و… قابل فهم تر و مناسب تر است تا مفهومی که با آن بیگانه ایم.
مگر ما آیین و آداب و رسوم ملی و مذهبی کم داریم؟ کافیست شما نام جشن های ماهانه ایرانی را جستجو کنید. از فروردین تا اسفند مملو از جشن ها و آیین های ملی و مذهبی است که می توان با هر یک به فرهنگ و دین و اعتقادات ملی و میهنی و اسلامی خویش افتخار کرد و با برگزاری هر مراسم به محتوا و تاریخ فرهنگی، دینی و ملی خود رجوع کنیم. باشد که روزی به سنت راستین و خویشتن خویش بازگردیم.