غروبِ محرابِ تبریز
یادداشتی از حامد عبداللهی سفیدان؛
آیت‌الله سید محمدعلی قاضی طباطبایی، فرزند برومند و وارستهٔ تبریز بود؛ از همان دیاری که از خاکش بوی عرفان و ایمان برمی‌خیزد.
به گزارش ادیان نیوز؛ حامد عبداللهی سفیدان نماینده دانشگاه ادیان و مذاهب در یادداشتی با عنوان «غروبِ محرابِ تبریز» به مناسبت سال‌روز شهادت شهید محراب آیت الله سید محمد علی قاضی طباطبایی آورده است:
شهر تبریز در دهم آبان‌ماه سال ۱۳۵۸، دو غروب به خود دید؛ غروبی در افق آفتاب و غروبی دیگر در افق جان. روحانی مجاهد و محبوب مردم این شهر، پس از اقامهٔ نماز مغرب و عشا در مسجد شعبان تبریز، هدف سه گلوله از سلاح جهل و کج‌اندیشی قرار گرفت و به‌دست گروهک فرقان، به دیدار اجداد شهیدش شتافت.
آیت‌الله سید محمدعلی قاضی طباطبایی، فرزند برومند و وارستهٔ تبریز بود؛ از همان دیاری که از خاکش بوی عرفان و ایمان برمی‌خیزد. او تحصیلات خود را در نجف اشرف آغاز کرد و پس از سال‌ها تلمذ در محضر بزرگانی چون آیات عظام بروجردی، مرعشی نجفی، گلپایگانی و حضرت امام خمینی(ره)، به مرتبه‌ای از فضل و فقاهت دست یافت که آثار علمی درخشان و ماندگاری در فقه و عرفان به جای گذاشت . هرچند سال‌هایی را در نجف و قم زیست؛ اما پیوندش با زادگاهش هیچ‌گاه گسسته نشد و تبریز، همواره در جان و اندیشهٔ او حضور داشت.
قاضی طباطبایی از همان آغاز نهضت امام خمینی(ره) همراه و هم‌گام ایشان بود؛ مبارزه با استبداد و بی‌عدالتی را از پدر خود آموخته بود و در تمام مراحل نهضت، حضوری فعال و مؤثر داشت. در سال ۱۳۴۱ با صدور اعلامیه‌ای شجاعانه، به تصویب لایحهٔ انجمن‌های ایالتی و ولایتی اعتراض کرد و سال بعد، در مخالفت با لوایح شش‌گانهٔ موسوم به «انقلاب سفید»، خطابه‌ای آتشین ایراد نمود و رژیم پهلوی را به آزاد کردن امام خمینی فراخواند. این موضع‌گیری‌ها سبب دستگیری و انتقال او به زندان قزل‌قلعهٔ تهران شد. پس از آزادی از زندان و تحت نظر ساواک بودن، از مبارزه و روشنگری دست نکشید و همچنان در صف پیشتازان نهضت باقی ماند.
در جریان قیام تاریخی ۲۹ بهمن ۱۳۵۶ تبریز، قاضی طباطبایی نقشی محوری ایفا کرد. او با دعوت مردم به تعطیلی بازار و برگزاری مراسم اربعین شهدای ۱۹ دی قم، زمینه‌ساز یکی از نقاط عطف در تاریخ انقلاب اسلامی شد. در پی این قیام، مراجع تقلید وقت با صدور بیانیه‌هایی از شجاعت و درایت او قدردانی کردند.
با پیروزی انقلاب اسلامی، امام خمینی(ره) او را به عنوان نمایندهٔ خود و امام جمعهٔ تبریز منصوب کرد. در این جایگاه، قاضی طباطبایی با زبانی روشن و بیانی استوار، مردم را به وحدت، ایمان و استقامت فرا می‌خواند و سنگر نماز جمعه را به مرکز آگاهی و بیداری بدل ساخت.
روز یازدهم آبان ۱۳۵۸، تبریز یکپارچه در سوگ نشست. کمتر خانه‌ای بود که ساکنانش به بدرقهٔ پدر معنوی خود نرفته باشند. پیکر مطهر شهید آیت‌الله قاضی طباطبایی در میان انبوهی از جمعیت عزادار، در یکی از تاریخی‌ترین تشییع‌جنازه‌های این شهر، به‌سوی آرامگاه ابدی‌اش در مسجد مقبرهٔ تبریز بدرقه شد. او نخستین شهید محراب انقلاب اسلامی بود؛ روحانی‌ای که از تبریز برخاست، در تبریز زیست، و در تبریز به دیدار معبود شتافت.
یادش جاودان، و راهش چراغ ایمان و ایستادگی.