مسجد علی بن ابیطالب(ع) غربتکده ای در مدینه منوره / تصاویر

به گزارش ادیان نیوز، با گذشت ۱۴۰۰ سال، مدینه بوی غربت امام علی(علیه السلام) را می دهد.
وهابیها همچون مسجد حضرت فاطمه (سلام الله و علیها) از ترس خود در مسجد علی
بن ابیطالب(علیه السلام) را بسته اند، اما شیعیان وقتی به مدینه منوره می
روند، خود را به پشتهای درهای مسجد رسانده و نماز می خوانند.

این
مسجد در شمال غربی «مسجد الغمامه» و در  فاصله ۴۰۰ متری از مسجد النبی(صل
الله و علیه و آله و سلم) واقع شده است. در برخی از کتابهای مربوط به تاریخ
مدینه آمده است که پیامبر اکرم(صل الله و علیه و آله وسلم) یک یا دو سال
در این مسجد نمازگزارده است.

 این مسجد زمان عمر بن عبدالعزیز بنا شده است و امیر ضیغم والمنصوری در سال
۸۸۱ هجری قمری آن را تجدید بنا کرده و یک بار دیگر هم در سال ۱۲۹۶ هجری
قمری زمان «سلطان عبدالمجید اول» بازسازی شده است.

بنای این مسجد
مستطیل شکل است و طول آن از شرق به غرب به ۳۵ متر و عرض آن به ۹  متر می
رسد. این مسجد دارای یک رواق است که از دو جهت غرب و شرق به حجره ای کوچک
می رسد. دری از سمت شمالی به سمت صحن مستطیل شکل باز می شود و سقف رواق آن
دارای پنج گنبد است و بالای آن گنبد محراب قرار دارد.

محراب به سمت
قبله متمایل است و سه متر ارتفاع دارد و مناره مسجد در بخش شرقی مسجد نزدیک
در ورودی واقع شده است و ارتفاع بلندی دارد. این مسجد از سنگ بازلت ساخته
شده و با ورق سفید و آهک پوشیده شده و دیوار شرقی آن با سنگ سیاه پوشیده
شده است.

منبع : شبستان