ازدواج موقت ضرورت قرن ۲۱

ه. در دختران نوجوان داراى روابط نامشروع، توصیه به ازدواج دائم، به دلیل زود دانستن آن توسط خانواده ‏ها ممکن نیست.از مجموع نکات بالا نتیجه گرفته مى ‏شود که هم توصیه و هم عدم آن در دختران داراى خطراتى است که باید حتى الامکان از آن پرهیز نمود. برخى از انواع دختران نوجوان و جوان با توجه به شرایط و حالات متفاوت آنان از قرار زیر است که براى هر گروه باید چاره مناسب اندیشید.

الف. در معرض خطر
برخى از دختران، هرچند رابطه‏ اى با پسران ندارند اما در معرض خطر هستند؛ در این مورد، اوّلاً لازم است با اطلاع رسانى به خود و خانواده آنان از گرفتار شدن در دوستی هاى بى سرانجام پیشگیرى شود و به آنها توصیه شود که حتى الامکان خود را از اسباب تحریک جنسى و عاطفى دور کنند و ثانیاً باید ازدواج به عنوان پیشگیرى کننده از گرفتارى دل آنان به علایق نادرست و ایجاد دوستی هاى بى سرانجام، توصیه گردد.

ب. داراى رابطه دوستى با پسران‏
در مورد پیامدهاى سوء این روابط، لازم است از راه رسانه‏ هاى عمومى و در محیط هاى خاص اطلاع رسانى صورت گیرد و دختران داراى روابط معمولى با پسران به قطع رابطه و نیز ازدواج – به عنوان پیشگیرى کننده از عشق بى سرانجام – توصیه شوند. همچنین، آن تعداد که داراى روابط عاطفى و عاشقانه هستند، به افراد و مراکز مشاوره دهنده راهنمایى شوند تا به آنچه صلاحشان است از قطع رابطه گرفته تا ازدواج رهنمون گردند؛ اما توصیه به ازدواج موقت – هرچند با اجازه خانواده – خطرناک است؛ چون در صورت منجر نشدن به ازدواج دائم، خطر ایجاد عشق یک طرفه وعدم امکان ازدواج دختر وجود دارد.

ج. داراى رابطه نامشروع با جنس مخالف‏
در مورد این دسته در صورت عدم امکان ازدواج دائم، مى ‏توان ازدواج موقت را به عنوان حلال کننده رابطه حرام مطرح کرد. البته به صورت شرعى – یعنى با اجازه پدر دختر[۱] و یا عمل به فتواى کسى که اجازه را در این صورت لازم نمى‏ داند – زیرا اگر روابط نامشروع ایجاد نشده بود، شاید مى ‏شد به واسطه مشاوره، آنها را از انحرافات دور نمود؛ ولى حال که دچار انحراف شده‏ اند، در صورت عدم امکان ازدواج دائم، باید به ازدواج موقت اقدام کنند؛ چون آنها به هرحال این رابطه را خواهند داشت؛ پس چه بهتر که ارتباط آنان شرعى باشد.
علاوه بر اینکه فرد داراى رابطه نامشروع خود را ناپاک مى‏ داند و دلیلى بر اصلاح نفس خویش نمى ‏بیند؛ از این رو، امکان اقدام او به گناهان دیگر وجود دارد و ممکن است قسمتى از جامعه را نیز آلوده کند.

البته توصیه به ازدواج موقت در این صورت نباید علنى باشد؛ بلکه در مشاوره و به صورت خصوصى پیشنهاد شود؛ چون امکان الگو بردارى غلط کسانى که در این مرحله نیستند، وجود دارد.

د. داراى آمیزش جنسى با جنس موافق‏
در باره این دسته، نخست باید علت این رابطه ریشه یابى و نسبت به رفع آن اقدام شود. و در درجه اوّل ازدواج دائم به دلیل داشتن جنبه عاطفى قوى به همراه بعد جنسى مى‏ تواند به حل مشکل کمک کند. اما ازدواج موقت به دلیل بعد صرفا جنسى معلوم نیست توفیق چندانى در این زمینه داشته باشد، مگر اینکه با بعد عاطفى همراه شود. البته در این مورد خاص ممکن است کارایى ازدواج موقت بهتر از دائم باشد؛ چون ممکن است دخترى که در این وضعیت قرار دارد، ازدواج موقت را به دلیل زمان دار بودن ترجیح دهد که اگر نخواست، ادامه ندهد.

۲. پسران نوجوان و جوان با خانم هاى مجرد

ب. عدم انجام ازدواج موقت با خانم هاى مجرد به بدبینى پسران و دختران نسبت به ازدواج دائم منجر مى‏ شود؛ چون در این صورت پسران به هدف لذت جنسى هر دم
با دخترى رابطه دوستانه برقرار مى‏کنند، که این کار دو اثر دارد:
اوّل اینکه: آنها بعد از ارتباط با دختران فراوان به ازدواج دائم بدبین خواهند شد؛ چون تصور مى‏ کنند هیچ دختر سالمى براى ازدواج وجود ندارد.
دوم آنکه: دختران نیز از ازدواج زده مى ‏شوند؛ چون تصور مى‏ کنند تمام پسران آنها را تنها به دیده آلت جنسى مى ‏نگرند. منشأ این تصور نیز نگاه جنسى پسرانى است که با آنها ارتباط برقرار کرده ‏اند.

ج. ازدواج موقت و رابطه حلال پسران با خانم هاى مجرد مى‏ تواند آنها را از رفتن به سوى دختران براى رابطه حرام باز دارد و از این جهت مانع بدبینى دختران و پسران نسبت به همدیگر و در نتیجه زدگى آنها از ازدواج دائم شود.

د. در مورد پسران نوجوان بر خلاف جوانان، راهکار ازدواج دائم به جاى موقت قابل پیشنهاد نیست؛ چون خانواده‏ ها ازدواج دائم را براى پسران نوجوان زود مى ‏دانند.

انواع پسران جوان و نوجوان‏

بعضى از انواع پسران جوان و نوجوان به شرح زیر مى ‏باشند.

الف. بدون رابطه و داراى انحراف‏
برخى از پسران رابطه ‏اى با جنس مخالف نداشته ولى داراى انحراف اخلاقى مثل استمناء و تماشاى فیلم هاى مستهجن هستند. در مورد این دسته یک نظر آن است
که ازدواج موقت به صلاح نیست؛ چون هدف پسر از ازدواج جنبه جنسى آن است.
حالا اگر قرار باشد در این سن به متعه اقدام کند، دیگر انگیزه چندانى براى ازدواج دائم برایش باقى نمى ‏ماند و ممکن است ازدواجش به تأخیر بیفتد و یا هرگز صورت نگیرد. همچنین اگر بعد از تمام شدن زمان ازدواج اوّل، براى مدتى نتواند ازدواج موقت کند، احتمال کشیده شدن به روابط نامشروع وجود خواهد داشت. نظر دیگر اینکه: خطر عدم ازدواج موقت نیز کم‏تر نیست؛ چون ممکن است انحرافات وى را به روابط نامشروع بکشاند که حتى بعد از ازدواج نیز ادامه یابد و یا به مرز هرزگى برسد و یا غوطه‏ ور شدن در انحرافات اخلاقى به ازدواج آینده وى لطمه بزند، به این صورت که به دلیل خود ارضایى زیاد بعد از ازدواج در روابط زناشویى خویش به انزال سریع دچار گردد و در نتیجه زندگى او متزلزل شود.

ب. داراى رابطه گفتارى و دوستى با جنس مخالف‏
ج. داراى آمیزش جنسى یا رابطه بدنى با جنس مخالف‏

در مورد این دو دسته راهکار ازدواج موقت با غیر دختران در صورت عدم امکان ازدواج دائم پیشنهاد مى‏گردد تا هم خود آنها و هم دختران از روابط نادرست مصون بمانند؛ چون معمولا پسران شروع کننده رابطه هستند و اگر آنها به سمت دیگرى سوق داده شوند، بسیارى از دختران نیز از رابطه غلط مصون خواهند بود.

د. داراى آمیزش جنسى یا رابطه بدنى با جنس موافق‏
در مورد این گروه مشکل وجود دارد؛ زیرا آنها کشش چندانى نسبت به جنس مخالف ندارند و این مسئله باید به صورت موردى علت یابى و نسبت به رفع آن اقدام شود و بعد از آن راهکار ازدواج موقت یا دائم قابل پیشنهاد است.

۳. دختران سن بالا و زنان مجرد با پسران (به صورت طولانى مدت)

لازم به ذکر است که با توجه به تقدم عاطفه بر غریزه جنسى در زنان و همچنین با توجه به عاطفى بودن ازدواج دائم و جنسى بودن ازدواج موقت، زنان مجرد، ازدواج دائم خصوصاً تک همسرى را بر موقت ترجیح مى ‏دهند، به عکس آقایان که معمولاً با ازدواج موقت موافق هستند. بنا بر این، یکى از موانع مهم، سرشت ذاتى دختران سن بالا و زنان مجرد است که انگیزه چندانى براى ازدواج موقت ندارند، مگر اینکه انگیزه‏ هاى دیگرى همانند: نیاز مالى در بین باشد که در این صورت به ازدواج موقت راضى مى‏ شوند. اما این امر کلیّت ندارد و درباره بسیارى از این خانم ها صادق نیست. بهترین راهکار براى این خانمها ازدواج دائم به صورت تک همسرى و در صورت عدم امکان، به عنوان همسر دوم است؛ زیرا پذیرش ازدواج موقت توسط خانم ها مشکل به نظر مى‏رسد، مگر اینکه طولانى بودن مدت و یا امید منجر شدن به ازدواج دائم بتواند آنها را راضى کند.

انواع دختران سن بالا و زنان مجرد
برخى از انواع دختران سن بالا و زنان مجرد عبارتند از:

الف. بدون مشکل عاطفى جنسى‏
وقتى در مورد دختران و زنان، مشکل عاطفى جنسى وجود ندارد، ازدواج آنان باید براى رفع نیاز به تشکیل خانواده مد نظر قرار گیرد و ازدواج موقت طولانى مدت نیز نمى ‏تواند راه خوبى براى رفع این نیاز باشد، مگر اینکه در صورت عدم امکان ازدواج دائم به جاى تجرد تا آخر عمر انجام شود.

ب. داراى مشکل عاطفى جنسى‏
با توجه به شرایط فعلى که معمولا براى آنان موقعیت ازدواج دائم پیش نمى ‏آید، بهترین راه باقیمانده ازدواج موقت، خصوصاً به صورت طولانى مدت با مردان مجرد است؛ زیرا باید به نیاز روحى و جسمى آنها پاسخ داده شود؛ چون زنانى مورد نظر هستند که یا در معرض تحریک جنسى از طرق مختلف قرار گرفته ‏اند و یا احساس نیاز عاطفى شدید، آنان را به جواب‏گویى به نداهاى حرام ترغیب می‏کند.

اما در مورد اینکه طرف این ازدواج چه کسى باشد، یک نظر آن است که گرچه بهتر است مردان مجرد با این خانمها ازدواج دائم و یا موقت کنند، اما وقتى واقعیت به دست آمده از آمار مؤیّد آن است که در قبال این زنان، مرد مجرد وجود ندارد؛ پس چاره ‏اى نیست جز اینکه ازدواج با پسران یا مردان متأهل تجویز شود؛ به خاطر اینکه شرایط عادى نیست و نمى ‏توان نسبت به نیازهاى این دسته بى‏ تفاوت بود، مگر اینکه چشم را بر واقعیت احساس نیاز و در معرض خطر بودن آنان ببندیم و با ظلم بر این خانمها، براى آنها نسخه تجرد تا آخر عمر را تجویز کنیم.

نظر دیگر اینکه: نباید ازدواج با غیر مردان مجرد را براى آنان تجویز کرد؛ چون در ازدواج با مردان متأهل، هدف این خانمها تأمین نمى ‏شود به دلیل اینکه آنها مى‏ خواهند با این ازدواج به آرامش برسند؛ در حالى که مردان متأهل اگر به طور مخفیانه دست به این کار بزنند؛ چون تمام وجودشان در این دوران پر از اضطراب است، نمى‏ توانند آن آرامش مورد نیاز را براى این زنان به ارمغان بیاورند. اگر هم علنى بخواهند چنین کارى را انجام دهند، زندگى مشترک آنان دچار مشکل خواهد شد.

اثرات مثبت ازدواج موقت‏

بعد از بررسى ازدواج موقت نسبت به افراد، آثار مثبت آن به طور کلى مورد بررسى قرار مى‏ گیرد:

۱. کم مشترى شدن بازار فحشا
در مورد از بین بردن بازار فحشا و اینکه با فواحش چه برخوردى باید داشت، سخنان بسیارى گفته شده است؛ اما به این معنى توجه نشده است که در بازار روسپی گرى فاحشه اصل نیست؛ چون عرضه کننده متاع تن است و هیچ عرضه کننده‏ اى در هیچ بازار تجارتى تعیین کننده نیست، بلکه عرضه فرع بر تقاضا است؛ یعنى همیشه تقاضا حاکم اصلى بازار است و هم اوست که علت وجود عرضه است و اگر کسى بخواهد بدون از بین بردن تقاضا عرضه را از بین ببرد، کارى خطا انجام داده است؛ چون در صورت ممنوع کردن عرضه به صورت رسمى، تقاضاى موجود به بازار غیر رسمى و غیر قانونى سرازیر خواهد شد.

در مورد فحشا هم همین طور است و تا وقتى که مشترى نیازمند به روابط حرام وجود دارد، فواحش هم وجود دارند و روز به روز نیز به خاطر تقاضاى روز افزون به تعدادشان افزوده مى ‏شود. پس براى از بین بردن فاحشه ‏گرى، کافى است که راه ارضاى حلال به همان آسانى و ارزانى راه حرام باز و هموار گردد؛ یعنى وضعیت باید طورى شود که هرکس احساس نیاز مى‏ کند، بتواند به راحتى با ازدواج دائم و یا موقت آرامش خود را به دست آورد تا بازار فحشا با کمبود مشترى مواجه گردد و به تدریج به تعطیلى کشیده شود. علاوه بر اینکه در صورت راحتى ازدواج، بسیارى از زنان قبل از کشیده شدن به بازار فحشا، جذب زندگى مشترک مى‏ گردند و همچنین بسیارى از فواحش بعد از کم شدن تقاضا و کسادى بازار کار رو به ازدواج خواهند آورد.

پس اگر بخواهیم که بازار فحشا تعطیل شود، باید ازدواج اعم از موقت و دائم، همانند فحشا و بلکه آسان‏تر براى همه نیازمندان قابل دسترسى و انجام باشد؛ ولى در شرایط فعلى امکان آسان سازى ازدواج دائم لا اقل در کوتاه مدت بعید به نظر مى ‏رسد؛ در نتیجه، تنها راه باقیمانده ازدواج موقت است که مى ‏تواند در جلوگیرى از گسترش فحشا نقش بسیار زیادى داشته باشد و اگر نتواند آن را ریشه کن کند، تا حد زیادى مى‏ تواند اسباب کسادى این بازار زشت و کسب شوم را فراهم نماید.

۲. تبدیل بسیارى از ارتباطات نامشروع به مشروع‏
انسان هرچقدر هم که از نظر دینى سست باشد، اگر ارتباط مشروع به اندازه نامشروع سهل باشد، دومى را ترجیح نمى ‏دهد؛ چون گرچه در هردو لذت هست، اما در اوّلى احساس گناه با لذت همراه نیست.

۳. جلو گیرى از دچار شدن به سستى در انجام وظایف دینى و سهولت ارتکاب گناه‏
وقتى که ارتباط حلال است، فرد احساس گناه نمى‏ کند و خود را در مقام طغیان به درگاه الهى نمى ‏بیند؛ اما کسى که به ارتباطات نامشروع دچار است، ممکن است به راحتى عبادات را ترک کند و یا دست به گناهان دیگر هم بزند؛ یعنى به خود بگوید: من که غرق گناه شده‏ام، دیگر کم و زیادش چه فرقى مى‏ کند؟ عبادت کردن من با این وضع چه فایده‏اى دارد؟! در نتیجه، با تداوم ارتباطات نامشروع او در خطر ولنگارى قرار مى‏ گیرد. با ازدواج موقت، از چنین خطرى جلوگیرى مى ‏گردد.