بیایید با عقل به سراغ استدلال و با اشک به سراغ حماسه و با فریاد، ظالمان را محکوم و از مظلومین دفاع کنیم
شهیدان حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) در نامه ای با عنوان «درس هایی از
کربلا» به عزارداران حسینی توصیه هایی نموده است.
متن پیام بدین شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
حساب امام حسین(ع) از همه کس جداست. وقتی امام حسین(ع) وضع دلخراش
مسموم شدن برادرش امام حسن(ع) را دید، گریه کرد؛ ولی امام حسن(ع) فرمود:
«لَا یَوْمَ کَیَوْمِکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّه» هیچ روزی مثل روز تو
نیست.
تنها مهمانی که دوازده هزار نامه دعوت داشت، اما در برابر زن و بچه، آن
هم بین دو نهر آب با لب تشنه به شهادت رسید، امام حسین (ع) بود. شهیدی که
بر کشتهاش اسب تاختند و کودک و جوان و برادر و همه یارانش را شهید کردند.
اگر امسال برای بازماندگان قربانیان منا خیمههایی بود تا در آن عزاداری
کنند، در کربلا خیمهها را هم سوزاندند.
برادران و خواهران عزیز به عزاخانه امام حسین (ع) خوش آمدید.
امام حسین (ع) به بشریت آموخت، سر به نی بدهید ولی به نزد ظالم سر خم نکنید.
امام حسین (ع) به مسلمانان آموخت: محاصره اقتصادی و حتی نداشتن آب برای طفل شیرخوار بهتر از بیعت با یزید است.
امام حسین (ع) آموخت: من و هفتاد و دو یارم در محاصره سی هزار نفر بودیم، پس از محاصره نظامی نترسید.
امام حسین (ع) به مردم ترسو شجاعت و با خطبهها و دعای عرفه به مردم معرفت داد.
شهادت امام حسین (ع) با انتخاب، عشق، اخلاص و با هدف مقدس (برانداختن رژیم بنیامیه) بود.
امام حسین (ع) به ما درس داد که اگر سرم از تنم جدا شود، اما از قرآن جدا نمیشود و روی نیزه هم قرآن می خواند.
مشکل کشورهای اسلامی در دنیای امروز، ترس از محاصره اقتصادی، نظامی،
سیاسی و تبلیغاتی دشمن است و امام حسین (ع) درس مقاومت به بشریت آموخت.
اشک و عزاداری برای امام حسین (ع) نشانه قدردانی از شهید، معرفت، شور و
مودت اهلبیت علیهمالسلام، تهدید ستمگران و ظالم کوبی و مظلوم یابی و
بصیرت است.
امام حسین (ع) با قیام کربلا ثابت کرد که حفظ اسلام و مقاومت در برابر
طاغوت آنقدر ارزش دارد که اگر همه هستی انسان فدا شود، جا دارد.
اگر امروز روسای جمهور دنیا بخواهند یک راهپیمایی ده کیلومتری بدون
الزام و بودجه راه بیندازند امکان ندارد ولی امام حسین (ع) کاری کرد که بعد
از حدود ۱۴۰۰ سال، با یک «یا حسین» تنها در کشور ایران هفتاد میلیون عاشق،
به خیابانها میآیند و گرمای تابستان و سرمای زمستان در این حرکت تأثیری
ندارد.
حرکت و قیام امام حسین (ع) یک انرژی هستهای بود که افکار جامد را متلاشی و معرفت و عشق را زنده کرد.
عزیزان! یکی از کارهای زیبای امام حسین (ع) نماز او بود، نمازی که در دو
رکعت، حدود سی تیر به سوی او پرتاب شد و او نه تنها از نماز بلکه از
مستحبات آن از قبیل اذان و اقامه و جماعت و اول وقت نیز صرفنظر نکرد.
همین که طبل جنگ در روز تاسوعا به صدا درآمد، امام حسین (ع) فرمود: جنگ
برای فردا باشد زیرا من نماز و تلاوت قرآن را دوست دارم و میخواهم یکشب
دیگر با نماز و قرآن باشم.
امام حسین(ع) به زینب کبری سلام الله علیه فرمود: مرا در نماز شبت دعا کن.
در جبهه های جنگ ما نیز، بیش از نود و پنج درصد جوانان رزمنده، بچههای مسجد و هیئت بودند.
شما که در عاشورا، در عزاداریها شرکت میکنید، یک قرار و عهدی تازه با نماز و امامت داشته باشید.
هر کار خیری انجام دهیم، اگر نماز ما ناقص و مردود باشد سایر اعمال قبول نخواهد شد.
ما در زیارت امام حسین (ع) اول به نماز او گواهی میدهیم: «اَشْهَدُ انَّکَ قَدْ اَقَمْتَ الصَّلوهَ» سپس به شهادت او.
بیایید کاری کنیم که امام حسین(ع) نیز در لحظهی مرگ به ما بگوید: «اَشْهَدُ انَّکَ قَدْ اَقَمْتَ الصَّلوهَ».
نماز را باید اقامه کرد و اقامه نماز به این است که صحیح، به جماعت و در مسجد انجام گیرد.
جلسات عزاداری را از مساجد جدا نکنیم و اگر با مسجد فاصله است، عزاداریها یا با نماز شروع شود یا با نماز خاتمه یابد.
عزاداریهای شبانه آنقدر طول نکشد که به نماز صبح لطمه وارد شود.
در عزاداریها از ایجاد ترافیک، زدن طبل به هنگام استراحت مردم، بلند
کردن صدای بلندگو، رقابتهای منفی، کارهای چشم و همچشمی، آهنگهای مبتذل،
اشعار غلو و مبالغه، برهنه شدن و اموری که این عزاداریهای مقدس را از
بهترین حالات خارج میکند، دوری کنیم.
در پذیرایی از عزاداران، به مسائل بهداشتی و محیط زیست و دوری از اسراف توجه کنیم.
بدانیم از عزاداریهای ما فیلمبرداری میشود و در دنیا پخش میگردد.
اگر کسی به گونهای عزاداری کند که دشمنان از آن سوءاستفاده کنند و چهره
خشنی از اسلام را نشان دهد، این مورد رضای خداوند نیست.
امروز استکبار جهانی از طریق وهابیت، طالبان، داعش و تکفیریها آنچنان
چهره خشنی از اسلام معرفی میکند که دنیای سرخورده از کمونیست و
سرمایهداری به فکر توجه به اسلام نیفتد.
پیامبر اکرم(ص) فرمود: «حُسَیْنٌ مِنِّی وَ أَنَا مِنْ حُسَیْن» : حسین
از من است و من از حسینم. آری! بقای دین پیامبر من از قیام حسین است. پس
باید مکتب رسولالله(ص) در عزاداریها با استدلال معرفی شود، همانگونه که
تاکنون بسیاری از معارف اسلام در جلسات عزاداری منتقل شده است.
بیایید با عقل به سراغ استدلال و با اشک به سراغ حماسه و با فریاد، ظالمان را محکوم و از مظلومین دفاع کنیم.
خواننده عزیز، این نامه تذکرات برادرانهای بود از متن اسلام، از معلمی
که حدود سی و پنج سال است از طریق تلویزیون با شما صحبت میکند.
از شما میخواهم با همین نامه و اطلاعات و مطالبی که به آن میافزایید
به اهل خانه و محله تذکر دهید که قرآن میفرماید: «وَ ذَکِّرْ فَإِنَّ
الذِّکْرى تَنْفَعُ الْمُؤْمِنین» تذکر برای مؤمنین مفید است و اگر امکان
نشر آن را دارید به خاطر معرفی بیشتر کربلا دریغ نفرمایید، زیرا قرآن و
اهلبیت علیهمالسلام و معارف دینی برای شخص خاصی نیست بلکه برای همه است.
من به شما گفتم و دست شما را میبوسم و شما هم این را به دیگران بخصوص
افراد محوری و تأثیرگذار در هیئتها منتقل کنید.
محسن قرائتی
۲۱ مهر ۱۳۹۴
منبع : شفقنا