فلسفه عزاداری، تبیین حقایق دین و واقعیت تاریخ است
به گزارش ادیان نیوز، عزاداری های محرم و زنده نگاه داشتن یاد و نام امام حسین (ع) همیشه تاریخ خشم دشمنان اهل بیت (ع) را برانگیخته و عکس العمل های آنان را در پی داشته است تا جایی که به بهانه های مختلف می کوشند به آن حمله کرده و اساسش را زیر سوال ببرند!، از این رو و به مناسبت فرا رسیدن محرم حسینی در گفتگویی با آیت الله روح الله قرهی، مدیر حوزه علمیه امام مهدی (عج) و استاد اخلاق، چرایی عزاداری ها و برگزاری مجالس حسینی را به بحث و بررسی گذاشته ایم که مشروح آن از نظرتان می گذرد:در باب عزاداری برای امام حسین (ع) در دهه نخست محرم گاه این سوال پیش می آید که چرا قبل از رسیدن سالروز شهادت و پیش از رسیدن سالروز واقعه عاشورا عزاداری می کنیم، مگر گریه بر شخصی که هنوز از دنیا نرفته در اسلام مکروه نیست تا جایی که گفته شده حتی برای فرد محتضر عزاداری نشود، پس چرا شیعه در دهه نخست محرم عزاداری می کند؟!
باید توجه داشت در عزاداری اهل بیت علیهم السلام به ویژه برای امام حسین (ع) می خواهیم جریان عاشورا فراموش نشود و مهم آنکه نخستین کسانی که این عزاداری را انجام داده اند شخص ائمه (ع) بوده اند چنانکه امام سجاد (ع) برای آنکه واقعه عاشورا که در بیابانی برهوت رخ داده بود در آینده فراموش نشود، در هر شرایطی از کربلا یاد کرده و می گریستند.
برای مثال وقتی می خواستند در گوش نوزادی اذان بگویند، می گریستند و وقتی از چرایی این گریه سوال می شد، می فرمودند: یاد برادرم علی اصغر (ع) افتادم.
یا اگر به مجلسی دعوت می شدند و آب به ایشان تعارف می شد، می گریستند و دلیل آن را به یاد آوردن تشنگی کربلا معرفی می کردند؛ همچنین وقتی صحنه ذبح گوسفند را می دیدند، می گریستند و می فرمودند: در کربلا حضرت حسین بن علی علیهماالسلام را بین دو شط با لب تشنه به شهادت رساندند.
بعد از ایشان امام باقر (ع) در فضای بازی که بر اثر درگیری بنی امیه و بنی عباس فراهم شده بود عزاداری بر امام حسین (ع) را قبل از عاشوار و از روز نخست محرم انجام می دادند و امام صادق (ع) نیز در اوج درگیری ظالمان با یکدیگر این راه را ادامه دادند.
چنانکه ابی بصیر می گوید: حضرت صادق (ع) ما را دعوت کرده و میان اتاقی بزرگ چادر زدند تا بانوان هم در روضه شرکت کنند، در حالی در طول سال ما هرگز صدای زنان اهل بیت (ع) را نمی شنیدیم!
دکتر ژوزف فرانسوی می گوید: اینکه شیعیان به ظاهر عزادار اند، خیر اینطور نیست، عزادار کسی است که گوشه ای نشسته و زانوی غم بغل می گیرد اما اینها به نام عزاداری نمی گذارند نام امام حسین (ع) فراموش شود، آنها سیاه پوشیده و در خیابان آمده و فریاد می زنند «هیهات من الذله» و اینچنین دیگران می پرسند حسین (ع) که بود که شیعه برای او اینچنین عزاداری می کند؟!
یا گاندی می گوید: من مبارزاتم را از امام حسین (ع) فرا گرفتم.
این عزاداری ها از نظر پاسخ دهی به شبهات و چالش هایی که دشمنان مطرح می کنند، چه نقشی دارد؟
این عزاداری ها از زمان ائمه معصوم علیهم السلام تا کنون اجازه نداده که کسی در واقعیت کربلا تردید کند، برای مثال برخی درباره فاطمیه می گویند چنین چیزی وجود نداشت در حالی که این اتفاق در مدینه النبی (ص) و مرکز اسلام رخ داد اما به دلیل آنکه در مراحل نخست خوب تبلیغ و تبیین نشد برخی شبهه افکنی کردند، از این رو است که رهبر معظم انقلاب خود مجلس فاطمیه را برگزار می کنند که فراموش نشود و حتی در سال جاری که مصادف بود با ایام فاطمیه بعد از تشرف به حرم رضوی، بعد از سخنرانی برای برگزاری فاطمیه به تهران بازگشتند.
اما درباره عاشورا چون از روز نخست حضرات معصومان (ع) جلسان عزاداری را اقامه کردند، امروز کسی نیست که منکر واقعه عاشوار و ماجرای کربلا شود.
علاوه بر این، یکی از فلسفه های عزاداری تبیین حقایق دین و واقعیت تاریخ است نه اینکه شیعه عزادار باشد و در ظاهر مشکی بپوشد و این حالتِ عبرت دارد چنانکه امروز ملت ما همین حالت را دارد و چه نسبت به امام راحل و چه رهبر معظم انقلاب می گویند: «ما اهل کوفه نیستیم، علی تنها بماند!»
این یعنی ما تاریخ را فهمیده ایم و می دانیم عاشورا چرا رخ داد و عزاداری برای همین است که مردم مواظبت کنند تا مبادا عاشورای دیگری تکرار شود!
پس این اشکال تراشی ها و ایرادگیری هایی که نسبت به مجالس عزاداری امام حسین (ع) گرفته می شود و سخنانی که می گوید هزینه این مجالس و عزاداری ها و نذورات به فقرا و ایتام و .. اختصاص داده شود، با چه هدفی مطرح می شود؟
آنهایی که ایراد می گیرند، دو گروه اند برخی جاهل اند اما برخی عامدند چون در طول تاریخ از این عزاداری ها ضربه خورده اند.
برای همین بود که صدام حتی بلند زیارت خواندن در حرم اهل بیت (ع) را برنمی تافت و ممانعت می کرد یا اگر کسی نذر می کرد روز اربعین پیاده حتی به صورت پنهانی به کربلا بیاید، ممانعت می شد و اگر می فهمیدند یا آنها را می کشتند یا برای عبرت دیگران دست و پایشان را قطع می کردند!
اینها همه نیست مگر برای آنکه دشمن از جریان آگاهی بخشی نسبت به واقعه عاشورا هراسان است و این تبیین رخ نمی دهد مگر با برگزاری عزاداری ها و جلسات حسینی؛ از این رو است که امام خمینی (ره) فرمودند: «این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگاه می دارد.» چراکه فلسفه قیام حسینی و چرایی جنایات کربلا علیه خاندان رسالت و فرزند پیامبر (ص) را تبیین و تشریح می کند.
این دلایل برای زنده نگهداشتن یاد کربلا و مظلومیت امام حسین (ع) است، اما عزاداری برای سبک زندگی روزمره ما چه آثاری دارد؟
به گفته امیرالمومنین (ع) تاریخ را نمی خوانیم که قصه ای خوانده باشیم، بلکه می خوانیم برای عبرت گرفتن در آینده.
یک نکته این است که تبیین وقایع عاشورا در امروز راه را نشان می دهد که شمر زمان را بشناسیم، شمر یک اسم است در کربلا و یک واقعیت مفهومی است در طول تاریخ که نماد جبهه باطل است، برای همین است که شهید مطهری تاکید دارد که شمر امروز را بشناسیم!
بازگویی جریان کربلا و تکرار هر ساله آن از این رو است که ما یزدیان زمان را بشناسیم و مبادا با غفلت و جهل امام خویش را به قتلگاه ببریم چراکه دشمن همواره درصدد است که در دین خدا نفوذ کرده و آن را به زانو درآورد.
باید توجه داشت آنها که مقابل امام حسین (ع) در کربلا صف آرایی کردند به ظاهر دیندار بودند اما با جهل خود، فرزند پیامبر (ص) را به قتلگاه بردند، بنابراین، امروز هم جریان کربلا و واقعه عاشورا عبرت های فراوان دارد تا مبادا به دینداری خود غره شویم و امام و نایب امام خویش را تنها بگذاریم.
بنابراین، جریان امروز همان جریان تاریخی نبرد حق و باطل است و چه بسا کسی علی رغم روزه و نماز به دام شیطان بیفتد و با ضعف در دشمن شناسی کاری کند که به اسم عزاداری برای امام حسین (ع) اما با قمه زنی و توهین به مقدسات اهل سنت، به دین و مسلمین ضربه بزند.
چنین رفتارهای افراطی و داخل کردن انحراف در ارزشی همچون عزاداری برای امام حسین (ع) از کجا نشات می گیرد؟
آنها که چنین می کنند و شیعه را به قمه زنی و توهین و تحقیر ارزش های دیگر مذاهب تحریک می کنند همچون وهابیت ملعون، یهودی صفت اند!
اینها مردم را برای انتقام از اهل بیت (ع) تحریک می کنند چراکه از امیرمومنان (ع) و دیگر ائمه (ع) ضربه خوردند برای همین است که یهود وهابیت را در میان اهل سنت و بهاییت را در شیعه ایجاد کرد تا انتقام بگیرد.
وهابیت اهل جماعت را تحریک کرده و می گویند شیعه به مقدسات شما توهین می کند و اینچنین زمینه کشتار بسیاری از شیعیان را در یمن، لبنان، پاکستان و … رقم می زند.
بنابراین، تبیین حقیقی عاشورای حسینی برای جوامع بشری به ویژه شیعه راهگشای ابدی و آگاهی بخش است تا امام خویش را به قتلگاه نفرستند!
با توجه به حضور حضرت بقیه الله الاعظم (عج) در جامعه و حی و حاضر بودن ایشان، آیا می توان عزاداری برای امام حسین (ع) را نوعی ارادت به ساحت آن حضرت (عج) و ابراز همدری و نیز یکی از ملزومات انتظار پویا دانست؟
نه تنها وجود مقدس حضرت حجت (عج) بلکه روح مطهر پیامبر (ص) نیز با این عزاداری ها خشنود می شود چراکه با اعلان عزاداری، اعلام می کنیم که ما جزء کسانی که از روی غفلت و یا عامدا بر جانشین برحق شما تعدی کردند، نیستیم و به امام زمان (عج) خود می گوییم این جلسات تسلای دل شما و اعلام انزجار نسبت به جریان باطل است.
اینکه عرض می کنیم: «آجرک الله یا صاحب الزمان» یعنی می گوییم شما حقید و ما در جریان باطل نیستیم و با این عزاداری ها علی رغم گذشت ۱۴ قرن از واقعه عاشورا در صراط مستقیم قرار داریم به عبارت بهتر این جلسات و عزاداری ها بلند کردن عَلَم وفاداری به جریان حق است.
پس باید مبلغان، منابر و رسانه های ما در تبیین صحیح و اثرگذار وقایع کربلا و نیز تبیین اهداف دشمن برای تحریف و زیر سوال بردن ارزش های این واقعه بسیج شوند، چراکه دشمن وقتی در جبهه نابودی این واقعه شکست خورد به میدان تحریف وارد شد. /فاطمه فاطمی
منبع: قدس آنلاین