تحلیل تطبیق سوره فجر بر امام حسین(ع)
مصداق بارز نفس مطمئنه ای است که در آخرین آیات سوره آمده است. امام صادق
(علیه السلام) به اصحاب خود فرمود: سوره فجر را در نمازهای واجب و مستحب
خود قرائت کنید که این سوره به حضرت امام حسین (علیه السلام) اختصاص دارد.
مقصود از نفس مطمئنه آن حضرت و شیعیان او است “. (۱)
در توجیه و
تحلیل تطبیق سوره مذکور بر امام(علیه السلام) گفته شده است: “ائمه معصومین
علیهم السلام از این جهت این سوره را سوره حسین (علیه السلام) نامیده اند
که قیام و شهادت آن حضرت در تاریکی طغیان مانند طلوع فجر، منشأ حیات و حرکت
گردید. خون پاک او و یارانش به زمین ریخت و نفوس مطمئنه آنها با فرمان
“ارجعی” و با خشنودی به سوی پروردگار شتافت تا از این الهام و جوشش، نور حق
در میان تاریکیها بدرخشد و راه حیات با عزت باز شود و پایه های ظلم و
طغیان بی پایه گردد و طاغیان را دچار خشم و نفرین کند. “(۲) البته در این
سوره آیه “و لیال عشر” است که باز به آن حضرت مرتبط است.
حضرت صادق
فرمود: “الفجر هو القائم و لیال عشر الائمه من الحسن الی الحسن و الشفع
امیرالمؤمنین و فاطمه ( علیهم السلام ) و الوتر هو الله وحده لاشریک له /
مراد از فجر وجود مقدس حضرت قائم(علیه السلام) و “لیالی عشر” امامان از
امام حسن مجتبی(علیه السلام) تا امام عسکری(علیه السلام)اند و شفع
امیرمؤمنان و حضرت فاطمه(علیه السلام) میباشد و مراد از وتر خداوند یکتا
است”. (۳)
…………………………………………………
پی نوشتها:
۱. بحارالانوار، ج۲۴، ص ۹۳.
۲. پرتوی از قرآن، سید محمود طالقانی، ج۴، ص ۶۷، با تلخیص.
۳. البرهان فی تفسیر القرآن، سید هاشم بحرانی، ج۴، ص ۴۶۱.
منبع : شبستان