تحلیل تطبیق سوره فجر بر امام حسین(ع)

به گزارش ادیان نیوز، معرفی این سوره به عنوان سوره امام حسین (علیه السلام) به خاطر این است که
مصداق بارز نفس مطمئنه ای است که در آخرین آیات سوره آمده است. امام صادق
(علیه السلام) به اصحاب خود فرمود: سوره فجر را در نمازهای واجب و مستحب
خود قرائت کنید که این سوره به حضرت امام حسین (علیه السلام) اختصاص دارد.
مقصود از نفس مطمئنه آن حضرت و شیعیان او است “. (۱)

در توجیه و
تحلیل تطبیق سوره مذکور بر امام(علیه السلام) گفته شده است: “ائمه معصومین
علیهم السلام از این جهت این سوره را سوره حسین (علیه السلام) نامیده اند
که قیام و شهادت آن حضرت در تاریکی طغیان مانند طلوع فجر، منشأ حیات و حرکت
گردید. خون پاک او و یارانش به زمین ریخت و نفوس مطمئنه آنها با فرمان
“ارجعی” و با خشنودی به سوی پروردگار شتافت تا از این الهام و جوشش، نور حق
در میان تاریکیها بدرخشد و راه حیات با عزت باز شود و پایه های ظلم و
طغیان بی پایه گردد و طاغیان را دچار خشم و نفرین کند. “(۲) البته در این
سوره آیه “و لیال عشر” است که باز به آن حضرت مرتبط است.

حضرت صادق
فرمود: “الفجر هو القائم و لیال عشر الائمه من الحسن الی الحسن و الشفع
امیرالمؤمنین و فاطمه ( علیهم السلام ) و الوتر هو الله وحده لاشریک له /
مراد از فجر وجود مقدس حضرت قائم(علیه السلام) و “لیالی عشر” امامان از
امام حسن مجتبی(علیه السلام) تا امام عسکری(علیه السلام)اند و شفع
امیرمؤمنان و حضرت فاطمه(علیه السلام) میباشد و مراد از وتر خداوند یکتا
است”. (۳)
…………………………………………………
پی نوشتها:
۱. بحارالانوار، ج۲۴، ص ۹۳.
۲. پرتوی از قرآن، سید محمود طالقانی، ج۴، ص ۶۷، با تلخیص.
۳. البرهان فی تفسیر القرآن، سید هاشم بحرانی، ج۴، ص ۴۶۱.
منبع : شبستان