ماجرای خودکشی ۱۰۰۰ نفره در یک کلیسا

به گزارش ادیان نیوز، جوزف کیبوتیره، رهبر یک فرقه بود که از کلیسای کاتولیک اوگاندا جدا شده بودند. بسیاری از جزییات زندگی او به‌ویژه مرگش مبهم باقی مانده است. آنچه باقی مانده؛ این است که او پیشینه‌ای قوی کاتولیکی دارد و در استانداردهای اوگاندایی فردی ثروتمند بوده است.

او آن قدری پول داشت که دفتر سیاسی خودش را در ۱۹۸۰ راه‌اندازی کند و آن‌قدری هم زمین داشت که مدرسه‌ای به شیوه خودش راه بیندازد. مدرسه کاتولیکی که جوزه بنا نهاد و 

به مدرسه‌ای ارتدوکس بدیل شد. او زمان تاسیس این مدرسه تصویری مثبت در جامعه داشت.

اوگاندا از اختلافات سیاسی و مذهبی رنج می‌برد و این رنج‌ها بر او اثر گذاشته بود؛ بیشتر از همه حرکت‌های مذهبی که بر معجزات و تجلی‌های مریم، مادر عیسی(ع)، تاکید داشت. در ۱۹۸۴ او ادعا کرد که مریم مقدس را دیده است. حدود ۱۹۸۹ او با زنی به نام کردونیا امورینده ارتباط پیدا کرد. زن دادستان بود و جوزه مدعی بود او را می‌بیند که گناهانش را ببخشاید. کردونیا ادعا کرد می‌تواند وقتی به سنگی در کوه‌ها نگاه می‌کند مریم مقدس را ببیند. پدر او هم سابقه چنین‌چیزی داشت. او البته ادعا کرده بود که دختر مرده‌اش را می‌بیند. همه بچه‌ها و نوه‌های او هم تحت‌تاثیر او چنین ادعاهایی داشتند.

در طول ۱۹۸۹، کردونیا به‌همراه دخترش به جاهای مختلف اوگاندا سفر می‌کرد که پیغام خانوادگی‌اش را برساند. وقتی او با جوزف ملاقات کرد با آغوش باز‌پذیرایی شد. جوزه تجربه‌ای مشترک با او داشت. در کنار هم قرار گرفتن آن‌ها موجب شکل‌گیری جنبشی مذهبی با نام «احیای ده فرمان خداوند» شد.

بعد از مرگ پدر کردونیا، جوزف رهبری این گروه را برعهده گرفت. در دهه ۹۰ آن‌ها قویا بر خصوصیات آخرالزمانی حرکتشان تاکید کردند و کتابی با نام «پیغام زمانه از بهشت» بیرون دادند بنابراین آن‌ها گروهی از نخبگان خودشان را هم با حضور ۶ مرد و ۶ زن تشکیل دادند و نام حواریون جدید بر این گروه کوچک گذشتند. دراین حواریون تعداد زنان و مردان برابر بود چرا که آن‌ها تاکید زیادی بر نقش مریم مقدس داشتند. این گروه چند‌بار تاریخ‌هایی را به‌عنوان روزی که دنیا به آخر می‌رسد اعلام کرد.

درهرحال هر‌بار این تاریخ‌ها گذشتند و هیچ نشانه‌ای از به پایان رسیدن دنیا وجود نداشت. جوزف همچنین اعلام کرده بود سال ۲۰۰۰ که بگذرد سال اول دنیای جدید آغاز می‌شود. این ادعا و ادعاهای دیگری نظیر این تاثیر زیادی بر دنیا نداشت، اما تاثیرش را بر محیط پیرامون او گذاشت. در ماه مارس سال ۲۰۰۰ این گروه خریداری گله‌های گاوهای گوشتی و مقدار زیادی کوکاکولا را آغاز کرد. این اتفاقات از ابتدا هشداری را به‌همراه نداشت، اما آن‌ها برای جشن قبل از مرگ آماده می‌شدند.

۱۷ مارس، که روز سن‌پاتریک برای برخی مسیحیان محسوب می‌شود، کیبوتیره ظاهرا در یک خودکشی جمعی مرد. گروه او دراین روز بین ۳۰۰ تا ۶۵۰ نفر عضو داشت. آن‌ها که کشته شدند، اما بیشتر از ۱۰۰۰ نفر تخمین زده می‌شوند. گزارش اولیه نشان داد که اعضا به پوستشان گازوییل و پارافین مالیدند و بعد آتشی انفجاری همه آن‌ها را سوزاند؛ اتفاقاتی که در کلیسای جوزف افتاد، اما پلیس هیچ نشانه‌ای از پارافین پیدا نکرد. درها و پنجره‌های کلیسا هم کاملا بسته و قفل بودند که کسی نتواند بیرون بیاید. این‌ها ظن پلیس را بر جنایت بودن ماجرا بیشتر کرد. پلیس همچنین جسدهایی را در کنار کلیسا پیدا کرد که دفن شده بودند و نشان می‌داد جنایت دراین کلیسا سابقه داشته است.

جوزف همه‌چیز را برای یک قتل دسته‌جمعی آماده کرده بود که همه اعضا را به بهشت برساند. اگرچه شایعاتی هم مبنی بر فرار او در لحظه مرگ وجود دارد و سرنوشت او را مبهم باقی گذاشته است. اعضای خانواده‌اش معتقد بودند کارهایی که او کرده کاملا تحت‌تاثیر کردونیا بوده است. براساس گزارش‌ها او یک‌سال قبل از خودکشی دست‌جمعی به‌دلیل افسردگی دوقطبی تحت درمان بوده است. 

منبع: روزنامه بهار