روایت‌های متناقض اناجیل درباره تولد حضرت عیسی(ع)
عید کریسمس دوازده روز بوده که از روز بیست و پنجم دسامبر-که به عقیده گروهی از مسیحیان زادروز حضرت مسیح(ع) است- آغاز شده و تا دوازده روز پس از آن که با عنوان “جشن خاج‌شویان” نامیده می‌شود، ادامه دارد.
امّا در ماجرای میلاد حضرت عیسی مسیح(ع) بین مسیحیان اتفاق نظر وجود ندارد و ریشه این اختلاف نیز به روایت‌های متفاوت و متناقض اناجیل از زمان و جزئیات تولد این پیامبر بزرگ الهی برمی‌گردد.
مطابق با انجیل لوقا، مکان تولد حضرت مسیح(ع) ناصره از توابع جلیل بوده و مأخذ تاریخ تولد ایشان مربوط به آماری است که در سال ششم میلادی گرفته شده و همچنین گفته شده، تولد ایشان در زمان سلطنت “هرد”- که شش سال قبل از میلاد مُرده- بوده است.
از جملات فصل یک انجیل لوقا چنین برمی‌آید که لوقا از نسبت دادن دودمانی بشری به مسیح(ع) پرهیز داشته و از قول فرشته جبرئیل در جمله ۳۲ حضرت عیسی(ع) را “پسر خدا” عنوان می‌کند.
متّی که یکی از شاگردان حضرت مسیح(ع) بوده، چندان جدّی وارد مبحث تولد ایشان نمی‌شود و بین حضرت آدم(ع) و حضرت عیسی(ع) “بیست و شش” واسطه قرار می‌دهد.
در روایتی متناقض، لوقا در سلسله پیش‌گفته نام “چهل و دو نفر” را آورده و از این‌رو بین این دو نسب ادعایی، “شانزده نفر” اختلاف وجود دارد و اگر میانگین عمر یک شخص، چهل سال هم در نظر گرفته شود، “ششصد و چهل سال” بین دو اسامی که لوقا و متی ذکر کرده‌اند، تفاوت است.
از بین چهار نویسنده اناجیل، “مرقس و یوحنا” از بیان این قضیه اجتناب کرده‌اند و سکوت را بر بیانی با اختلاف‌های فاحش- مشابه آن‌چه لوقا و متی آورده‌اند-، ترجیح داده‌اند.
حال که تناقض‌های روایت دو نفر از نویسندگان اناجیل درباره تولد حضرت مسیح(ع) و سکوت دو نفر دیگر را دیدیم، اینک به روایت یگانه و مستند قرآن مجید که مصون از هر گونه دست‌اندازی بشر بوده، پرداخته می‌شود.
در سوره مبارکه آل عمران آیات ۴۲ تا ۴۷ داستان تولد حضرت عیسی(ع) چنین آمده: “وَإِذْ قَالَتِ الْمَلاَئِکَهُ یَا مَرْیَمُ إِنَّ اللّهَ اصْطَفَاکِ وَطَهَّرَکِ وَاصْطَفَاکِ عَلَى نِسَاء الْعَالَمِینَ* یَا مَرْیَمُ اقْنُتِی لِرَبِّکِ وَاسْجُدِی وَارْکَعِی مَعَ الرَّاکِعِینَ * ذَلِکَ مِنْ أَنبَاء الْغَیْبِ نُوحِیهِ إِلَیکَ وَمَا کُنتَ لَدَیْهِمْ إِذْ یُلْقُون أَقْلاَمَهُمْ أَیُّهُمْ یَکْفُلُ مَرْیَمَ وَمَا کُنتَ لَدَیْهِمْ إِذْ یَخْتَصِمُونَ* إِذْ قَالَتِ الْمَلآئِکَهُ یَا مَرْیَمُ إِنَّ اللّهَ یُبَشِّرُکِ بِکَلِمَهٍ مِّنْهُ اسْمُهُ الْمَسِیحُ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ وَجِیهًا فِی الدُّنْیَا وَالآخِرَهِ وَمِنَ الْمُقَرَّبِینَ* وَیُکَلِّمُ النَّاسَ فِی الْمَهْدِ وَکَهْلاً وَمِنَ الصَّالِحِینَ* قَالَتْ رَبِّ أَنَّى یَکُونُ لِی وَلَدٌ وَلَمْ یَمْسَسْنِی بَشَرٌ قَالَ کَذَلِکِ اللّهُ یَخْلُقُ مَا یَشَاء إِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا یَقُولُ لَهُ کُن فَیَکُونُ.”
“و [به یاد آورید] هنگامى را که فرشتگان گفتند: «اى مریم! خدا تو را برگزیده و پاک ساخته؛ و بر تمام زنان جهان، برترى داده است* اى مریم! [به شکرانه این نعمت] براى پروردگار خود، خضوع کن و سجده بجا آور! و با رکوعکنندگان، رکوع کن!* [اى پیامبر!] این، از خبرهاى غیبى است که به تو وحى مىکنیم؛ و تو در آن هنگام که قلم‌هاى خود را [براى قرعهکشى] به آب مىافکندند تا کدام‌یک کفالت و سرپرستى مریم را عهدهدار شود، و [نیز] به هنگامى که [دانشمندان بنى اسرائیل، براى کسب افتخار سرپرستى او] با هم کشمکش داشتند، حضور نداشتى؛ و همه این‌ها، از راه وحى به تو گفته شد* [به یاد آورید] هنگامى را که فرشتگان گفتند: «اى مریم! خداوند تو را به کلمهاى [وجود باعظمتى] از طرف خودش بشارت مىدهد که نامش «مسیح، عیسى پسر مریم» است؛ در حالى که در این جهان و جهان دیگر، صاحب شخصیت خواهد بود؛ و از مقربان [الهى] است.(۴۵)
و با مردم، در گاهواره و در حالت کهولت [و میانسال شدن] سخن خواهد گفت؛ و از شایستگان است* [مریم] گفت: «پروردگارا! چگونه ممکن است فرزندى براى من باشد، در حالى که انسانى با من تماس نگرفته است؟!» فرمود: «خداوند، اینگونه هر چه را بخواهد مىآفریند! هنگامى که چیزى را مقرر دارد [و فرمان هستى آن را صادر کند]، فقط به آن مىگوید: «موجود باش!» آن نیز فورا موجود مىشود. “
علاوه بر این آیات درباره داستان تولد حضرت مسیح(ع)، آیات ۲۷ تا ۳۵ از سوره مبارکه مریم نیز حوادثی که پس از ولادت ایشان اتفاق افتاده را شرح مختصری داده و بر اساس این آیات، ایشان خودش را “بنده و پیامبر خدا” معرفی می‌کند.
گفتنی است، آیه ۵۹ از سوره مبارکه آل عمران در خصوص شگفت‌آور بودن ماجرای خلقت حضرت مسیح(ع)، این داستان را مشابه آفرینش حضرت آدم(ع)- که از خاک آفریده شد- معرفی کرده است.
منبع : رهپویان هدایت