پدر و مادرم زنده هستند

دکتر «نسیبه ابراهیم زکزاکی» با اشاره به وضعیت بد خانواده اش اعلام
کرد: مدت طولانی است که آنها به حال خود رها شده اند و کسی نمی تواند به
آنان کمک کند. تمام اقوام من شهید شدند. برای کمک گرفتن با افراد زیادی
تماس گرفتم، «سید مسعود» که با کمیسیون حقوق بشر اسلامی کار می کند از
انتقال والدینم به یک پایگاه امن خبر داد و گفت ان شاء الله به جراحت آنها
رسیدگی خواهد شد ولی از این امر مطمئن نبود.

وی در شرح این حادثه عنوان کرد: برادرم گفت در زمان وقوع حادثه آنجا
بوده و مردم برای برگزاری مراسم در حسینیه جمع شده بودند و برخی هم علیه
ارتش شعار دادند، ولی کسی به ارتش حمله یا مزاحمتی برای آن ایجاد نکرد.

دختر شیخ زکزاکی افزود: ارتش نیجریه بعد از منفجر کردن دو درب حسینیه شمار زیادی از مردم را شهید کرده و حسینیه را به آتش کشیدند.

نسیبه زکزاکی شمار شهدای این حادثه خونین را ۱۰۰۰ تن اعلام کرد و گفت:
این آمار را دیگران به من اطلاع دادند و از آن مطمئن نیستم. دیروز هم شنیدم
۴۵۰ نفر شهید شده اند که پیکر ۳۰۰ تن از آنان به بیمارستان منتقل شده است.

وی در پاسخ به این سوال که حامیان شیخ زکزاکی در چه وضعیت هستند، آیا
دستگیر یا رها شده اند؟ گفت: ارتش هر کسی را که ببیند می کشد. اجساد در
خیابان ها و در مقابل منزال هنوز دیده می شود. آنها اجازه ورود به منطقه را
نمی دهند.

دختر روحانی برجسته شیعه نیجریه گفت: با یکی از نجات یافتگان صحبت کردم.
او می گفت تعداد زیادی را بازداشت و به مکانی دیگر منتقل کردند و سپس آنها
را تیربار نمودند. وی که زخمی شده بود توانست چهار دست و پا خود را به
کنار جاده برساند.

نسیبه زکزاکی در خصوص عدم پوشش رسانه ای این کشتار دسته جمعی گفت: این
مسئله شوکه کننده است؛ آنها خیلی وقت است که مردم را می کشند و هیچ کس
اهمیتی برای این مسئله قائل نیست. همه دنیا از بوکوحرام سخن می گویند، اما
این مردم توسط ارتش قتل عام می شوند. ارتش مردم خود را می کشد و کسی اظهار
نطر نمی کند، این مایه تاسف است.

وی در مورد پدرش اظهار داشت: پدرم همیشه سعی داشت مردم نیجریه را از
حقوق شان آگاه کند. آنها باید برای حقوق خود مبارزه کنند، اما کسانی که
قدرت را در دست دارند نمی خواهند مردم به حقوق خود پی ببرند و اگر مردم
بدانند که مجبور نیستند به شکل کنونی زندگی کنند آنگاه پایه‌های قدرت
ظالمان متزلزل می‌شود.

دختر شیخ زکزاکی افزود: آنها هیچ گاه به عنوان مسئول حوادث قلمداد نمی
شوند، حتی زمانی که سه برادرم را کشتند آنها امیدوار بودند مردم تلافی کنند
یا کار اشتباهی انجام دهند یا به ارتش حمله کنند. ما هیچ کدام از این
اقدامات را انجام ندادیم و پدرم افتخار می‌کند که ما اینگونه کنترل خود را
حفظ کردیم. ما به کسی حمله نکردیم، اما از آنها خواستیم مسئولیت این
اقدامشان را بپذیرند.

منبع : ابنا