برخورد و چگونگی پذیرش آن است. در واقع بهتر است پدرها، پسران خود و مادرها
نیز دختران خود را در مورد این مقوله آگاه کنند و یا اینکه از مشاوران
متخصص کمک گرفته و به فرزندانشان این آگاهی را بدهند که رسیدن به سن و
علائم بلوغ اصلاً چیز بدی نیست، چون احساس فرزند در این دوران تا پایان عمر
همراه او باقی میماند و باید جدی گرفته شود.
این روانشناس ادامه
داد: متأسفانه نوجوان هنگام رسیدن به سن بلوغ کمحرفتر شده و به پرسشهای
والدینش بهصورت کوتاه پاسخ میدهد. همچنین مایل است ارتباط خود با
همسالانش را پررنگ کرده و یا زمان بیشتری را در اتاق و به تنهایی بگذراند.
البته شاید این حالت بخاطر آن است که فکر میکند از جانب والدینش درک
نمیشود. در واقع افراد در سن بلوغ نیاز بیشتری به حریم خصوصی دارند و
والدین هم باید این نیاز آنها را در نظر بگیرند.
وی افزود: کودکان
آرام و کمحرف ممکن است در نوجوانی پرحرف شده و با شجاعت و سماجت به دفاع
از ایدههای خود برخیزند و حتی از خواستههای والدین سرپیچی کنند، اما این
مسأله اگر با بیادبی، پرخاشگری و توهین همراه نباشد طبیعی است. همچنین
معمولاً نوجوانان این دوره را با خودپنداری نامساعد سپری میکنند.
فکور تصریح کرد: نوجوان معمولاً نسبت به خود نظر مثبتی دارد، اما به دلیل
آنکه جامعه با او برخورد مناسبی ندارد، تحقیرش کرده و مرتب تغییرات
بدنیاش را به تمسخر میگیرد، زمینه برای خودپنداری نامناسب او فراهم شده و
موجب میشود عزتنفس خود را از دست بدهد. علاوهبر این، گاهی تغییرات
دوران بلوغ سبب میشود برخی نوجوانان حیا و عفت افراطی پیدا کنند، چون از
نظر نامساعد دیگران نسبت به تغییرات بدنی خود هراس دارند.
این
روانشناس خاطرنشان کرد: کودکان به طور طبیعی در مورد بدن خود و سایر افراد
کنجکاو هستند. از اینرو والدین باید با صبر و حوصله به سئوالات آنها
پاسخ دهند و در این رابطه از مشاوران مجرب کمک بگیرند، چون این نوع برخورد
از کودکی تا بلوغ مبنای خوبی برای صداقت در محیط خانه به شمار آمده و
میتواند از خودپنداری نامساعد تا حد زیادی بکاهد.
منبع : ایسنا