شیوه های جذب مقلد در بیت شیرازی

ادیان نیوز: برای فهم درست فعالیت بیت شیرازی ابتدا باید با مخاطبین و شیوه های جذب افراد در این بیت آشنا شد.

در این دسته بندی می توان مقلدین شیرازی را از لحاظ نژادی و ملیتی باز شناخت.

عموم مقلدین صادق شیرازی را در ایران، اتباع کشورهای عراق و افغانستان تشکیل می دهند و این دو دلیل عمده دارد:

اول می توان به جایگاه شیرازی ها بعنوان علمای نجف و سالها زندگی این خاندان در شهرهایی مثل کربلا اشاره نمود.

اکثر مهاجرین عراقیِ شیعه مذهب ،پس از اخراج از عراق بوسیله ی رژیم صدام به ایران آمده و عمده مقلدین ایشان را تشکیل دادند.امروزه بخش عظیمی از شیعیان عراق در ایران دارای تابعیت رسمی هستند و به سختی می توان آنان را تشخیص داد.

دوم می توان به محبوبیت سید محمد شیرازی در بین شیعیان افغانستان پرداخت.شیعیان افغانستان که سهم بیشترین مهاجرین جنگی را در ایران به خود اختصاص داده اند نسبت به مهاجرین عراقی که از سطح سواد و فرهنگ دینی بالاتری برخوردار بودند وضعیت دشوارتری داشتند. در این میان سید محمد شیرازی به عنوان یکی از مراجع وقت در ایران با توجه خاص به این قشر آسیب پذیر و پرداختن به مشکلات آنها و نیز ارتباط نزدیک با علمای مهاجرین افغانستانی جایگاه ویژه ای را در میان شیعیان داخل و خارج این کشور پیدا کرد.

پس از رحلت آیت الله سید محمد شیرازی و اداره ی بیت ایشان توسط سید صادق شیرازی این جایگاه و ارتباط با مهاجرین افغانستانی همچنان باقی است.

البته مقلدین ایرانی تبار سید صادق شیرازی نیز کم نیستند بویژه با فعالیت شدید طرفداران ایشان و نیز برپایی پایگاههای متعدد در میان جوانان ایرانی در سالهای اخیر بر تعداد آنها افزوده شده است.دیگر مقلدین شیرازی ها نیز در کشورهای اروپایی و استرالیا زندگی می کنند که آنها نیز از طریق فعالیت روحانیون طرفدار شیرازی ها مستقر در این کشورها و بخصوص از طریق شبکه های ماهواره ای به تقلید شیرازی درآمده اند.

شیعیان شبه قاره ی هند و پاکستان و نیز کشورهای آذری زبان به ندرت مقلد وی هستند.

در یک دسته بندی دیگر می توان مقلدین سید صادق شیرازی را به دو بخش مقلدینی که پس از رحلت سید محمد شیرازی در سال۱۳۸۰به او رجوع کردند و مقلدینی که توسط دیگر مقلدین صادق شیرازی به تقلید او در آمده اند تقسیم نمود.

حضرت آیت الله سید محمد شیرازی از نظر فهقی و حتی سیاسی عالم وارسته ای بود چنانکه با نگارش هزار و پانصد جلد کتاب در مباحث دینی و اجتماعی از سوی کانون نویسنگان عرب زبان به (سلطان المؤلفین) شهرت یافت.او جایگاه اخلاقی و عرفانی یک مرجع تقلید را نیز دارا بود و با ارتباط نزدیک با توده ی مقلدینش،افراد زیادی شیفته ی او بودند.پس از رحلت او در سال هشتاد اطرافیان و علمای نزدیک به بیت شیرازی هیچ فردی را برای اداره ی آن بیت و نیز بدست گرفتن مرجعیت سید محمد شیرازی بهتر از برادرش سید صادق شیرازی نیافتند و از میان همان علماء بود که زمینه ی تآیید وی از سوی برخی بزرگان ایجاد شد.

در میان مقلدینی که از تقلید سید محمد به تقلید سید صادق شیرازی در آمدند می توان به توده ی عوام توجه بیشتری داشت چرا که علی رغم اینکه شرط شناخت مرجع تقلید جزو شرایط انتخاب مرجع می باشد عوام توجه خاصی به این موضوع ندارند فلذا می توانند با نگرشی باز و بدون جبهه گیری به حقایق پیرامون فرقه ی شیرازی ها گوش دهند.

در ادامه ی دسته بندی قبل می توان مقلدین باقیمانده از مرجعیت سید محمد شیرازی را افرادی مسن و مقلدین جذب شده به بیت سید صادق را افرادی جوان و کم سن و سال فرض کرد.

این دسته بندی بر مبنای سن و سال خیلی مهم و حیاتی است چرا که جوانان با روحیه ی پرانرژی و هیجانی که در خود دارند اولا راحت تر جذب ظواهر افراطی فرقه ی شیرازی می شوند و ثانیا بیش از افراد مسن تحت تأثیر دیدارهای خصوصی و یا عمومی با سید صادق و سخنرانی های او که بیشتر روی مخاطب جوان تمرکز دارد قرار می گیرند.

خصوصیت دیگری که قشر جوان از مقلدین شیرازی دارند این است که مقید به شرکت در جلسات و هیئتهای مذهبی هستند و این به زبان ساده یعنی اینکه بچه هیئتی ها بیش از دیگران به فرقه ی شیرازی تمایل دارند.

دلیل این تمایل را در ادامه بررسی خواهیم کرد!

جوانان هیئتی در دسته بندی قبلی از مقلدینی شمرده شدند که بر حسب مقتضای سنی مستقیما به تقلید از سید صادق شیرازی روی آورده و جزو باقیمانده ی مقلدین سید محمد شیرازی نیستند.

سه دلیل مهم در چرایی اینکه بیشترین جذب مقلد از سوی شیرازی ها از میان هیئات مذهبی بوده است عبارتند از:

شیعه از قرنهای اولیه تا کنون همواره به برپایی مجالس عزداری برای سیدالشهداء علیه السلام و دیگر اهل بیت (ع) تشویق شده است چنانکه فضیلتها و ثوابهایی که در برپایی و شرکت در این مجالس برشمرده اند انسان را متحیر می سازد.

راز این همه توجه و تأکید بر مجالس عزاداری کوچک و بزرگ و البته مداوم را می توان در تاریخ شیعه و اثری که این مجالس داشته است جستجو کرد. همه ی مجالس عزاداری بلااستثنا از یک سخنران که طبیعتا باید روحانی باشد و عده ای مستمع که برای حضور در مجالس انگیزه ی کافی داشته باشند تشکیل می شود.

بستر تشکیل جلسات عزاداری یعنی حضور مستمعین که باانگیزه ای معنوی و کسب اجر و ثواب بی شمار گرد هم می آیند زمینه ی پیدایش سخنرانها را نیز بوجود می آورد.

این سخنران روحانی یا همان منبری با در اختیار داشتن یک تریبون همیشگی و یک طرفه به بهترین شکل ممکن می تواند گرایش هایی که در نظر دارد را بصورت تدریجی به مخاطبین خود یا همان پای منبری ها القاء نماید که البته باید گرایش های شیعی و حول معارف حقیقی اهل بیت علیهم السلام باشد و این مستلزم سواد و احاطه ی کافی به معارف شیعی است.

همین خاصیت باعث شد در دوران هایی که شیعیان در خفقان و تحت سلطه ی حکومت های غیرشیعی بودند همواره از منبرها بعنوان بهترین تشکیلات زیرزمینی برای اشاعه ی عقاید انقلابی شیعی در میان مردم استفاده شود.

هم اکنون نیز منبر ها با حفظ خاصییت دیرین خود، یا محل و مجرای مناسبی برای روشنگری مسائل سیاسی و اجتماعی است و یا در مقابل، بهترین و مخفی ترین راه برای ایجاد گرایش های فرقه ای در جوانان مذهبی!

آیت الله سید صادق شیرازی به گرفتن موضع حمایتی نسبت به شعائر حسینی معروف است چنانکه مقلدینش او را با لقب «بزرگ احیاگر شعائر حسینی» یاد می کنند.

این لقب بیشتر به خاطر حمایتهای صریح او از هر چیزی است که به هر طریق از نظر عرف شعائر حسینی محسوب شود.از شیوه های قدیم و جدید عزاداری گرفته تا نمادها و رسومات عجیب و قریبی که هر لحظه توسط عوام به آنها افزوده می گردد.

ایشان بارها و بارها از وجود شیاطینی که در روز عاشورا عهد بسته اند شعائر حسینی را نابود کنند صحبت به میان آورده و از طرفی با تهییج عواطف مقلدینش، آنها را به برخورد با کمرنگ کنندگان شعائر حسینی که پیشتر گفتیم در رأس آنها شیاطین حضور دارند وا می دارد.

این جبهه بندی باعث می شود جوانان هیئتی که شیفته ی چهره هایی سخت متمایل به شعائر و انواع عزاداری هستند، به جمع مقلدین یا طرفداران وی درآیند.

یکی دیگر از دلایل جذب جوانان هیئتی به بیت سید صادق شیرازی صدور فتواهای مربوط به احکام عزاداری و یا شعائر حسینی است به گونه ای که قریب به اتفاق فتواهای ایشان بیش از فتوای مراجع دیگر باب میل هیئتی هاست.

تأیید فوری هر شعیره ای که به تازگی و از کانالهای گوناگون به جمع شعائر می پیوندند و یا تأکید فراوان به حفظ موضوعیت و ماهیت شعائری که بسیاری از علمای حاضر بر طبق شرایط کنونی تحریم نموده اند از جمله محورهای ثابت ایشان در خصوص احکام عزاداری است.

آنجا که مراجع نسبت به عملی در خصوص عزاداری حکم به جواز می دهند سید صادق شیرازی بدون هیچ اضافاتی حکم به استحباب(بالاتر از جواز) می دهد و آنجا که مراجع حکم تحریم را با دلایلی که از احکام ثانویه بر می شمرند صادر می کنند سید صادق شیرازی حکم به استحباب مؤکد کرده و سلسله مطالبی نیز درباره ی اهمیت دفاع از شعایر حسینی بیان می کند که بیشتر جنبه ی وعظ و منیر دارد تا ادله ی شرعی!

منبع: http://ghadirioon.blog.ir