به گزارش ادیان نیوز، حدود دو هفته قبل اعضای یک گروه شبهنظامی مسلح، یک اقامتگاه ملی حیات وحش آمریکا در اورگان را به اشغال خود درآوردهاند. اعضای این گروه شبه نظامی که در میان آنها پیروان کلیسای عیسی مسیح قدیسان روز واپسین نیز حضور دارند ادعا کردهاند که منشاء این اقدام آنها «الهام الهی» بوده است. مقامات رسمی کلیسای مورمون در واکنش به این ادعا، از اقدامات نظامی این گروه شبه نظامی اعلام انزجار و هرگونه ارتباطی با این گروه را تکذیب کرده است.
آمون باندی رئیس این گروه شبه نظامی شنبه شب هفته گذشته طی اختلافات طولانی که سالها بود بر سر حفاظتگاه ملی حیات وحش مالهور» در شمال غربی ایالت «اورگان»، با گله داران محلی و دولت بر سر زمینهای عمومی و چراگاه احشام داشتند، ساختمان این منطقه حفاظت شده را به اشغال خود درآوردد و جادههای منتهی به آن را بست.
باندی مدعیست که دینش او را به دفاع از پدر و پسر بی گناهی برانگیخته است که سال ۲۰۱۲ به اتهام آتش زدن منطقه حفاظت شده مالهور محکوم به حبس شدند و یک سال بعد از آزادی در دادگاهی دیگر به اعدام محکوم شدند. باندی که پسر یک شورشی نوادایی به نام کلیون باندیست از اعضای کلیسای مورمون است . کلوین باندی نیز در سال ۲۰۱۴ علیه مقامات ایالت اورگان بر سر استفاده از زمینهای عمومی برای چراگاه احشام درگیری مسلحانه به راه انداخته بود.
امون باندی در ویدئویی که یک روز قبل از اشغال ساختمان اداری حیات وحش اورگان بر روی صفحه شخصیش در فیس بوک ارسال رده بود میگوید: من در پیشگاه خداوند رحیم زانو میزنم و از او کمک میطلبم. وی در ادامه دعای خود میگوید: خداوندا، اگر اراده کردهای که من چیزی تحریر کنم، پس کمک کن تا ذهنم را شفاف کنم و به من بگو که چه باید بنویسم. هر چه اراده تو باشد همان خواهد شد.»
رسانههای امریکا از زمان اشغال این ساختمان دولتی گزارشهای بسیاری درباره سابقه مذهبی باندی و نیز گزارشاتی درباره تاریخ آزار مورمونها در آمریکا و نیز تعارض بین کلیسا و دولت در قرن نوزدهم پخش کردهاند. کلیسای مورمون در بیانیه خود در این باره آورده است: اختلافات پیش آمده بین مردم و حکومت فدرال در اورگان به کلیسا مربوط نیست.
رهبران کلیسا هر نوع اقدام مسلحانهای را به شدت محکوم میکنند و هرگونه ادعایی مبنی بر حمایت کلیسا وکتاب مقدس از چنین اقداماتی را تکذیب و رد میکنند. اقادام اعضای این گروه به هیچ وجه مورد تایید کتاب مقدس و کلیسا نیست. ما در کشوری زندگی میکنیم که انتظار میرود هر نوع اختلافی بین مردم و دولت و مردم با مردم با روشهای مسالمت آمیز و قانونی حل شود.
منبع: موسسه گفتگوی ادیان