جایگاه درمان در عرفان حلقه
سوال:
در میان صحبت های بسیاری که پیرامون عرفان حلقه بیان میشود، بحث درمان و بهبود بیماری ها از جایگاه ویژه ای برخوردار است. برای بسیاری (یا شاید هم اکثر قریب به اتفاق آشنایان با این جریان از نظر من)، بحث بهبود بیماری به وسیله ی قرارگرفتن در ارتباط ها، انکارناپذیر است. چون شواهد آن بارها به اثبات رسیده است. شما به عنوان نقد کننده ی این جریان، چه توجیهی در رابطه با این بُعد مفید و مثبت عرفان کیهانی دارید؟ توجه فرمایید که در رابطه با این مقوله، اصلاً موضوعات اعتقادی و انحرافات دینی که در ایدئولوژی این فرقه یافت میشود، مطمح نظر این بنده نیست.
پاسخ:
سلام
دوست عزیز
در صورتی که درمان بیماریها از طریق ارتباط حقیقی باشد و نه احساسی بدون واقعیت باید از نظر علمی اثبات شود و من مایلم هر مقاله علمی و تحقیق رسمی را در این زمینه مطالعه کنم. با توجه به اینکه ادعا می شود عرفان حلقه و فرادرمانی سی سال عمر دارد، بد نیست که به جای شعار و تلقین یک مقاله علمی رسمی نه شخصی و وبلاگی نوشته می شد.
دیگر اینکه اگر هم بر فرض وقوع درمانی در کار باشد، چند علت دارد، نخست اینکه از زمان های قدیم شمن های قبایل بدوی در زندگی های وحشیانۀ خود با روش های تلقینی برای درمان افراد اقدام می کردند. و معتقد بودند که روح یا شیاطین را از بدن آنها خارج می کنند. گذشته از این ادعاهای خرافی و شمنیستی عرفان حلقه. به نظر می رسد که امروزه تأثیر تلقین اثبات شده است. و ممکن است عرفان حلقه یا هر روش دیگری بتواند با تلقین بیماری را کنترل یا درمان کند. غیر از این راه دیگری هم برای درمان وجود دارد که در این مطلب کوتاه نمی توانم بگویم. اما در نوشته هایم درباب درمانگری در عرفن حلقه به آنها پرداخته ام به خصوص در نقد و بررسی سایمنتولوژی.
در نهایت باز هم تأکید می کنم بسیاری از مسترها و درمانجویان عرفان حلقه را می شناسم که همچنان از داروهای مختلف برای درمان بیماری های شان استفاده می کنند و این نشان دهنده ناتوانی این روش برای درمان است. افرادی که درمان شده اند زمانی واقعا درمان شان را می توانیم به ارتباطات حلقه نسبت دهیم که کاملا در شرایط کنترل شده آزمایشی و علمی باشند و احتمال تأثیر سایر عوامل منتفی باشد که تا کنون چنین کاری صورت نگرفته و به همین علت است که در جامعه علمی این روش پذیرفته شده نیست. کسی نمی تواند برای اینکه ادعاهای پوچش از سوی علمای دین و پزشکان پذیرفته نمی شود همه را به محافظه کاری و منفعت طلبی محکوم کند.
این که یک یا چند دکتر و یا یک روحانی روشی را تأیید کنند به معنای علمی و دینی بودن آن نیست باید جامعه علمی بدون غرض ورزی های شخصی و بر اساس روش تعریف شده یک موضوع را تأیید کند. غرض ورزی در جامعه علمی با حضور تعداد کثیری از متخصصان راه ندارد اما یک گروه چند نفری ممکن است اغراض گوناگونی برای حمایت از یک ایده خرافی و دروغین داشته باشند. به هر حال اگر درمانی هم براساس تلقین صورت می گیرد نباید به ادعاهای دروغین و تحریف و تخریب باورها و ارزش های مردم کشیده شود. بنابراین نمی توان درمان گری عرفان حلقه را بر فرض واقعیت داشتن آن، از مشکلات اعتقادی و اخلاقی آن جدا کرد.
منبع: سدید