
ادیانی همچون مسیحیت، یهود، هندو، بودایی، کنفوسیوس، تائو، شینتو و زرتشت بخشی از ادیان موجود در دنیا هستند که عموم آنها با انحرافات کم و زیاد اعتقادی روبرو هستند. از سویی دیگر، عموم ابزارهای انتقال پیام در دست کسانی است که با دین در تقابل اند و مبتنی بر تفکرات الحادی، مفاهیم الهی؛ همچون خداوند، پیامبران و جهان پس از مرگ را به سُخره میگیرند.
در عصر دهکده جهانی، شبهات برون و درون دینی و کاربست ابزار نوین برای فروپاشی اخلاق با سرعت فوق تصور و در زمانی کوتاه از طریق بسترهایی؛ همچون ماهواره و اینترنت در دسترس همگان قرار میگیرند. در حال حاضر در کنار هزاران شبکه ماهواره، هشتصد و پنجاه میلیون وبگاه در اختیار جهانیان است که در بخشی از آنها آموزه های ادیان الهی به ویژه اسلام مورد هجوم قرار میگیرد.
ویژگی ابزارهای نوین پیام رسانی آن است که نمیتوان برای آن حد و مرزی قائل شد و کاری کرد که طیف های آسیب پذیر اجتماعی؛ همچون نوجوانان و جوانان کمتر در معرض آنها قرار گیرند. به عبارت روشنتر، در روزگار ما سرزمین، مفهوم حقیقی سابق خود را از دست داده و برای آن مفهومی مجازی تعریف شده که دیگر نمیتوان برای آن حریم حقیقی قائل شد و برای حفظ و صیانت از آن، عدهایی را با عنوان مرزدار تعیین کرد.
برای آن که حساسیت و دشواری سنگربانی از باورهای دینی در این روزگار را اثبات کنیم، به نمونهای اشاره میکنیم: هنگامی که احمد کسروی در دهه بیست با تدوین آثاری با اسلام و اندیشه های کلامی شیعه به مقابله برخاست، در سایه تاکید و پافشاری شماری از بزرگان حوزه به دستور دستگاه پهلوی، چاپ آثار او ممنوع شد و هیچ چاپخانه ای اجازه نداشت کتابهای او را منتشر سازد. از سویی دیگر، برخی از جوانان غیور در قالب فداییان اسلام، نخست او را مضروب ساخته و سرانجام کشتند. بدین ترتیب در آن روزگار نام و آثار کسروی از صفحه روزگار محو شد و دیگر زمینه ای برای گمراهی مردم در پی مطالعه آثار او وجود نداشت.
اما در روزگار ما که تنها هفت دهه از عصر امثال کسروی فاصله دارد، کسانی که میخواهند علیه باورهای اسلامی و شیعه قلم فرسایی کنند، دیگر نیاز ندارند که در کشور اسلامی توطن کنند یا نام و نشان آنان مشخص شود؛ چنان که نیاز نیست نگاشته های آنان در چاپ خانه ای انتشار یابد. چنین شخصی میتواند از هزاران فرسنگ دورتر با استفاده از ماهواره، پیام خود را به گوش مخاطبانش برساند؛ نیز میتواند متن نگاشته خود را به صورت گسترده در وبگاه های اینترنتی منتشر سازد یا از طریق شبکه های اجتماعی آنها را اختیار مخاطبان خود گذارد.
از سویی دیگر، از آموزه های دینی برمی آید که از آغاز انحرافات اخلاقی و به تباهی کشاندن ارزشهای اخلاقی در دو بستر دنبال شده است: ۱. ترویج فسق و فحشاء؛ ۲. ترویج خشونت.
این دو روش شیطان از روایتی امام صادق (ع) قابل استفاده است؛ آن جا که فرمود: «لَیْسَ لِإِبْلِیسَ جُنْدٌ أَشَدَّ مِنَ النِّسَاءِ وَ الْغَضَبِ؛[۱] ابلیس لشکری شدیدتر از زنان و غضب ندارد.»
آن چه که در روزگار ما به تلاش شیاطین دامن زده و شمار زیادی از مردم در معرض آسیب آنان قرار گرفتند، ابزار و امکاناتی؛ همچون سینما، تلویزیون، اینترنت و ماهواره است که عصر مدرنیته در اختیار آدمیان گذاشته است.
امروزه بسیاری از منادیان فسق و فحشاء با بهره جستن از روشهای مختلف؛ همچون عرضه فیلمها و تصاویر مبتذل و مستهجن که تمام حریمهای شرم و آزرم را میدرند و انسان را تا مرز حیوانات پایین میآورند، مخاطب خود را به همنوایی و همآوایی با خود دعوت میکنند. مفاهیمی؛ همچون عفت، حجاب، تقوا، پارسایی، پاکی چشم، حفظ حریم خانه و خانواده، رعایت مرزهای محرم و نامحرم و دهها مفهوم اخلاقی و ارزشی دیگر در سایه چنین هجومی از سوی لشکریان ابلیس، بی معنا میشوند که رواج گسترده فحشاء، هم جنس گرایی، شرابخواری، رقص و پایکوبی حرام، رواج بی بند و باری و اباحی گری میان جوانان، شکستن مرزهای عفت در درون خانواده و میان اعضاء آن از جمله نتایج تلخ چنین هجومی است.
آنان همچنین با بهره جستن از روش ترویج خشونت، با استفاده از ابزار هنر و رسانه و با ارائه فیلمها و تصاویر خشونت آمیز که جنگ و نزاع آدمیان را بهخاطر مسائل خُرد و ناچیز در کوچه و خیابان به تصویر میکشند، بهره برداری از ابزار قتل و خونریزی را بسیار ساده و طبیعی جلوه میدهند و مخاطب خود را آگاهانه یا از روی جهل به اعمال خشونت تا سر حدّ مرگ برای دستیابی به خواستههای خود دعوت میکنند.
آنچه امروزه در دنیای معاصر مشاهده میشود، حکایت از موج انحرافات اخلاقی مردم دارد که در سایه دوران مدرنیته شتاب گرفته است؛ از نمودهای آن میتوان رویآوردن به همجنسگرایی را اشاره کرد که در مردان و زنان با شکلهای خاص دنبال شده و متاسفانه در میان کشورهای غربی طرفدارانی داشته و از سوی دولتها و بدتر از آن از سوی کلیسا به رسمیت شناخته شده است.[۲]
وجود مراکز فحشاء در کشورهای مختلف، تجارت گسترده زنان برای بهرهبرداریهای جنسی، سوء استفاده از کودکان حتی تجارت آنان برای اهداف جنسی، وجود کانالهای مختلف و مستهجن ماهوارهای و تلویزیونی، وجود سایتهای مختلف اینترنتی که یکسره به پخش و انتشار تصاویر جنسی و فیلمها و عکسهای نامناسب زنان و مردان میپردازند، انتشار کتب و مجلات و لوحهای فشرده که در زمینه فحشاء فعالیت دارند، تشدید خشونتهای جنسی علیه زنان و دهها پدیده کلان دیگر از مرز شکنی و افراطگری در عرصه غریزه جنسی در بُعد فردی، اجتماعی و جهانی حکایت دارد.
براساس آمار موجود بیشتر از ۲۶ میلیون سایت نامناسب اخلاقی؛ یعنی دوازده درصد کل سایتهای موجود در اینترنت وجود دارد. بیشتر از یک سوم کل دانلود ها محتوای غیراخلاقی است. هشت درصد کل ایمیل های فرستاده شده، دارای محتوای نامناسب اخلاقی هستند و یک چهارم کل جستجوهای اینترنتی در مورد محتوای غیراخلاقی است. سی و چهار درصد کاربران اینترنتی علی رغم میل خود با محتوای مستهجن روبه رو میشوند.
هفت درصد مردان هر ماهه محتوای غیراخلاقی و یک پنجم مردان سرکار فیلمهای غیراخلاقی مشاهده می کنند. صنعت فحشاء در اینترنت در هر ثانیه هزاران دلار درآمد دارد و کودکان دیدن فیلم های غیراخلاقی را از سن ۱۱ سالگی شروع می کنند.
اینها گوشه هایی از انحرافات اخلاقی است که دامن بشریت را گرفته و آنان را در منجلاب أنواع گناهان و پلشتیها فروبرده است. آیا شرایط امروزین که زمینههای گناه برای عموم مردم و در هر سن و حالی فراهم است، با شرایط گذشته که بسترهای گناه تنها در شرایط خاص و با محدودیتهای فراوان مهیا بوده، قابل مقایسه است؟!
نوشته حجت الاسلام والمسلمین دکتر علی نصیری، رئیس مؤسسه معارف وحی و خرد
[۱]. تحف العقول، ص ۳۶۳.
[۲]. ازدواج همجنسگرایان در کشورهای دانمارک، هلند، آرژانتین، آفریقای جنوبی، آیسلند، اسپانیا، پرتغال، سوئد، کانادا، فرانسه، آلمان، فنلاند، سوئد، نروژ، دانمارک و برخی از ایالات آمریکا به رسمیت شناخته شده است.
منبع: شبستان