ادیاننیوز: در مراسم عقد نکاح ما ابتدا یکی از پیشنمازها تعهداتی از ما
گرفت، بعد گواهی ازدواجمان را امضا کردیم و پس از نماز ما را زن و شوهر اعلام کرد.
مراسم زیبا و دوستانهای بود و شبکهٔ بریتانیاییِ «ماسلم تیوی» نیز مستندی از آن با
عنوان «حقایق ازدواج مسلمانان» برای پخش در شبکهٔ چهار تهیه کرد. این فیلمِ بدیع بهخوبی
نشان میدهد که متأسفانه نظام حقوقی بریتانیا ازدواج مسلمانان را به رسمیت نمیشناسد.
از هر پنج زن مسلمانی که مورد نظرسنجی قرار گرفتند، سه نفر از آنها تنها
عقد نکاح کرده بودند و ازدواج مدنی نداشتند، لذا این اشخاص از حمایتها و امتیازاتی
که با ازدواج شامل حال افراد میشود بینصیب مانده بودند. دلیل این موضوع نیز کاملاً
روشن است. اگر شخصی ازدواج کرده باشد، تنها جایی که ازدواج مدنی به کارش میآید در
جایی است که بخواهد طلاق بگیرد. البته در لحظهٔ ازدواج معمولاً کسی به طلاق فکر نمیکند؛
اما با توجّه به اینکه عقد نکاح بهخودیخود از نگاه قانون اعتباری ندارد، زوجین مسلمان
باید پس از عقد نکاح به دفتر ثبت بروند. این در حالی است که تنها یکپنجم آنها این
کار را انجام میدهند.
بر اساس مادهٔ ۹ قانون حقوق بشر، تمام شهروندان بریتانیا در انتخاب و عمل
به دین و اعتقادات و مناسک دینی خود آزادند. تنها راهی که امکان تحقّق این قانون را
هموار میسازد آن است که قانون خود را با گروههای مختلف مذهبی و نیازهای شخصی و جمعیِ
پیروان این ادیان تطبیق دهد، البته مشروط به اینکه این کار باعث نقض حقوق دیگران نشود.
اگر پارلمان انگلیس میتواند به نیازهای حقوقیِ کوئیکرها (جنبشی مذهبی
که دکترین اصلی آن کشیش بودنِ همهٔ مؤمنان است) احترام بگزارد، آیا خواستهٔ گزافی است
که از پارلمان بخواهیم به نیازهای جوامع جدیدتر دینی نیز که بخشی از بافتار جامعهٔ
امروز بریتانیا هستند توجّه کند؟
مسلمانان خواستار چیزی هستند که سابق بر این نیز مشابه و نظیر داشته است.
در این فیلم مستند ربی هرشل گلوک تعریف میکند که یهودیان بریتانیا برای ازدواج خود
مقاطعه کردهاند؛ یعنی وقتی زوجین یهودی بر اساس قوانین یهودیت ازدواج میکنند، ازدواج
آنها از صبغهٔ حقوقی و قانونی نیز برخوردار است و نیازی به ثبت دوبارهٔ دفتری آن ندارند.
دولت بریتانیا باید از این فراست برخوردار باشد تا بتواند بر جوّ خشم و
اضطراب عمومی که برای سیاه نمایی ابعاد مختلف دین اسلام به وجود آمده است غلبه کند.
روان ویلیامز، اسقف اعظم سابق کنتربری علناً از این ایده که نیازهای حقوقی و مشروع
اقلیتهای مذهبی، بهویژه مسلمانان در نظام حقوقی بریتانیا لحاظ شود حمایت میکرد.
واقعیت آن است که بریتانیای قرن بیست و یکم مجموعهای از فرهنگهای مختلف
است؛ آش شلهقلمکاری است که نظام حقوقی این کشور به آن انسجام بخشیده است. مسئلهٔ ازدواج
مسلمانان نیز همانند تمام ازدواج تمام انسانهای دیگر است و وقت آن رسیده که قانون
این ازدواجها را به رسمیت بشناسد.
منبع: دینآنلاین / مترجم: زهرا رحیمی