نمایندگان ۴۱ کشور اسلامی آسیایی و
آفریقایی ازجمله ۱۲ سخنگوی پارلمان ها و ۹ جانشین سخنگویان پارلمان های
کشورهای اسلامی به همراه نمایندگانی از روسیه طی روزهای دوشنبه و سه شنبه
در این رویداد سیاسی و فرهنگی شرکت کرده و قطعنامه نهایی مشترک خود را نیز
روز چهارشنبه و صادر و قرائت کردند.
در جریان برگزاری این اجلاس،
سخنگویان پارلمان های مالی، کامرون، افغانستان، ترکیه، لبنان، پاکستان،
عراق، سنگال، عمان، الجزایر و موریتانی شرکت داشتند.
در حال حاضر، جهان اسلام با چالش
ها و مشکلات متعددی دست و پنجه نرم می کند که دامنه این مشکلات از شرق آسیا
تا عمق قاره آفریقا گریبان کشورهای اسلامی را گرفته است.
اندونزی یکی از کشورهایی بود که
به ریاست «فضلی زون»، جانشین سخنگوی شورای نمایندگان اندونزی در سیزدهمین
نشست بین المجالس سازمان همکاری اسلامی در تهران حاضر شده بود.
از آنجاکه کشور اندونزی به عنوان چهارمین کشور پر جمعیت جهان و یکی از کشورهای مهم اسلامی به حساب می آید، در همین راستا خبرنگار گفتگویی اختصاصی با این مقام ارشد پارلمان اندونزی در خصوص مشکلات و مسائل عمده و مهم جهان اسلام داشته است.
این گفتگو شامل محورهایی همچون
مساله فلسطین، اظهارات ترامپ علیه ایران، کشتار اقلیت مسلمان در میانمار و
نهایتا روابط دوجانبه میان تهران و جاکارتا می شود که متن کامل آن در
ادامه آمده است:
*هدف شما از انجام این سفر به تهران چیست؟ و فکر می کنید این اهداف تا چه میزان تامین شده است؟
مسلما پیش از هر چیز، هدف ما شرکت
در سیزدهمین اجلاس بین المجالس سازمان همکاری های اسلامی بوده که در تهران
برگزار شده و ایران ریاست آن را برای یک سال آینده بر عهده خواهد داشت.
از آنجاکه سازمان همکاری اسلامی
متشکل از ۵۴ کشور اسلامی است، سازمانی مهم به حساب می آید. برخی مشکلات پیش
روی جهان اسلام و اندونزی به عنوان پرجمعیت ترین کشور اسلامی وجود دارند و
برخی مشکلات روز جهان مانند تنش ها و درگیری های بالقوه ای که به ویژه پیش
روی جامعه اسلامی در بسیاری از مناطق جهان وجود دارند مانند موضوع سوریه،
یمن ، فلسطین در خاورمیانه و مسائل جاری پیش روی پناهندگان مسلمان روهینگیا
در مرز با بنگلادش وجود دارد که من ماه گذشته از آنجا بازدید کردم، مورد
بررسی قرار گرفت.
بنابراین من فکر می کنم این هم
اندیشی برای بررسی بسیاری از مسائل جهان اسلام بسیار مهم است و امیدوارم
اجلاس بین المجالس سازمان همکاری اسلامی اقداماتی در راستای حل و فصل این
مشکلات انجام دهد.
*ایران و اندونزی چگونه می توانند به حل مشکلات مسلمانان روهینگیا کمک کنند؟
پیش از هرچیز، باید مسائل انسانی
(در روهینگیا) مورد بررسی قرار گیرند. حدود ۱/۱ میلیون پناهجوی مسلمان
روهینگیایی در مرز بنگلادش به سر می برند. سازمان ملل هم به خوبی از این
چالش انسانی آگاه است و از آن تحت عنوان فرآیند پاکسازی قومی یاد می کند که
باید حل شود؛ چراکه نیمی از این جمعیت را کودکان تشکیل می دهند (حدود ۵۵۰
هزار نفر). موضوع مهم دیگر به مسائل دیپلماتیک و سیاسی باز می گردد.
حمایت کشورهای اسلامی از مسلمانان
روهینگیا به خصوص در برخورد با دولت میانمار یا دستکم ارتش این کشور که به
شکلی وحشیانه عمل کرده، باید شفاف تر باشد. بنابراین من فکر می کنم
پارلمان های سازمان همکاری اسلامی به عنوان نماینده مردم مسلمان می توانند
اقدامی راسخ تر در این زمینه انجام دهند. پیشنهاد من این است که ما کمیته و
یا گروه کوچکی از کمیته ها را به نمایندگی از چند کشور تشکیل داده و آنها
را جهت بازدید از بازار «کاکس» (در میانمار) اعزام کنیم تا شرایط را با
چشمان خود از نزدیک ببینند و پس از آن پیامی به سرتاسر جهان ازجمله دولت
میانمار ارسال کنیم.
*ایران
و اندونزی در چه زمینه های مشترکی می توانند با یکدیگر همکاری داشته
باشند؟ آیا قدمی برای افزایش همکاری ها میان دو کشور پس از به اجرا درآمدن
برجام برداشته شده است؟ چه اقدامات دیگری برای تحکیم پیوندهای این دو کشور
مهم اسلامی باید انجام شود؟
حقیقت این است که پتانسیل عظیمی
برای توسعه همکاری های بیشتر میان ایران و اندونزی وجود دارد. من معتقدم که
به ویژه همکاری های اقتصادی می توانند تقویت شوند. بر اساس اطلاعات در دست
ما حجم روابط تجاری میان دو کشور حدود ۳۵۰ میلیون دلار در سال است. این
رقم ناچیزی است.
می توانیم این میزان را در آینده
نزدیک افزایش دهیم و باید افزایش پیدا کند. ما نه تنها باید میزان تبادل
تجار میان ایران و اندونزی را افزایش دهیم بلکه باید زمینه ارتباط مستقیم
میان مردم دو کشور را از طرق مختلفی که یکی از این راه ها توسعه گردشگری
است، فراهم کنیم. ما این پیام را به آقای علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای
اسلامی ایران هم ارسال خواهیم کرد. به عنوان مثال ما باید تعداد پروازهای
میان ایران و اندونزی و همچنین همکاری های اقتصادی میان دو طرف را افزایش
دهیم.
مطمئنا، همکاری سیاسی میان
اندونزی و ایران ارتقاء یافته و احتمالا در آینده نزدیک ما باید این روابط
را به ویژه در قالب سازمان های بین المللی بهبود بخشیم.
*ایران و اندونزی چه اقدامات مشترکی در زمینه مبارزه با افراطی گری و تروریسم در جهان اسلام را می توانند داشته باشند؟
در خصوص افراطی گری ما با این
مشکل به ویژه از زمان رخداد حادثه ۱۱ سپتامبر در سرتاسر جهان مواجه هستیم.
مطمئنا ریشه های افراطی گرایی پیش از این حادثه هم وجود داشته است اما به
نظر من پس از ۱۱ سپتامبر میزان افراطی گری و تروریسم افزایش یافته است.
ما هیچ موردی از عملیات تروریستی
یا انتحاری در اندونزی که مردم بی گناه را مورد هدف قرار داده باشد و یا
فرصت های سرمایه گذاری را به مخاطره بیندازد را پیش از سال ۲۰۰۱ شاهد نبوده
ایم.
شاکله فکری ایجاد مصونیت برای
جامعه اندونزی در برابر نژادپرستی، افراطی گری و بنیاد گرایی به تقویت بنیه
اقتصادی مردم و ایجاد رفاه اقتصادی برای آنها است. در مورد اندونزی، عمده
کسانی که دست به تدارک و یا انجام اینگونه اقدامات می زنند آن دسته از
افرادی هستند که در فقر به سر برده و همزمان آموزه های اشتباه به نام اسلام
به خورد آنها داده شده تا بتوانند از این کار به نفع گروه های مختلف بهره
برداری سیاسی کنند.
همزمان باید با هر دو مساله
مبارزه کرد آن هم نه تنها به وسیله ایران و اندونزی، بلکه این موضوع باید
به صورت توافقی میان تمامی کشورهای اسلامی درآید. چراکه مساله افراط گرایی و
تروریسم ضربه بزرگی به تصویر اسلام در جهان زده است، به گونه ای که
اینگونه تصور می شود که اسلام دین تروریسم است.
لذا باید با ارائه مصداق چهره
اصلی اسلام را مجددا بازگردانده و به جامعه جهانی نشان دهیم که اسلام دینی
بسیار صلح طلب، طرفدار توسعه و علم است.
*ترامپ
بیت المقدس را به عنوان پایتخت اسرائیل به رسمیت شناخته است. در مقام عمل،
کشورهای اسلامی به ویژه ایران و اندونزی چه اقداماتی را می توانند برای
جلوگیری از عملیاتی شدن این اقدام صهیونیستی انجام دهند؟ آیا در اجلاس
تهران به این موضوع پرداخته شد؟
بله، در کمیته مربوط به فلسطین به
این موضوع پرداخته شد. از طرف اندونزی، مسلما ما این مساله را جدی می
گیریم چراکه این موضوع به عنوان مساله جاری (جهان اسلام) و دیگر مسائل
مرتبط در جریان برگزاری این کنفرانس مورد بحث قرار گرفتند.
بیت المقدس شرقی پایتخت فلسطین
است و اندونزی بر روی این موضوع پافشاری خواهد کرد. همچنین ما از دیگر
کشورهای دیگر هم خواهیم خواست تا بر روی این مساله در برابر اسرائیل
ایستادگی کنند. برخی از کشورها هنوز با اسرائیل رابطه دارند.
تمامی اعضای سازمان همکاری های
اسلامی باید روابط دیپلماتیک خود با اسرائیل را مورد بررسی قرار دهند.
برخی از این کشورها هنوز با اسرائیل در ارتباط هستند و این مساله منجر به
ارسال پیامی دوگانه و متناقض به اسرائیلی ها است.
*ارزیابی شما از رویکرد دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا در خصوص تحولات اخیر ایران چست؟
این مساله می تواند به عنوان
مداخله آمریکا در امور سایر کشورها تلقی شود. بر اساس قوانین بین المللی،
چنین رویکردی مورد قبول نیست و موضع اندونزی در برابر ایران بسیار شفاف
است. اداره سیاسی و اقتصادی ایران حق خود این کشور است و به عنوان حق
استقلال این کشور باید مورد احترام قرار گرفته و حقی برای مداخله در امور و
یا مشکلات داخلی از جمله تظاهرات از جانب دیگران وجود ندارد.
منبع: خبرگزاری مهر