افزایش تهدیدات نسبت به مسلمانان در هند
به گزارش ادیان نیوز، زمانی که چند ماه خشونت های گسترده ای در دانشگاه علیگر
بر سر یک “عکس” ایجاد شد که منجر به هجوم پلیس به داخل محوطه دانشگاه و ضرب
و شتم و همچنین دستگیری برخی دانشجویان شد، ناظران وضعیت اجتماعی هند نسبت
به ظهور و رشد خشونت های مذهبی و فرقه ای احساس نگرانی خود را ابراز
کردند.
دلیل خشونت های گسترده پلیس و درگیری ها تصویری از “محمد علی
جناح” سیاستمدار مسلمان و بنیانگذار این دانشگاه بود از سال ۱۹۳۸ تا کنون
بر یکی از دیوارهای دانشگاه وجود داشته است. دانشگاه علیگر برای سال ها
تصویر محمد علی جناح را بر روی دیوار های خود مشاهده کرده بود اما اکنون
گروه های ملی گرای هندو اعلام اصرار داشتند که تصویر وی به عنوان عامل
جدایی بخشی از هند که به تشکیل یک کشور مستقل مسلمان انجامید باید کنار
گذاشته شود.
جناح در سال ۱۹۳۸ عضویت دائمی انجمن دانشجویان دانشگاه
علیگر را دریافت کرد. تصویر وی به همراه سایر تصاویر اعضای افتخاری این
انجمن بر روی دیوار قرار داشت.
دانشگاه علیگر در طول انقلاب استقلال
طلبانه هند به یک مرکز مهم فکری تبدیل شد و نقش بسیار مهمی برای شکل دادن
به هویت مدرن مسلمانان در شبه قاره بازی کرد. اما از زمان استقلال هند این
دانشگاه مانند یک خار در چشمان هندو های متعصب باقی مانده است. از زمان
آغاز به کار دولت نارندرا مودی ، دانشجویان مسلمان و همچنین سایر جمعیت
اسلامی هند با خشونت های مختلف روبرو شده اند.
جوانان افراطی هندو در
قابل تشکلی به نام ار اس اس در سالیان اخیر قدرت زیادی گرفته اند و با تکیه
برحزب حاکم بر خشونت های خود بر علیه اقلیت های مذهبی بخصوص مسمانان
افزوده اند.
اخیرا تحریک دانشجویان مسلمان از سوی دانشجویان افراطی هندو نیز به یک روش جدید برای آغاز خشونت ها تبدیل شده است.
مقامات
دانشگاه گله دارند که گروه های افراطی هندو به طور دائم با استفاده از
رسانه های داخلی، دانشجویان مسلمان را تحریک می کنند و آنها را پاکستانی یا
طرفدار تروریسم می خوانند.
خشونت در دانشگاه علیگر و سایر بخش های هند
علیه اقلیت ها به خصوص مسلمانان نوک یک کوه یخ را آشکار کرد و این نگرانی
ناظران صحه گذاشت که هند شاهد ظهور گروه های افراطی “مذهی گرا-ملی گرا” به
نام “هندواتوا” به نفع مذهب غالب در این کشور یعنی هندوئیسم است. گروه های
اقلیت مذهبی در هند به طور مداوم تحت رفتار غیر انسانی از سوی جمعیت اکثریت
هندو و افراطی قرار می گیرند.
در حال حاضر، خشونت و انکار حقوق اساسی
ابزار معمولی است که اقلیت های هند از سوی اکثریت افراطی هندو دریافت می
کنند. با افزایش نفوذ حزب بی جی پی، گروه های افراطی هندو نیز آزادی عمل
بیشتری بدست آورده اند. در همین راستا، یک سیاستمدار کهنه کار هندو به نام
سانگ پریوار آشکارا اعلام کرده است که بیرون راندن سیک ها، مسیحیان،
مسلمانان و سایر جمعیت اقلیت هند از اهداف اصلی اوست و یک رهبر مذهبی به
نام “ویشو هندو پریشاد” گفته است که حوادث گجرات که در آنها تعدادی زیادی
از مسلمانان کشته شدند یک “تجربه مثبت” بوده است و اخطار داده این حوادث در
سرتاسر هند تکرار خواهد شد.
از زمان آغاز به کار مودی در دهلی نو، این
تهدید در بسیاری از اشکال، ظهور کرده است. مدارس و مؤسسات آموزشی هند در
مورد ارائه برنامهدهای درسی هر روز به طور سیستماتیک “هندو”تر می شوند.
با
وجود اینکه هند بزرگترین صادر کننده گوشت گاو در جهان است ، ممنوعیت تجارت
«گوشت گاو ابلاغ شده و به شدت پیگیری می شود. کمپین های متعددی در فضای
مجازی به بهانه “حمایت از گاو” با هدف اشاعه نفرت علیه مسلمانان راه اندازی
می شود که در برخی موارد به کشتن افراد بیگناه در زیر لگد جمیعت خشمگین
منجر شده است. حمله به اعضای مسلمان پارلمان ها با استفاده از جوهر سیاه،
بی احترامی به کتاب های مذهبی سیک که به ناآرامی های گسترده در پنجاب هند
منجر شد نیز اتفاق افتاده است. به نظر می رسد خشونت علیه مسیحیان و دالیت
ها ادامه داشته است.
در رسانه های هند اخبار و تحلیل های بسیاری درباره
اینکه مسلمانان با کشتار روبرو بوده اند، مسیحیان با تخریب کلیساها و خشونت
علیه راهبه های سالخورده مواجه شده اند، جامعه سیک تحت نام جنبش خالیستانی
سرکوب می شود و موقعیت اجتماعی و مذهبی جداگانه آنها انکار می شود مشاهده
می شود در حالیکه منتقدین وضعیت کنونی معتقدند که همه آنها قربانی روش های
بیرحمانه و افکار افراسی برخی هندوهای سیاست پیشه قرار گرفته اند.
بر سر یک “عکس” ایجاد شد که منجر به هجوم پلیس به داخل محوطه دانشگاه و ضرب
و شتم و همچنین دستگیری برخی دانشجویان شد، ناظران وضعیت اجتماعی هند نسبت
به ظهور و رشد خشونت های مذهبی و فرقه ای احساس نگرانی خود را ابراز
کردند.
دلیل خشونت های گسترده پلیس و درگیری ها تصویری از “محمد علی
جناح” سیاستمدار مسلمان و بنیانگذار این دانشگاه بود از سال ۱۹۳۸ تا کنون
بر یکی از دیوارهای دانشگاه وجود داشته است. دانشگاه علیگر برای سال ها
تصویر محمد علی جناح را بر روی دیوار های خود مشاهده کرده بود اما اکنون
گروه های ملی گرای هندو اعلام اصرار داشتند که تصویر وی به عنوان عامل
جدایی بخشی از هند که به تشکیل یک کشور مستقل مسلمان انجامید باید کنار
گذاشته شود.
جناح در سال ۱۹۳۸ عضویت دائمی انجمن دانشجویان دانشگاه
علیگر را دریافت کرد. تصویر وی به همراه سایر تصاویر اعضای افتخاری این
انجمن بر روی دیوار قرار داشت.
دانشگاه علیگر در طول انقلاب استقلال
طلبانه هند به یک مرکز مهم فکری تبدیل شد و نقش بسیار مهمی برای شکل دادن
به هویت مدرن مسلمانان در شبه قاره بازی کرد. اما از زمان استقلال هند این
دانشگاه مانند یک خار در چشمان هندو های متعصب باقی مانده است. از زمان
آغاز به کار دولت نارندرا مودی ، دانشجویان مسلمان و همچنین سایر جمعیت
اسلامی هند با خشونت های مختلف روبرو شده اند.
جوانان افراطی هندو در
قابل تشکلی به نام ار اس اس در سالیان اخیر قدرت زیادی گرفته اند و با تکیه
برحزب حاکم بر خشونت های خود بر علیه اقلیت های مذهبی بخصوص مسمانان
افزوده اند.
اخیرا تحریک دانشجویان مسلمان از سوی دانشجویان افراطی هندو نیز به یک روش جدید برای آغاز خشونت ها تبدیل شده است.
مقامات
دانشگاه گله دارند که گروه های افراطی هندو به طور دائم با استفاده از
رسانه های داخلی، دانشجویان مسلمان را تحریک می کنند و آنها را پاکستانی یا
طرفدار تروریسم می خوانند.
خشونت در دانشگاه علیگر و سایر بخش های هند
علیه اقلیت ها به خصوص مسلمانان نوک یک کوه یخ را آشکار کرد و این نگرانی
ناظران صحه گذاشت که هند شاهد ظهور گروه های افراطی “مذهی گرا-ملی گرا” به
نام “هندواتوا” به نفع مذهب غالب در این کشور یعنی هندوئیسم است. گروه های
اقلیت مذهبی در هند به طور مداوم تحت رفتار غیر انسانی از سوی جمعیت اکثریت
هندو و افراطی قرار می گیرند.
در حال حاضر، خشونت و انکار حقوق اساسی
ابزار معمولی است که اقلیت های هند از سوی اکثریت افراطی هندو دریافت می
کنند. با افزایش نفوذ حزب بی جی پی، گروه های افراطی هندو نیز آزادی عمل
بیشتری بدست آورده اند. در همین راستا، یک سیاستمدار کهنه کار هندو به نام
سانگ پریوار آشکارا اعلام کرده است که بیرون راندن سیک ها، مسیحیان،
مسلمانان و سایر جمعیت اقلیت هند از اهداف اصلی اوست و یک رهبر مذهبی به
نام “ویشو هندو پریشاد” گفته است که حوادث گجرات که در آنها تعدادی زیادی
از مسلمانان کشته شدند یک “تجربه مثبت” بوده است و اخطار داده این حوادث در
سرتاسر هند تکرار خواهد شد.
از زمان آغاز به کار مودی در دهلی نو، این
تهدید در بسیاری از اشکال، ظهور کرده است. مدارس و مؤسسات آموزشی هند در
مورد ارائه برنامهدهای درسی هر روز به طور سیستماتیک “هندو”تر می شوند.
با
وجود اینکه هند بزرگترین صادر کننده گوشت گاو در جهان است ، ممنوعیت تجارت
«گوشت گاو ابلاغ شده و به شدت پیگیری می شود. کمپین های متعددی در فضای
مجازی به بهانه “حمایت از گاو” با هدف اشاعه نفرت علیه مسلمانان راه اندازی
می شود که در برخی موارد به کشتن افراد بیگناه در زیر لگد جمیعت خشمگین
منجر شده است. حمله به اعضای مسلمان پارلمان ها با استفاده از جوهر سیاه،
بی احترامی به کتاب های مذهبی سیک که به ناآرامی های گسترده در پنجاب هند
منجر شد نیز اتفاق افتاده است. به نظر می رسد خشونت علیه مسیحیان و دالیت
ها ادامه داشته است.
در رسانه های هند اخبار و تحلیل های بسیاری درباره
اینکه مسلمانان با کشتار روبرو بوده اند، مسیحیان با تخریب کلیساها و خشونت
علیه راهبه های سالخورده مواجه شده اند، جامعه سیک تحت نام جنبش خالیستانی
سرکوب می شود و موقعیت اجتماعی و مذهبی جداگانه آنها انکار می شود مشاهده
می شود در حالیکه منتقدین وضعیت کنونی معتقدند که همه آنها قربانی روش های
بیرحمانه و افکار افراسی برخی هندوهای سیاست پیشه قرار گرفته اند.
خشونت
های جسته و گریخته و همچنین محدودیت هایی که برای اقامه نماز مسلمانان در
مکان باز اعمال می شود هر یک تاکتیکی برای هندو کردن کشور هند به شمار می
آید. رشد افراط گرایی هندوئیسم مانند هر نوع حرکت افراطی دیگر آنهم در
منطقه ای که به شدت مستعد بروز خشونت به دلایل فرقه ای و مذهبی است تهدیدی
جدی برای صلح و امنیت منطقه خواهد بود. چندین دهه پس از استقلال پاکستان
هند و تشکیل کشوری مسلمان ، هنوز هم خشم افراطیون هندی همچنان گزنده باقی
مانده است بنابراین به نظر می رسد جامعه بین المللی باید از خواب بیدار شود
و از رشد نوع دیگری از تهدید ناخوشایند مانند آنچه در میانمار اتفاق افتاد
اما این بار به شکل هندویسم متعصب جلوگیری کند.
های جسته و گریخته و همچنین محدودیت هایی که برای اقامه نماز مسلمانان در
مکان باز اعمال می شود هر یک تاکتیکی برای هندو کردن کشور هند به شمار می
آید. رشد افراط گرایی هندوئیسم مانند هر نوع حرکت افراطی دیگر آنهم در
منطقه ای که به شدت مستعد بروز خشونت به دلایل فرقه ای و مذهبی است تهدیدی
جدی برای صلح و امنیت منطقه خواهد بود. چندین دهه پس از استقلال پاکستان
هند و تشکیل کشوری مسلمان ، هنوز هم خشم افراطیون هندی همچنان گزنده باقی
مانده است بنابراین به نظر می رسد جامعه بین المللی باید از خواب بیدار شود
و از رشد نوع دیگری از تهدید ناخوشایند مانند آنچه در میانمار اتفاق افتاد
اما این بار به شکل هندویسم متعصب جلوگیری کند.
منبع: ایرنا