بوسه‌ی پاپ
به گزارش ادیان‌نیوز، آنچه در پی می‌آید
یادداشت حجت‌الاسلام دکتر مهراب صادق‌نیا، استادیار و عضو هیئت‌علمی دانشگاه ادیان
و مذاهب است که پس از انتشار خبر دیدار پاپ فرانسیس با رئیس‌جمهور سودان در
واتیکان تقدیم می‌گردد. دکتر صادق‌نیا نوشت:
در خبرها آمده بود که پاپ فرانسیس عصر پنجشنبه
در دیدار با رئیس‌جمهوری سودان جنوبی و معاونین وی در واتیکان، که قرار است از ماه
آینده میلادی دولت جدید را تشکیل دهند، در حرکتی غیرمنتظره، در مقابل آنها زانو زد
و پای آنان را بوسید و گفت: صلح امکان‌پذیر است، به خلع سلاح احترام گذاشته شود، مردم
از جنگ‌های گذشته خسته شده‌اند.
آنچه از پاپ فرانسیس روایت شده است بر انبوهی از تجربه‌های
تلخ مذهبی استوار است. گویی کلیسا از روزگاری که اقتدار دستگاه پاپی مخالفان خود را
با خشونت‌بارترین رفتارها حذف می‌کرد، گذر کرده و حالا به این نتیجه رسیده است که دین
و فهم‌های مذهبی نه‌تنها نباید به خشونت و جنگ بیانجامد، بلکه باید در نقش یک خادم
بلاکش برای صلح و کاهش خشونت بکوشند. فرانسیس یک بار دیگر ما را به یاد جمله‌ی معروف
عیسی انداخت که “سبت (شنبه، نمادی از شریعت) برای انسان است و نه انسان برای سبت.”
تجربه‌های
گذشته‌ی جهانِ مذهبی فرانسیس را به این نتیجه رسانده است که هیچ فهمی از مذهب با خشونت
و جنگ، شانسِ دامن‌گستری و پایایی ندارد و حالا پاپ، به‌مثابه نماینده‌ی خدا (به باور
مسیحیان) در برابر انسان دوزانو می‌نشیند، پای او را می‌بوسد تا شاید بتواند صورتی
دیگر از دین را به نمایش بگذارد؛ صورتی که بیش‌تر بر حفظ جان انسان‌ها تأکید دارد تا
دفاع از باورداشت‌های خاص مذهبی‌شان.