چشم انداز اقتصادی درهم امارات

امارات متحده عربی یکی از ۱۴ کشور در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا است و امتیاز کلی اقتصاد آن بالاتر از میانگین منطقه و جهان است. نمره اقتصاد امارات متحده عربی ۷۷.۶ است و جایگاه نهم در فهرست شاخص ۲۰۱۹ را دارا می باشد.
دولت باید برای ارتقاء فضای کسب و کارتلاش خود را ادامه می دهد. شرکت های دولتی با خصوصی سازی و بهبود سیستم های نظارتی بخش های مالی، املاک، فضای سایبری و تجارت آزاد باعث افزایش تقاضای آنها برای سرمایه گذاران خارجی و بازدید کنندگان خواهند شد. ایجاد چهارچوب قانونی حتی موثرتر و مستقل باید اولویت دیگری داشته باشد. ۵ درصد مالیات بر ارزش افزوده که در سال ۲۰۱۸ معرفی شده، درآمد دولت را افزایش خواهد داد اما احتمالا بر میزان بار مالیاتی امارات متحده عربی تأثیر منفی خواهد گذاشت.

امارات متحده عربی متحد از هفت پادشاهی است: ابوظبی، عجمان، دبی، فجیره، رأس الخیمه، شارجه و ام القاعین. شورای عالی فدرال، رئیس جمهور و معاون رئیس جمهور را برای دوره پنج ساله بدون محدودیت زمانی انتخاب می کند. شیخ خلیفه بن زاید آل نهیان از سال ۲۰۰۴ رئیس جمهور این کشور است. امارات متحده عربی یک اقتصاد باز با درآمد سرانه بالا و مازاد تجاری سالانه قابل توجهی دارد. تنوع اقتصادی نفت و گاز بخش تولید ناخالص داخلی را به ۳۰ درصد کاهش داده است. در سال ۲۰۱۸، ابوظبی برنامه توسعه ۵ دلاری Ghadan  ۲۱ (۲۰۲۱) را با هدف افزایش رقابت و کارآفرینی آغاز کرد.

اگرچه به نظر می رسد که اقتصاد امارات در سه ماهه دوم احتمالا کاهش یافته باشد، جریان های خارجی همچنان به حرکت خود ادامه می دهند.
به طور عمده، کاهش تولید نفت اوپک از ماه ژانویه همچنان ادامه دارد و با ادامه جنگ نفتی ایالات متحده و چین( قیمت دلار و یوان) احتمال کاهش قیمت نفت در ماه ژوئن افزایش خواهد یافت که رشد بیشتر در سه ماهه آینده را کاهش می دهد. علاوه بر این، با ادامه ی افزایش عرضه، بخش املاک و مستغلات را تضعیف می کند. با این وجود، در ماه آوریل، گامی به سوی حرکت در اقتصاد غیر نفتی و ایجاد شغل های کوچک برداشتند، در حالی که رونق این نوع کسب و کار با توجه به داده های شاخص مدیران خرید یک رکورد بالارا ثبت کرد.

علاوه بر این، دولت به تازگی هزینه های بسیاری از خدمات دولتی را لغو و یک چارچوب اقامتی برای سرمایه گذاران خارجی تعریف کرد که با این روند بخش حمایت از سرمایه گذاری و فعالیت کسب و کار ایجاد شده است.

رشد اقتصادی امارات متحده عربی

رشد در سال جاری میلادی با محرک های مالی بزرگ، متمرکز بر سرمایه گذاری زیربنایی و نیز اصلاحات تجاری مناسب برای جذب سرمایه گذاری خارجی حمایت خواهد شد.

سرانه تولید ناخالص داخلی (دلار آمریکا)

اقتصاد امارات متحده عربی در سال گذشته با توجه به آمارهای منتشر شده از سوی اداره رقابت و آمار فدرال (FCSA)، در مقایسه با دیگر کشورهای خاورمیانه، کاهش یافته است. رشد از ۳.۸ درصدی در سال ۲۰۱۸ به ۳.۰٪ در سال ۲۰۱۹ رسیده است و با توجه به اقدامات ریاضتی مالی و قیمت پایین نفت، کمترین رشد از سال ۲۰۱۳ تا کنون داشته است. مخارج دولتی برای دومین سال متوالی کاهش یافته زیرا مواجهه دولت همچنان در برابر قیمت های پایین نفت و کاهش کسری درآمد ادامه دارد. پیش از این آمارهای منتشر شده بخش خارجی بانک مرکزی نشان می دهد که صادرات در سال گذشته به میزان اندکی کاهش یافته است.
با توجه به پیش بینی ها با توجه به سرمایه گذاری در زمینه های نفتی، از سال ۲۰۱۸ به بعد قیمت نفت افزایش داشته و همراه با افزایش قیمت ها باعث افزایش بخش هیدروکربن شده است. در عین حال، سرمایه گذاری های زیربنایی عمومی به میزان قابل توجهی که باید تقاضای داخلی را در دست بگیرد، پیشبینی شده است.

درهم امارات متحده عربی

در اوایل قرن بیستم، امارات متحده عربی با استفاده از سکه های طلا بریتانیا و ماریا ترزا Thalers داد و ستد در بازار خود را آغاز کرد. از ارزهای دیگر مانند روپیه هند نیز در داخل کشور استفاده میشد. در سال ۱۹۵۹، روپیه خلیج فارس را که توسط بانک مرکزی هند صادر شده بود، در ارزشی برابر روپیه هند به تصویب رساندند. کاهش ارزش روپیه هند از سال ۱۹۶۶ به طور مستقیم بر ارزش روپیه خلیج فارس نیز تاثیر گذاشت، بنابراین امارات متحده عربی ارز خود را معرفی کرد. آنها ریال عربستان را به عنوان یک ارز موقت پذیرفته و در همان سال با ارز قطر و دبی جایگزین کردند. کل کشور امارات – به استثنای ابوظبی که از دینار بحرین استفاده می کردند – تا سال ۱۹۷۳و تاسیس امارات متحد عربی، ارز قطر و دبی رواج داشت. در سال ۱۹۷۸، درهم را به عنوان یک نرخ ارز ثابت به صندوق ویژه بین المللی پول اختصاص داد.
رتبه بندی ارز نشان می دهد که قیمت درهم امارات محبوب ترین نرخ ارز امارات متحده عربی AED به نرخ INR می باشد. کد ارز برای نشان دادن قیمت روز درهم امارات AED است.