از پاپ انتظار بیشتری بود
ادیان نیوز- پاپ فرانسیس، رهبر کاتولیک‌های جهان در نامه‌ای به بشار اسد رئیس‌جمهور سوریه ضمن حمایت از پایان جنگ در این کشور از بازگشت ثبات و پایان رنج مردم سوریه استقبال کرد.
اینکه پاپ رهبر کاتولیک‌های جهان سرانجام پس از ۶ سال رنج و محنت مردم سوریه و پس از آنهمه جنایات شرم‌آور تروریست‌های چندملیتی که از ۸۵ کشور جهان برای شرارت در سوریه سازماندهی شده بودند، گوشه چشمی هم به سوریه کرده است، حاوی نکته مهمی است. باید از رهبر کاتولیک‌های جهان پرسید که چرا چنین واکنش دیرهنگامی نسبت به بحران سوریه از خود نشان داده و چرا تا این مرحله نسبت به جنایات تروریست‌ها و حامیان آنها سکوت کرده بود؟ این نکته از آن جهت اهمیت دارد که دست‌های آشکار و نهان طراحان، حامیان، برنامه‌ریزان و مجریان این اقدامات شوم و ضدانسانی در جنگ‌های تروریستی در سوریه تماماً از کشورهایی بوده‌اند که خود را در قلمرو رهبری دینی پاپ معرفی و به واتیکان اظهار وفاداری می‌کنند. آمریکا، انگلیس، فرانسه و… جزء فهرست اصلی ائتلاف تروریستی در سوریه هستند که نقش مستقیم و غیرقابل انکاری در فجایع تروریستی سوریه ایفا کرده‌اند.
انتظار می‌رفت پاپ در همان آغاز بحران سوریه به حامیان تروریسم هشدار دهد که دست از جنایت و شرارت بردارند و با موضع‌گیری علیه این جنگ‌های نیابتی نشان دهد که نسبت به جنایات شرم‌آور کشورهای مسیحی علیه کشورهای اسلامی بی‌تفاوت نیست و با سکوت خود بر اینهمه اقدامات علیه کشورهای اسلامی صحه نمی‌گذارد.
نیروهای ویژه ارتش‌های آمریکا، انگلیس و فرانسه عملاً استخوان‌بندی و ستون فقرات شبکه‌های تروریستی را در سوریه تشکیل می‌دادند و در لحظات بحرانی با ایجاد فضای تبلیغات رسانه‌ای و سوءاستفاده از اهرم‌های سازمان ملل و سایر نهادهای بین‌المللی، تلاش می‌کردند عناصر کلیدی خود و رهبران گروه‌های تروریستی را از مهلکه خارج کنند و به‌طور همزمان برای آنها کمک‌های لجستیکی از طریق زمین و هوا ارسال نمایند. حتی «بشار جعفری» نماینده سوریه در سازمان ملل فاش کرد که حملات متعددی که با استفاده از سلاح‌های شیمیایی در چند نوبت در سوریه صورت گرفت،از جنایت‌های جاسوسان فرانسوی بوده که هربار تروریست‌ها در زیر فشار سنگین و در محاصره ارتش سوریه و نیروهای مقاومت قرار می‌گرفتند و تروریست‌ها به پایان خط رسیده بودند، فرانسه با توسل به سلاح‌های شیمیایی تلاش می‌کرد تروریست‌ها را از محاصره خارج کند و انگشت اتهام را به دولت و ارتش سوریه نشانه‌گیری نماید تا بتواند به نقش مخرب و ضدانسانی خود ادامه دهد.
این برای واتیکان و رهبر کاتولیک‌های جهان باید بسیار غیرقابل قبول باشد که پیروان کلیسای کاتولیک در صدر کشورهای بحران‌ساز در جهان قرار دارند و بیشترین شرارت و بحران را در گوشه و کنار جهان ایجاد کرده‌اند و به‌ویژه در سوریه به جنایاتی پرداختند که در تاریخ و حتی در قرون وسطی هم به‌کلی بی‌سابقه بوده است. فجایعی که در دمشق، حلب، دیرالزور، ادلب و… صورت گرفت، اگر روزی به‌صورت کامل و بدون پرده‌پوشی انعکاس یابد، قطعاً کمترین بی‌آبروئی برای حامیان تروریسم و کلیسای کاتولیک باقی نمی‌ماند و موضوع شرم‌آورتر اینکه حامیان تروریسم هنوز هم کاملاً مایوس نشده‌اند و به همان شرارت‌ها در ادلب ادامه می‌دهند و حاضر نیستند به شکست کامل خود اعتراف کنند. به‌راستی سکوت معنی‌دار پاپ و کلیسای کاتولیک در طول این دوره طولانی چه توجیهی دارد؟
ای کاش پاپ فرانسیس از موضع رهبری کاتولیک‌های جهان برای ارائه چهره بهتری از کشورهای مسیحی که پیرو کلیسای کاتولیک هستند، واقعاً تلاش کند و حتی اگر این قبیل کشورها از مواضع پاپ هم پیروی نمی‌کنند، حداقل با اعلام رسمی و قطعی محکومیت دشمنی و کینه‌ورزی علیه مسلمانان مظلوم، نشان دهد که با اینهمه شرارت و جنایت مخالف است و چنین ظلمی را برنمی‌تابد. متاسفانه پاپ حتی ۶ سال پس از شروع بحران سوریه هم از اعلام محکومیت حامیان تروریسم اجتناب کرده و حاضر نشده آمران و عاملان پشت پرده را محکوم کند که مشتی عناصر مزدور ۸۵ کشور جهان را علیه کشور اسلامی سوریه و مردم این کشور وارد چنین جنایاتی کرده‌اند.
شاید پاپ در توجیه سکوت خود مدعی شود که طی این سال‌ها شاهد همراهی و همنوائی رژیم‌های فاسد عربی با تروریست‌ها بوده که حتی کرسی رسمی سوریه در اتحادیه عرب را هم به تروریست‌ها پیشکش کردند و با تمامی توان و ظرفیت خود شاید هنوز هم از همان تروریست‌های شرور حمایت می‌کنند. لکن وی می‌داند که همین رژیم‌های فاسد عربی هم دقیقاً زیر فشار آمریکا، انگلیس و فرانسه به این ورطه خیانت‌آمیز غلتیده‌اند و همدستی و حمایت آنها از تروریست‌های چندملیتی هم دقیقاً در اجرای همان طرح ضدانسانی غرب علیه دنیای اسلام است.
شفقنا- پاپ فرانسیس، رهبر کاتولیک‌های جهان در نامه‌ای به بشار اسد رئیس‌جمهور سوریه ضمن حمایت از پایان جنگ در این کشور از بازگشت ثبات و پایان رنج مردم سوریه استقبال کرد.
اینکه پاپ رهبر کاتولیک‌های جهان سرانجام پس از ۶ سال رنج و محنت مردم سوریه و پس از آنهمه جنایات شرم‌آور تروریست‌های چندملیتی که از ۸۵ کشور جهان برای شرارت در سوریه سازماندهی شده بودند، گوشه چشمی هم به سوریه کرده است، حاوی نکته مهمی است. باید از رهبر کاتولیک‌های جهان پرسید که چرا چنین واکنش دیرهنگامی نسبت به بحران سوریه از خود نشان داده و چرا تا این مرحله نسبت به جنایات تروریست‌ها و حامیان آنها سکوت کرده بود؟ این نکته از آن جهت اهمیت دارد که دست‌های آشکار و نهان طراحان، حامیان، برنامه‌ریزان و مجریان این اقدامات شوم و ضدانسانی در جنگ‌های تروریستی در سوریه تماماً از کشورهایی بوده‌اند که خود را در قلمرو رهبری دینی پاپ معرفی و به واتیکان اظهار وفاداری می‌کنند. آمریکا، انگلیس، فرانسه و… جزء فهرست اصلی ائتلاف تروریستی در سوریه هستند که نقش مستقیم و غیرقابل انکاری در فجایع تروریستی سوریه ایفا کرده‌اند.
انتظار می‌رفت پاپ در همان آغاز بحران سوریه به حامیان تروریسم هشدار دهد که دست از جنایت و شرارت بردارند و با موضع‌گیری علیه این جنگ‌های نیابتی نشان دهد که نسبت به جنایات شرم‌آور کشورهای مسیحی علیه کشورهای اسلامی بی‌تفاوت نیست و با سکوت خود بر اینهمه اقدامات علیه کشورهای اسلامی صحه نمی‌گذارد.
نیروهای ویژه ارتش‌های آمریکا، انگلیس و فرانسه عملاً استخوان‌بندی و ستون فقرات شبکه‌های تروریستی را در سوریه تشکیل می‌دادند و در لحظات بحرانی با ایجاد فضای تبلیغات رسانه‌ای و سوءاستفاده از اهرم‌های سازمان ملل و سایر نهادهای بین‌المللی، تلاش می‌کردند عناصر کلیدی خود و رهبران گروه‌های تروریستی را از مهلکه خارج کنند و به‌طور همزمان برای آنها کمک‌های لجستیکی از طریق زمین و هوا ارسال نمایند. حتی «بشار جعفری» نماینده سوریه در سازمان ملل فاش کرد که حملات متعددی که با استفاده از سلاح‌های شیمیایی در چند نوبت در سوریه صورت گرفت،از جنایت‌های جاسوسان فرانسوی بوده که هربار تروریست‌ها در زیر فشار سنگین و در محاصره ارتش سوریه و نیروهای مقاومت قرار می‌گرفتند و تروریست‌ها به پایان خط رسیده بودند، فرانسه با توسل به سلاح‌های شیمیایی تلاش می‌کرد تروریست‌ها را از محاصره خارج کند و انگشت اتهام را به دولت و ارتش سوریه نشانه‌گیری نماید تا بتواند به نقش مخرب و ضدانسانی خود ادامه دهد.
این برای واتیکان و رهبر کاتولیک‌های جهان باید بسیار غیرقابل قبول باشد که پیروان کلیسای کاتولیک در صدر کشورهای بحران‌ساز در جهان قرار دارند و بیشترین شرارت و بحران را در گوشه و کنار جهان ایجاد کرده‌اند و به‌ویژه در سوریه به جنایاتی پرداختند که در تاریخ و حتی در قرون وسطی هم به‌کلی بی‌سابقه بوده است. فجایعی که در دمشق، حلب، دیرالزور، ادلب و… صورت گرفت، اگر روزی به‌صورت کامل و بدون پرده‌پوشی انعکاس یابد، قطعاً کمترین بی‌آبروئی برای حامیان تروریسم و کلیسای کاتولیک باقی نمی‌ماند و موضوع شرم‌آورتر اینکه حامیان تروریسم هنوز هم کاملاً مایوس نشده‌اند و به همان شرارت‌ها در ادلب ادامه می‌دهند و حاضر نیستند به شکست کامل خود اعتراف کنند. به‌راستی سکوت معنی‌دار پاپ و کلیسای کاتولیک در طول این دوره طولانی چه توجیهی دارد؟
ای کاش پاپ فرانسیس از موضع رهبری کاتولیک‌های جهان برای ارائه چهره بهتری از کشورهای مسیحی که پیرو کلیسای کاتولیک هستند، واقعاً تلاش کند و حتی اگر این قبیل کشورها از مواضع پاپ هم پیروی نمی‌کنند، حداقل با اعلام رسمی و قطعی محکومیت دشمنی و کینه‌ورزی علیه مسلمانان مظلوم، نشان دهد که با اینهمه شرارت و جنایت مخالف است و چنین ظلمی را برنمی‌تابد. متاسفانه پاپ حتی ۶ سال پس از شروع بحران سوریه هم از اعلام محکومیت حامیان تروریسم اجتناب کرده و حاضر نشده آمران و عاملان پشت پرده را محکوم کند که مشتی عناصر مزدور ۸۵ کشور جهان را علیه کشور اسلامی سوریه و مردم این کشور وارد چنین جنایاتی کرده‌اند.
شاید پاپ در توجیه سکوت خود مدعی شود که طی این سال‌ها شاهد همراهی و همنوائی رژیم‌های فاسد عربی با تروریست‌ها بوده که حتی کرسی رسمی سوریه در اتحادیه عرب را هم به تروریست‌ها پیشکش کردند و با تمامی توان و ظرفیت خود شاید هنوز هم از همان تروریست‌های شرور حمایت می‌کنند. لکن وی می‌داند که همین رژیم‌های فاسد عربی هم دقیقاً زیر فشار آمریکا، انگلیس و فرانسه به این ورطه خیانت‌آمیز غلتیده‌اند و همدستی و حمایت آنها از تروریست‌های چندملیتی هم دقیقاً در اجرای همان طرح ضدانسانی غرب علیه دنیای اسلام است.