حضور فعالان زنان مسلمان در راهپیمایی زنان واشنگتن

چندین بار در طول مسیر سومین راهپیمایی سالانه زنان در واشنگتن، صدایی از میان جمعیت خدیجه حسین را مخاطب قرار می‌داد که آیا می‌توانم از شما عکس بگیرم؟ او نیز هر دفعه توقف می‌کرد و پوستر خود را بالای سرش می‌برد سپس لبخندزنان از عکاس تشکر می‌کرد. او که لباس مد روزی به تن داشت روسری‌ای به سر کرده بود که نشان تعلق او به دین اسلام داشت و در کنار آن پوستری از جانب اتحادیه زنان مسلمان حمل می‌کرد. این نمادها به او کمک می‌کرد تا از جمعیت متمایز دیده شود. این شعارها بر روی پوستر او نقش بسته بود: هیچ مسلمانی نباید توقیف گردد، زندگی سیاهان مهم است. به زنان ایمان بیاورید، حقوق بشر حقوق زنان هست و البته سخنی از مارتین لوتر کینگ هم دیده می‌شد: هیچ کس آزاد نیست تا این که همه ما آزاد باشیم.

خدیجه حسین یکی از مسلمان شرکت کننده در راهپیمایی زنان در پایتخت امریکا بود. اولین بار این راهپیمایی در سال ۲۰۱۷ یک روز بعد از سوگند خوردن دونالد ترامپ به‌عنوان رئیس جمهور جدید امریکا برگزار گردید. گفتنی است که اتحادیه زنان مسلمان که مقرش در شیکاگو قرار دارد نیز شریک رسمی این راهپیمایی است. این اتحادیه در سال ۲۰۰۷ به دست گروهی

از زنان که نسبت به دخالت نداشتن در امور رهبری مساجد ناامید شده بودند تشکیل شده است و پس از آن فعالیت‌هایش را به بیرون از مساجد کشانده و تبدیل به یک نهاد برای زنان مسلمان شده است. اتحادیه با ۱۳ هزار عضو برای فعالیت‌های علمی به جمع آوری پول می‌پردازد، برنامه‌های آموزشی برای دختران مسلمان به راه انداخته، میزبانی از مراسم‌ها را به عهده داشته و با شورای مساجد در جهت ایجاد برابری نژادی بیشتر درون نهادهای دینی همکاری می‌کند. خدیجه حسین و سرور رحیم الله به همراه هم جمعیتی از زنان مسلمان را از شیکاگو برای حضور در این راهپیمایی با خود به واشنگتن آورده بودند، سپس گروهی از زنان مسلمان واشنگتن دی سی نیز به آنان پیوستند. بسیاری از آنها حجابشان آبی روشن بود.

در هفته‌های پیش از برگزاری راهپیمایی گزارش‌هایی مبنی بر چند دستگی در میان برگزارکنندگان این رویداد شنیده می‌شد. برخی برگزارکنندگان آن را به جریانات ضد یهودی متهم کرده و نکوهش نمودند. مرکز حقوقی فقر جنوبی که برنامه‌های گروه ملت اسلام را زیرنظر داشته آنها را جزو گروه‌های نفرت پراکن می‌داند. نتیجه این تنش‌ها چیزی نبود جز چندپارچگی راهپیمایی‌هایی که در گوشه کنار کشور برگزار گردید. اما برای زنان مسلمان حاضر در راهپیمایی مباحث مختلفی وجود داشتند. کسی از آن جمعیت عضو جمعیت ملت اسلام نبود. ورده خالد که خود یک فعال زن مسلمان است می‌گوید: «ما کاملاً سامی ستیزی را محکوم می‌کنیم. فراگیری یک مسئله مهم برای ماست». تیفانی بلنتون نیز می‌گوید که این کارها سبب تفرق ما می‌گردد.

جمعیت مسلمانان امریکا کاملاً متنوعند و این تنوع در اتحادیه زنان مسلمان نیز مشهود است؛ سفیدپوست، سیاهپوست، لاتین، جنوب آسیا و عرب. خدیجه حسین که خود متولد عربستان است و سی سال دارد و در امریکا زندگی می‌کند، می‌گوید: «از آنجا که ما دارای یک زمینه مشترک نیستیم همه ما با گرایش‌های خودمان آمده‌ایم که بسیار مهم است. این ایمان ماست که ما را به اینجا کشانده است». یک شرکت کننده دیگر به تکثرگرایی موجود در میان زنان مسلمان اشاره می‌نماید و این تجربیات را راهگشای رهبرانی می‌داند که چنین اجتماعاتی را برگزار می‌کنند. کارگاهی که اتحادیه زنان

مسلمان برگزار می‌کند چنین عنوانی دارد: “زنان مسلمان مسجد را باز پس می‌گیرند” که اشاره به سرخوردگی زنان مسلمان از نقش نداشتن در اداره مساجد دارد. یک تحقیق مربوط به سال ۲۰۱۱ حکایت از مشارکت پایین زنان مسلمان در شورای مساجد دارد. سرور رحیم الله در این‌باره می‌گوید: «این مشکل زنان نیست. این مشکل جامعه است. ما باید با کمک همدیگر تغییری ایجاد نماییم». 

مشکلات زنان مسلمان فراتر از گرفتاری‌های درون‌گروهی است. یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۸ نشان می‌دهد که شش نفر از ده امریکایی مسلمان تبعیض مذهبی را در سال گذشته تجربه کرده که از این میان تقریباً هفتاد درصد از آنها زن بودند. با وجود این، سرور رحیم الله می‌گوید که راهپیمایی امسال شور و هیجان اولین راهپیمایی را نداشته است و از نظر او مردم خسته بودند. در یک نقطه از راهپیمایی سرور دل نگران دختر ده ساله‌اش شد و جایی بود که مدافعان سقط جنین نسبت به نبود شعارهای همگرایانه با آنها در پلاکاردهای اتحایه زنان مسلمان عصبانی شده بودند. مسئله سقط جنین برای بسیاری از زنان مسلمان، همچنان پیچیده است.

از آنجا که خواننده این مطلب بودید…
پایگاه خبری دین‌آنلاین دستاورد فعالیت‌های آزاد و داوطلبانه برخی علاقه‌مندان دانشگاهی و حوزوی است که در داخل و خارج از ایران کوشش می‌کنند مطالعات دین‌پژوهی را با ادبیات ژورنالیسم حرفه‌ای گسترش دهند. این فعالیت آزاد و داوطلبانه بدون چشمداشت مالی صورت می‌پذیرد اما بسیاری از هزینه‌های جاری برای اداره کردن این پایگاه خبری بسان بسیاری از رسانه‌ها و ارگان‌های غیردولتی نیازمند تأمین و حمایت هواداران است. حداقل حمایت مخاطبان این است که با گذاشتن کامنت پای مطالب به ما نشان دهند خواندن این دست مطالب را به دیگران توصیه می‌کنند یا خیر. شاید ما در انتخاب و گزینش مطالب باید به نکته‌های دیگری توجه کنیم تا رضایت خواننده را در پی داشته باشد! ما هم در آینده می‌کوشیم مطالبی را منتشر کنیم که انتشار آنها با رضایت و توافق بیشتر خوانندگان باشد. برای آگاهی از روش‌های دیگر حمایت به شناسه کاربری ادمین دین‌آنلاین در تلگرام مراجعه کنید!
(@dinonlinecontact)