اطاعت از طاغوت اصلی‌ترین دلیل به حاشیه رفتن دین است
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)؛ حجت‌الاسلام والمسلمین شیخ حسین انصاریان، از اساتید برجسته اخلاق، به مناسبت ایام شهادت حضرت زهرا(س) در مسجد حضرت رسول اکرم(ص) به ایراد سخن پرداخت.
وی بیان کرد: روایات زیادی در کتاب‌های معتبر علمای بزرگ شیعه نقل شده که عدد انبیای الهی را ۱۲۴ هزار نفر شمرده است. همه این ۱۲۴ هزار نفر نیز یک هدف و یک مسیر داشته‌اند و در هدف پاک خود باهم، یکی بودند. در آخرین آیات سوره بقره از اهل ایمان نقل می‌کند که تمام مردم مومن واقعی می‌گویند «لا نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ»، یعنی ما تفاوتی بین انبیای الهی قائل نیستیم. به این معنا که بگوییم نوح(ع) دینی را آورد و ابراهیم(ع) دارای دین دیگری بود.
انصاریان تصریح کرد: همه انبیای خدا، یک دین را ارائه کردند که اسم آن نیز اسلام بود. حضرت آدم(ع) در ابتدا برای یک نفر مبعوث به رسالت شد و دینی که به همسرش ارائه کرد نیز اسلام بود اما چون در آن زمان، رشته‌های مختلف در زندگی نبود، دین هم به صورت خلاصه بود. در ادامه که انسان‌ها اضافه شدند، بنا بر نیازشان، احکام الهی اضافه شد و اصل دعوت انبیا نیز بر دو حقیقت بود؛ یکی توحید و دیگری قیامت. یعنی انبیا(ع) خواستند به مردم بگویند معبود و آن کسی که شایسته عبادت شدن است، یک نفر یعنی خداوند است و پول، بت و یا یک قدرتمند شایسته این نیست که معبود قرار گیرد.
وی در ادامه افزود: اگر مردم جهان در هر دوره‌ای موحد بودند، هیچ ستمگر و ظالمی به وجود نمی‌آمد، چون کسی را نداشت که به حرف او گوش کند. یک جریانی را علی ابن ابی حمزه برای امام صادق(ع) نقل می‌کرد که بسیار داستان مفصلی است. وقتی این جریان برای امام صادق(ع) بیان شد، امام(ع) فرمودند اگر مردم غیر خدا را پرستش نمی‌کردند این بساط برپا نمی‌شد.
انصاریان تصریح کرد: بنی امیه در ابتدای کار هیچ‌کاره بودند، یک پیرمرد بداخلاق به نام ابوسفیان و یک زن بدکاره به نام هند داشتند. اما چه شد که اینها بر تمام سرزمین‌های اسلامی مسلط شدند؟ امام صادق(ع) فرمود که مردم مطیع آنها شدند و آنها با اطاعت مردم قدرت گرفتند و باطل را مسندنشین و حق را خانه‌نشین کردند. در حقیقت آمدند و دست همه امامان معصوم(ع) را از کار بستند. امام علی(ع) که باید دنیا را اداره می‌کرد، زندگی‌اش به بیل و کلنگ محدود شد که دو سه روز بعد از فوت پیامبر(ص) به کارگری می‌رفت، چون فدک را نیز برده بودند. یعنی در روز روشن، حق علی(ع) را غارت کردند و مالی که پروردگار به آنها واگذار کرده بود را از ایشان گرفتند. بله، اگر فدک غنیمت جنگی بود که اهل بیت(ع) روی آن دست نمی‌گذاشتند، اما فدک «مَا أَفَاءَ اللَّهُ» بود.
وی افزود: یهودیانی بودند که مالکیت فدک را در اختیار داشتند که دارای آب و درخت فراوان بود. این چند نفر مسلمان شدند و به پیامبر(ص) گفتند که دلمان می خواهد این منطقه را به شما واگذار کنیم، اما برای اینکه تخریب نشود، به ما اجازه دهید هرسال در کار کشت و زراعت داشته باشیم و در محصول آن نیز با شما شریک شویم. رسول خدا(ص) نیز موافقت کردند. در زمان حیات نیز فدک را به حضرت زهرا(س) بخشیدند، بنابراین حرف آن کسی که بعد از رحلت رسول خدا(ص) اعلام کرد که فدک غنیمت بوده دروغ است.
این استاد برجسته اخلاق در ادامه افزود: گرگ‌های مدینه بعد از پیامبر(ص) حق علی(ع) را غارت کردند و تمام مردم مدینه نیز به غیر از چند نفر، مطیع این افراد شدند، و الا قبل از رحلت پیامبر(ص) که اینها قدرتی نداشتند. یکی از آنها دلال اسب و الاغ بود، یک نفر نیز در کار هیزم فروشی بود و لقب پدرش هم حطاب بود و نه خطاب که برای اینکه اصطلاحا پرستیژش را بالا ببرند نقطه‌ای گذاشتند و شد خطاب و سومین نفر نیز که مفت‌خور بود و بر اثر کثرت مفت‌خوری او را کشتند.
وی بیان کرد: اما سوال این است که چه شد که اینها تا زمان امام عسکری(ع) مسلط بر کشور شدند؟ دلیل همین بود که مردم مطیع طاغوت بودند. پس از امام عسکری(ع) که نوبت به امامت امام مهدی(عج) رسید خداوند می‌توانست کمک کند که ایشان حکومت داشته باشند اما علت غیبت این بود که در جامعه فرهنگی به وجود آمده بود که مردم به حرف امام گوش نمی‌دادند و امام تامین جانی نداشتند.
انصاریان در ادامه افزود: در حقیقت گیر ظهور، تامین جانی است و الا تعداد ندبه‌خوان‌ها کم نیست. بنده در سال‌های قبل که در کشور انگلستان بودم و سخنرانی می‌کردم، یک فرش‌فروش افغانستانی در آنجا ساکن بود که روزهای جمعه دعای ندبه برگزار می‌کرد. بنده را نیز برای سخنرانی دعوت کرد که حدود ۲۰۰ نفر نیز در آن مراسم شرکت کرده بودند. در آن زمان به من می‌گفت که این مراسم ۴۰ سال است که برگزار می‌شود. بنابراین علت عدم ظهور این است که تامین جانی وجود ندارد و امام صادق(ع) نیز می‌فرمایند مردم از شرک را می‌فهمیدند و از غیر خدا پیروی نمی‌کردند این شرایط حاکم نمی‌شد.