ردنا (ادیان نیوز) / گفتگوی علم (تجریی) و دین، به مثابه گفتگو میان کنشگرانی به نمایندگی از علم و دیگرانی به نمایندگی از دین، رخداد خوشآیندی است که از دلِ تجربهی غمبار کلیساى قرون وسطی پدید آمد. با این حال، در کشور ما نمایندگان علم و دین در یک فضای سراسر بدگمانی تنها صدای هم را میشنوند و از کنار هم میگذرند؛ مانند دو کشتی که در اقیانوسی مِهگرفته تنها از صدای بوق هم یکدیگر را حس میکنند و از برخورد بیم دارند، بی آنکه مایل باشند چشم تیز کنند و یکدیگر با ببینند و گاهی برای هم دستی تکان دهند و احوالی بپرسند.
نامهی آیتالله سبحانی به مدیر مسئول روزنامهی اطلاعات، جناب آقای محمود دعایی، در بارهی گزارشی که این روزنامه از سخنان دکتر حسن محدثی ارائه داده بود، و پاسخ محدثی به این نامه میتواند به یک الگوی شایستهای برای گفتگوی مفید میان علم و دین در کشور ما تبدیل شود.
در دنیای جدید که جامعهی ایران نیز نوپا و تاتی تاتی به آن وارد میشود، هیچ شناختی بر اقتدار شخصی انسانها سامان نمییابد و عالمان علوم تجربی و نیز دینشناسان در برابر آنچه از علم و دین روایت میکنند پرسش میشنوند و باید پاسخگو باشند. دیگر روزگار “من میگویم” تمام شده و زمان “چرا چنین میگویم” از راه رسیده است.
من این نامهنگاریها را ارج مینهم و امیدوارم این گفتو شنود علمی ره به جایی کج نکند و به سرنوشت گفتگویی که دکتر صادق زیباکلام با آیتالله مکارم شیرازی در بابِ استفاده از فیسبوک داشتند دچار نگشته و ناتمام رها نشود.
مهراب صادقنیا
۹۸/۱۱/۲۲
پایان پیام/م