خداوند چرا شُروری مانند بیماری کرونا را خلق کرده است؟
برخی شُرور جنبه ثانوی یا عکس العملی دارد. یعنی موجودی کاری انجام می دهد و به دنبال آن شری تحقق پیدا می کند. مثال روشنش این است که انسانی گناه می کند و به آثار گناه مبتلا می شود.
به گزارش ردنا (ادیان‌نیوز)، آیت الله محمدتقی مصباح یزدی با اشاره به تلاش های فلاسفه موحد برای اثبات اینکه «شُرور مخلوق خدا نیستند و امور عدمی هستند»، گفت: با این حال اگر ما شُرور را به امور وجودی هم نسبت بدهیم، مثلا آتشی که می سوزاند، بیماری ای که آدم را از پا درمی آورد مانند بیماری سرطان یا بیماری کرونا، سوال این است که چرا خدا اینها را خلق کرده؟
به گزارش «انتخاب»، او ادامه داد: همه مسلمان ها بلکه همه ادیان معتقدند که عالم ابدی دو سرا دارد؛ یکی سرای بهشت است که همه آن نعمت است و یک سرا هم عذاب محض است که هیچ خیری در آن نیست. بالاخره اینها را خدا خلق کرده. جهنم را خدا خلق کرده. سوال می شود که چرا خدا جهنم را خلق کرده و اگر خلق نمی کرد چه می شد؟ همه مردم می رفتند بهشت؛ به خدا که ضرری نمی رسید.
آیت الله مصباح افزود: این مخلوق هایی که ما اینها را شر می دانیم به دو دسته قابل تقسیم هستند. شُروری که در این عالم تحقق می یابد و دسته ای در عالم ابدی. مثلا آتش که می سوزاند و از بین می برد. یک بحث شُروری است که جنبه ثانوی یا عکس العملی دارد. یعنی موجودی کاری انجام می دهد و به دنبال آن شری تحقق پیدا می کند. مثال روشنش این است که انسانی گناه می کند و به آثار گناه مبتلا می شود.
او ادامه داد: اما شُرور دنیوی شریت آنها نسبی است، مثلا آتش درست است که می سوزاند اما باعث پخت غذا و و جلوگیری از سرما هم می شود. پس نسبی است. آنچه محل بحث است و بیشتر شبهات در اطرافش آن دور می زند این است که آن شُروری نسبت به انسان شر است. سوال اصلی این است که خدا اصلا چرا اینها را برای انسان خلق کرده، [پاسخ در] این است که بدانیم خداوند اصلا چرا آدمیزاد را خلق کرده.
منبع: انتخاب