ضرورت همبستگی عمومی در برابر بحران
برای غلبه بر این بیماری دو گروه فعالیت قابل انجام است: نخست فعالیت برای حفاظت از خود فرد و دوم فعالیت برای حفاظت از همه افراد جامعه. این دو گروه فعالیت مکمل و همراه یکدیگرند.
روزنامه ایران در یادداشتی به قلم سیامک مره صدق نماینده مجلس می نویسد:
راهاندازی کمپین ملی مقابله با بیماری های واگیردار کرونا با هدف ایجاد همبستگی عمومی و اطلاعرسانی درست و بموقع ایده اثرگذاری خواهد بود که شایسته پشتیبانی است. بیماری ویروسی کرونا و مشکلاتی از این دست همه مردم را درگیر میکند و آنها را در معرض خطر قرار میدهد. در واقع بیماری کرونا سلامتی همه انسانهای جامعه را بدون توجه به تفاوتهای قومی، فرهنگی، اجتماعی و حتی دیدگاههای سیاسی تهدید میکند و عبور از آن بدون همبستگی ملی امکانپذیر نخواهد بود.
از سوی دیگر میتوان گفت برای غلبه بر این بیماری دو گروه فعالیت قابل انجام است: نخست فعالیت برای حفاظت از خود فرد و دوم فعالیت برای حفاظت از همه افراد جامعه. این دو گروه فعالیت در عرض و در طول یکدیگر قرار ندارند، بلکه مکمل و همراه یکدیگرند. به این معنا که هرچه میزان مراقبت فردی به درستی صورت بگیرد، فرد سالم مانده و میتواند مانع سرایت بیماری به سایر افراد جامعه شود.
رعایت معیارهای مربوط به بهداشت فردی و عمومی و حد امکان محدودیت در استفاده از وسایل و امکانات عمومی بسیار راهگشا خواهد بود. در این راستا هریک از افراد جامعه باید به امر خاص شستوشوی دستها توجهی ویژه داشته باشند و این امر را جدی بگیرند. همچنین کسانی که در مشاغل مربوط به مواد غذایی فعالیت میکنند مانند کسانی که در میوه فروشیها، مراکز طبخ غذا و مراکز فروش مواد پروتئینی فعالیت میکنند باید اصول بهداشتی را به درستی رعایت کنند.
مسئولان مدارس نیز در قطع زنجیره اپیدمی این بیماری نقش مؤثری دارند. هرچند کودکان کمتر در معرض خطر قرار میگیرند و به نظر میرسد در مقابل این بیماری ایمنی طبیعی دارند اما برای جلوگیری از انتشار ناخودآگاه بیماری در فاز اولیه حداقل نیاز است تعطیلی مدارس ۷ روز ادامه داشته باشد. پس از آن نیز کودکی که دارای علائم سرماخوردگی است نباید به هیچ وجه به مدرسه برود.
همچنین بیمارانی که نقص ایمنی دارند و زنان باردار باید از رفت و آمد در مناطق آلوده پرهیز کنند تا علاوه بر حفاظت از خود از مبتلا شدن سایر افراد جامعه پیشگیری شود. در این میان افرادی هم هستند که در مشاغلی فعالیت میکنند که با زیان روبهرو خواهند بود، آنها ناگزیر به تحمل شرایط هستند تا سلامت همه جامعه حفظ شود.
به طور قطع بدون عزم ملی نمیتوان با این بیماری مقابله کرد. گمان میکنم با توجه به سابقه مردم ایران در فداکاری و از خود گذشتگی در موقعیتهای مختلف خواهیم توانست از این شرایط نیز عبور کنیم.