چه کسی فکرش را می‌کرد؟

چه کسی فکرش را می‌کرد جامعه‌ی ایران که در دهه‌های چهل و پنجاه خورشیدی روشن‌فکران دین‌دارش در حسینه‌ی ارشاد و جاهای دیگر از تشیّع علوی و صفوی می‌گفتند و روحانیّت روشن‌اندیش‌اش از تحریفات عاشورا انتقاد می‌‌کرد، کارش به جایی برسد که شک کند بیماریِ خطرناکی که جهان را فلج کرده است، با روغن بنفشه درمان می‌شود یا تجربه‌های علم مدرن؟!

چه کسی فکرش را می‌کرد، اسلامی که امام‌خمینی (ره)، بهشتی، و مطهری آن را نمایندگی می‌کردند و آن را عقلانی دانسته و می‌خواستند به دانشگاه ببرند، امروز به وسیله‌ی طبِّ اسلامی، تبریزیان‌ها و عقل‌ستیزترین اندیشه‌ها نمایندگی شود و در عطاری‌ها داد و ستد شود.

چه کسی فکرش را می‌کرد جامعه‌ای که در دهه‌ی هفتاد، مسئله‌ی روشن‌فکرهای دین‌دارش نظریه‌ی قبض و بسط تئوریکِ شریعت و یا شریعت صامت بود، در پایان دهه‌ی نود مسئله‌اش این باشد که آیا ویروس می‌تواند وارد اجتماعات مذهبی و حرم بشود یا نه!

کرونا نشان داد روشن‌فکران ما تنها در سیاست قافیه‌ را نباخته‌اند؛ آن‌ها در علم، اخلاق، دانشگاه، و درمان نیز حاشیه‌نشین شده‌اند.