یادداشت رسیده درباره نامه آیت الله محقق داماد به پاپ

به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، دکتر آیت پیمان دبیر شورای دین پژوهان کشور و رئیس مجمع جهانی شیعه شناسی، در یادداشتی به تحسین اقدام آیت الله محقق داماد پرداخته است که متن آن به این شرح است:

اقدام به موقع و مناسب آیت الله محقق داماد ، در ارسال نامه ای مناسب برای پاپ رهبر کاتولیک های جهان که با واکنش و پاسخ خوب واتیکان مواجه شد ، حاصل دنیا دیدگی ، فرصت شناسی ، آگاهی به زمانه و کیاست وی می باشد .

ارتباط عزتمندانه علمی و فرهنگی با دنیای معاصر و گفتمان دینی با بزرگان و دانشمندان ادیان و مذاهب و گفتگو با آنها بر مدار منطق قول سدید و ملایم و معتدل و توام با قول معروف و پرهیز از افراطی گری ، تحکم ، و بیان خطابی ، وظیفه عالمان دینی است و راه معرفی چهره حقیقی تشیع ، گسترش همین گفتمان های دینی عالمانه است .

دشمنان شیعه در سایه بعضی ستیزه جویی های بی حد ومرز و بعضی رفتارهای خارج از ضرورت ما ، توانستند چهره مخدوشی از مذهب و نظام حاکم ما به جهان نشان داده و به ناحق شیعه را در مهجوریت و انزوا و محدویت قرار دهند و تهمت و انگِ جنگ طلبی و تروریسم و دشمنی با ادیان و تمدن ها را به دامان ما بچسبانند و شور بختانه در این ترفند ، ندانم کاریها و بد سلیقگی های ما هم کم به یاری آنها نرفته است .

امواج اسلام گرایی بی نظیر در تاریخ ، با وقوع انقلاب اسلامی شیعیان ایران به رهبری امام خمینی ره در سرار جهان ایجاد شد ، اما به علل پیش گفته ، ما نتوانستیم از این امواج و فرصت تاریخی بهره کافی و مناسب ببربم ، و حاصل آن مع الاسف این شد که در خلاء حضور ما در محافل علمی و آکادمیک و گفتمان های دینی در جهان ، سلفیون و وهابیون بر آن امواج اسلام گرایی برخاسته از انقلاب ما سوار شدند و بهره گرفتند و اسلام سقیفه را در جهان گسترش دادند و بی نهایت برای خود امتیاز گرفتند و جای پای در شرق و غرب عالم محکم کردند .

امروز در دوره پسا داعش بار دیگر به سبب پلیدی های عدو ، تغییر و چرخشی در نگاه دنیا به سوی ما ایجاد شد و از نگاه منفی کاسته شد و فرصت دوباره ای بدست آمد تا ما خلاء حضور خویش را پر کنیم و اندیشه و کلام و عقاید شیعه و سیاست اهل بیت در تعایش و تعامل با دیگران را از منظر اسلام حقیقی ، تبیین کنیم و در عمل نشان بدهیم .

اما دریغ که باز هم نتوانسته ایم . و این فرصت نیز با غفلت که عادت مآلوف ماشده است در حال تضییع است و کم کم حافظه تاریخی مردم جهان ، داعش را از یاد خواهد برد و دو باره جهان تحت سیطره مجدد تبلیغات گسترده و فراگیر و فزاینده و پرحجم و بی وقفه سلفی گری و وهابیت قرار خواهد گرفت .

شیعه از سرمایه ها و داشته ها و فرصت هایش در همه تاریخ خوب استفاده نکرده است و از تشتت و تفرقه و اختلاف درونی نیز هیچگاه پرهیز ننموده و رواداری و مدارا برای تحمل سلایق و گرایشات درون مدهبی را نداشته و از برکات وحدت و همگرایی و همدلی و هم افزایی همبشه روزگار کم بهره بوده است .

امروز از هر زمان برای ما ضروری تر است که سر از لاک محیط کوچک خود بر آوریم و جهان بشریت را آنگونه که هست ببینیم و بشناسیم و موازین و مناسبات حاکم بر جهان را روشن بنگریم و آموزه های دینی مان را به اقتضای موازین و مناسبات امروز منطبق کنیم و بر آن اساس با مردم دنیا و نخبگان و سران و رهبرانشان گفتمان بر قرار نماییم .

ارتباطات بین المللی ما کافی نیست ، و در بخش حاکمیتی در در دست مدیریت های کارآمد قرار نگرفته است و دچار نوعی انحصار گرایی سلیقه ای است .

حوزه های علمیه و دانشگاه های ما در محافل علمی و رویدادهای فرهنگی بین المللی ، حضور نمایانی ندارند و نخبگان ما در عرصه بین المللی از پشتوانه ای برای حضور و فعالیت بر خوردار نیستند .

مشکل دیگر ما این است که به کم قانع و زود راضی هستیم و دست آوردهای خود را طوری بزرگ نمایی میکنیم که امر بر خودمان هم مشتبه شده و احساس فتح الفتوح میکنیم و این خود یکی از عوامل در جا زدن هایمان است .
سخن در این عرصه پر از درد دل بسیار است .