اباعبدالله (ع) بزرگترین عارف و عاشورا بزرگترین رزمگاه عرفانی است
عبدالرحیم گواهی:
یک استاد ادیان با نگاهی به نحوه برخورد عرفان با مصائب گفت: بزرگترین عارف ما، در کنار امیرالمومنین (ع)، امام حسین (ع) هستند و بزرگترین رزمگاه عرفانی نیز عاشوراست.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)؛ عبدالرحیم گواهی در ارتباط زنده تلفنی با برنامه سوفیا، عرفان را یک مقام و تصوف را راهی برای انسان دانست تا فرد را به مقام عرفانی برساند و افزود: «توجه به خدا در دست دوستان خداوند است تا این مقام عرفانی را حاصل کند.»
این استاد فلسفه و عرفان ادامه داد: «کرونا امروز یک بیماری جسمی و مصنوع دست بشر است و حوزه عرفان، روح و روان و سعادت آدمی را دربر دارد و علم در حقیقت متکلف جسم آدمی است.»
گواهی خاطرنشان کرد: «اینکه برخی محافل خبری خارجی به تازگی بحثی را راه انداخته اند که دین در مقابل کرونا کم آورده است، در حقیقت قیاس اشتباهی می‌کنند چون دین و عرفان مستقیماً و مستقلاً با بیماری کاری ندارند.»
وی در عین حال گفت: «شناخت، عرفانی شهودی است؛ علم انسان را به یقین می‌رساند و بعد از آن، مسیر تصوف آغاز می‌شود.»
گواهی با بیان اینکه حتی انسان‌های مؤمن از مرگ نمی ترسد، گفت: «کسی که خدا را بشناسد یقیناً می‌داند مرگ و حیات به دست خداست و بنده همواره به دوستان عرض می‌کنم، نه آمدن ما و نه رفتن ما به دست جز خدا نیست.»
این پژوهشگر ادیان با ذکر مثالی تاکید کرد: «بسیار اشتباه است که می‌گوئیم فلانی در اثر کرونا فوت کرد؛ بلکه بهتر آنست که بگوییم اجل فلانی رسیده بود و مرد و کرونا بهانه بود؛ حال آنکه برای دیگری بیماری قند یا سرطان در میان است.»
گواهی گفت: «وقتی اجل انسان فرا برسد، مرگ جز در دست خداوند، در دست هیچ انسان دیگری نیست؛ پس انسان در این شرایط به سمت مسیر مقدر حرکت خواهد کرد.»
وی در عین حال تاکید کرد این مطالب به معنای دست روی دست گذاشتن نیست و افزود: «حفظ سلامتی از اوجب واجبات است و این گونه نیست که مؤمنان و صوفیان و… از ابزار مدیکال یا پزشکی استفاده نکنند.»
گواهی گفت: «بزرگ ترین عارف، در کنار حضرت علی(ع)، امام حسین(ع) هستند و بزرگترین رزمگاه عرفانی نیز عاشوراست و این بزرگان در برابر شهادت کم نیاورند؛ چه رسد در برابر مسئله‌ای چون ویروس کرونا.»
وی ادامه داد: «این بزرگان اولاً روح شان ساخته شده و ثانیاً ترس از مرگ، زاییده نشناختن خداست والا آن کس که خدا را می‌شناسد، چه ترس از مرگ دارد. البته من و شما نیز بارها با این مسائل نظری برخورد داشته ایم و خوانده ایم که: خرم آن روز کزین منزل ویران بروم… ولی حقیقتاً باید پای ایمان در میان باشد.»
گواهی گفت: «کسی که خدا را می‌شناسد، از مرگ و کرونا نمی ترسد، بلکه اینها را وسیله‌ای برای رسیدن هرچه زودتر به محبوب می‌داند.»
همچنین سیدجواد میری، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی که به صورت حضوری در استودیوی پخش زنده برنامه “سوفیا” حاضر بود، در رابطه با راهکارهای فلسفی و عرفانی در مواجهه و مقابله با بیماری شایع شده در دهه اخیر اظهار کرد: «عرفان نوعی شناخت است که با سایر رویکردها تفاوت دارد.»
این جامعه شناس ادیان ادامه داد: «در رویکرد فلسفی تلاش داریم با برهان و استدلال با مسائل مواجه شویم. یا در عرصه علم تلاش داریم از طریق آزمون و خطا به مسائل بپردازیم.»
میری با بیان اینکه عرفان دو رویکرد مذکور را نفی نکرده و آن‌ها را خفیف نمی‌شمارد، نتیجه گرفت: «عرفان ما را بدین توجه می‌رساند که رویکرد دیگری برای شناخت جهان هست و ذات هستی و شناخت شهودی را در بر دارد.»
وی خاطرنشان کرد: «یقینا شناختی که مبتنی بر شهود و مراقبه باشد، راه و روش آن با دیگر رویکردها تفاوتی بنیادین خواهد داشت.»
در ادامه این بحث غلامرضا جلالی، با بیان اینکه عارف باید از پوسته هر چیز به سمت هسته در حرکت باشد، اظهار داشت: «در این حرکت معرفتی برای انسان عارف فراهم می‌شود که نگاهی استراتژیک و چاره اندیشانه را پیش روی او ترسیم کرده و فوق العاده هوشمندانه است.»
وی افزود: «چاره اندیشی های عرفان فراتر از چاره‌هایی است که انسان از مجرای عقل و علم و فلسفه به دست می‌آورد و در حقیقت عرفان جهت انسان را تغییر می‌دهد.»
جلالی گفت: «عرفان کمک می‌کند انسان به جای شکل گیری انفعالی، شکلی فعال نسبت به مسائل پیدا کند.»
وی افزود: «وقتی انسان افراد لجام گسیخته را مورد توجه قرار دهد، بلا نازل می‌شود و لذا انسان از استعمار زدگی به قدرت‌های سیاه جهانی باید به سمت قدرتی حرکت کند که در جهان واحد و برتر از تمام قدرت‌ها و بر آن‌ها چیرگی دارد.»