پیروان همه ادیان جهان هنگام متولد شدن یک انسان مراسم و آیینهایی مخصوص برگزار میکنند. در این میان فقط بوداییها استثنا هستند و آیین خاصی برای پس از تولد برگزار نمیکنند و احتمالاً این به آن دلیل باشد که از نطر آنها نوزاد پیش از این نیز حضور در دنیا را تجربه کرده است.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز) به گفته دکتر مارتین پالمر، رئیس مرکز مشاوره بین المللی در زمینه دین و محیط زیست هدف ادیان مختلف در برگزاری مراسم مختلف هنگام تولد، جشن گرفتن برای ورود نوزاد به جهان است.
آیین هندوها برای تولد نوزاد تقریباً از زمان شکل گیری جنین آغاز میشود و اصلیترین قسمت آن مراسم طالعبینی بلافاصله بعد از تولد است.
یهودیها نوزادان پسر را پس از تولد ختنه میکنند و نام نوزادان دختر توسط پدر در کنیسه اعلام میشود.
در بعضی موارد رسوم خاص پس از تولد چندان جذاب نیست. مثلاً در چین مراسم انتخاب اسم برای کودکان در ماههای اول پس از تولد برگزار نمیشود. پس از آن به کودک اسم غیر جذابی مانند “کودن” گداشته میشود تا شیاطین را که ممکن است برای سرقت او وسوسه بشوند را مهار کند. اسم جداب و معمولی معمولاً بعدها وقتی کودک به سن مدرسه رفتن میرسد برای او انتخاب میشود.
مسلمانان بلافاصله پس از تولد نوزاد اذان را در گوش او زمزمه میکنند تا اولین لغاتی که کودک میشنود شهادتین (اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان محمدا رسول الله) باشد.
یکی از رسوم مشترک بین مسلمانان و سیکها گذاشتن مقداری عسل یا شکر در دهان نوزاد پس از تولد او است تا کلام و طبیعت او از آن پس همواره شیرین باشد. اما همه این آیینها خانوادگی و غیر عمومی است؛ برخلاف آیین غسل تعمید در مسیحیت که به صورت عمومی برگزار میشود.