ایلنا ادعا کرده به دلیل افزایش قیمت مسکن که تأثیر مستقیمی در افزایش اجارهبها داشته برخی از خانوارها مجبور شدهاند در یک آپارتمان به صورت مشترک زندگی کنند. نایب رییس اتحادیه مشاوران املاک این سخنان را ادعایی بیش ندانسته است.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، اوضاع بد اقتصادی تأثیر مستقیم در سبک زندگی مردم دارد و ممکن است نهادهایی چون خانواده و دین را همچون نهاد اقتصاد درگیر خود کند.
اوضاع دشوار اقتصادی بسیاری از کم درآمدها را ناگزیر میکند که خود را با این شرایط تطبیق دهند. با این حال موضوعی مانند تهیه منزل چون رابطهای دو طرفه دارد و اجاره کننده تابع تصمیم اجاره دهنده است ناگزیر با دشواری و سختی برای اجاره کننده همراه است.
بسیاری از مستأجران در این روزهای تابستانی به فکر جابهجایی به دلایل طبیعی و فصلی هستند. اما قیمت مسکن و اجاره تصمیمگیری آنها را با مشکلات فراوانی مواجه کرده است.
در این میان خبرنگار اقتصادی ایلنا مدعی شده است که برخی از مستأجران برای گریز از پرداخت اجارهبهای سنگین ناگزیر شدهاند به زندگی مشترک با خانواری دیگری روی آورند.
حسام عقبایی، نایب رییس اتحادیه مشاوران املاک در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا در این باره اظهار داشت: این موضوعات را در بازار مسکن تایید نمیکنم چراکه هم موجران از اجاره دادن واحد خود به دو خانواده مجزا معمولا امتناع میکنند و هم اینکه این موضوعات در معاملات فراگیر نیست و برای اولین بار است که در جریان آن قرار گرفتهام.
عقبایی افزود: در حال حاضر حتی موضوع محل سکونت جدا از خانواده همسر، یکی از شروط ازدواج است و در این شرایط پذیرش اینکه دو خانواده غریبه در یک منزل زندگی کنند، سخت است.
وی در پاسخ به این سوال که از نظر قانونی آیا اجاره یک واحد به دو خانواده اشکالی ندارد، گفت: قاعدتا وقتی اعضای این دو خانواده به یکدیگر محرم نیستند، نمیتوانند زیر یک سقف با یکدیگر زندگی کنند. وقتی که در هتلها اجاره یک اتاق به دو خانواده منع قانونی دارد این موضوع به اجاره واحد مسکونی هم تسری مییابد.
نایب رییس اتحادیه مشاوران املاک ادامه داد: قانون و ابلاغیهای در این باره به ما ابلاغ نشده است اما اگر افراد ساکن به یکدیگر محرم نباشند براساس قوانین شرعی امکان زندگی در یک واحد مسکونی را نخواهند داشت مگر اینکه آنقدر شرعیات را رعایت کنند که این موضوع هم در یک واحد مسکونی بعید است.
زندگی کردن دو خانوار در یک خانه، در اسلام اما سابقه دارد، آنجا که مردم مدینه پذیرای مهاجران شدند. این همخانگی البته عوارضی داشت و برخی از احکام در روابط زن و مرد ناظر به آن دوران است.
پس از هجرت مسلمانان از مکه به مدینه، برخی از مهاجران به ویژه قریشیان در میان اقوام مدینه توزیع شدند و مردم مدینه در رقابت با همدیگر، براساس قرعه حمایت از خانوادههای مهاجر را بر عهده میگرفتند.
البته برخی خانوادههای مهاجر نیز بودند که پیش از هجرت با مردم یثرب ارتباط داشتند نزد آشنایان خود رفتند و در خانه و کاشانه آنان مستقر شدند.
گفته شده است انصار دارایی خانه خود را در اختیار مهاجران قرار میدادند و آنان را در محصولات کشاورزی خود شریک میکردند و برخی از آنان زمینهای پیرامون منازل مسکونی خود را به پیامبر بخشیدند.
روابط میان انصار و مهاجران با پیمان برادری تقویت گردید؛ پیامبر میان حدود ۴۵ انصاری و ۴۵ مهاجر عقد اخوت و برادری بست. بنابر برخی اقوال مسلمانان در ابتدا از برادران خود که با عقد اخوت با آنها پیمان برادری بسته بودند ارث میبردند ام بعدها این حکم با آیات قرآن لغو شده است.
شاید تا سالهای قبل همخانگی بین مجردها افزایش یافته بود اما اینکه امروز گزارشهایی تأیید نشده حاکی از اجارهنشینی دو خانواده در یک واحد به گوش میرسد نشان میدهد قدرت قشر مستاجران در پرداخت اجاره بسیار اندک شده و آنان برای گذران زندگی ناگزیر هر اقدامی را شایسته ببینند.
با این حال باید در نظر داشت که یکجانشینی و همزیستی دو خانوار عوارض گوناگونی میتواند به دنبال داشته باشد و در صورت وقوع این موضوع، مشکلاتی از قبیل تغییر سبک زندگی در چگونگی معاشرت خانوارها و انواع درگیریها و مشاجرات ناشی از همخانگی و مسئله تعلیم و تربیت کودکان و همچنین رعایت برخی امور شرعی برای خانوادههای متشرع، پیش روی مردم خواهد بود.