گودالی در نزدیکی معبد پانتئون ناگهان دهان باز کرد! + تصاویر

به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، این گودال حدود ۱۰ مترمربع عرض و بیش از ۸ فوت عمق دارد، اگر افرادی که در این اتفاق صدمه‌ دیده‌اند را نادیده بگیریم، تمرکز اصلی بر بُعد تاریخی این رویداد می‌باشد. طبق گفته اخبار محلی هنگامی‌که گودال در میدان Piazza della Rotunda، بین فواره و معبد پانتئون ظاهر شد، حدود ۴۰ عدد سنگ مرمر و سنگ مرمر تراورتن، به نام سنپیترینی، ظاهر شدند. تراورتن یک نوع سنگ رسوبی ست که درون گودال یافت شده است.

همچنین هفت تخته‌سنگ نیز از سنگ تراورتن ظاهر شده است که قدمت آن ۲۰۰۰ سال می‌باشد. تصور می‌شود که این سنگ‌ها توسط مارکوس آگریپا، معمار و سیاستمدار طراحی ‌شده‌اند. کارشناسان معتقدند که این سنگ‌ها در همان زمان ساخت معبد پانتئون، از ۲۷ قبل از میلاد تا ۲۵ قبل از میلاد ساخته‌شده است.

این دومین بار است که صفحات “امپریالیستی” ظاهر می‌شوند. هنگامی‌که در میدان Piazza در دهه ۱۹۹۰ ، در حال نصب خطوط بودند، وجود چنین صفحاتی پس از خاک‌برداری از زمین مورد توجه قرار گرفت. این آخرین کشفی بود که بدون برنامه‌ریزی قبلی صورت گرفت.

تحقیقات باستان‌شناسی هنگام باز کردن گودال درمیدان Piazza della Rotonda در مقابل معبد پانتئون، سنگ‌فرش‌های باستانی دوران امپراتوری را کشف کرده است.

بوجود آمدن این‌چنینی گودال‌ها، آنقدر برای زندگی ساکنان رم خطرناک است که با عنوان “گراز” در ایتالیا شناخته می‌شوند. در ماه ژانویه، یک آپارتمان در نزدیکی یکی از بخش‌های پرهیجان شهر، یعنی کولوسئوم به همین دلیل تخلیه شد. این‌گونه اقدامات احتیاطی به این منظور انجام می‌شود که مقامات بتوانند بررسی‌های ساختاری انجام دهند. جای تعجب نیست که آن‌ها نیاز به انجام چنین اقداماتی را احساس کرده‌اند – به‌عنوان‌مثال در فوریه ۲۰۱۸ ، منطقه بالدوینا واقع در شمال غربی ، با ظاهر شدن یک گودال عمیق ۱۰ متری لرزید. بسیاری نجات پیدا کردند، اما حدود ۷ اتومبیل در این شکاف فرورفتند.

چه عواملی باعث ایجاد این‌همه گودال می‌شود؟ ترکیبی از تاریخ باستان و شرایط محیطی، به‌ویژه در قرن بیست و یکم به این قبیل فاجعه‌ها منجر شده است. طبق گزارش‌های خبر محلی در قرن گذشته ، روم به‌طور متوسط ۳۰ گودال یا سقوط در سال را ثبت کرده است، اما به نظر می‌رسد که از سال ۲۰۰۸ به بعد، سالانه به‌طور متوسط بیش از سه برابر این رقم بوده است.

سنگ‌های جاده‌ای باستانی در نزدیکی معبد پانتئون کشف ‌شده است.

همان‌طور که گفته شد، مواد جامدی مانند تراورتن باعث ایجاد گودال می‌شود. سنگ‌های رسوبی دیگری شامل سنگ‌آهک نیز مکان اصلی برای ایجاد گودال‌ها هستند. آن‌ها از طریق عواملی مانند فرسایش، در زیر لایه سطحی ایجاد می‌شوند که ناشی از جریان مداوم آب است و درنهایت منجر به فروپاشی لایه می‌شود. اگر غارهای باستانی یا شبکه‌های تونلی زیرزمینی در معرض نمایش قرار گیرند و به‌طور مصنوعی و امروزی در زیرزمین کار شوند، طبیعی است که این گودال‌ها ایجاد شوند.

هنگامی‌که یک گودال خطرناک در جایی مانند رم باز می‌شود، نشان‌دهنده ابعاد مختلفی است. به‌طور مثال تخریب‌های صورت گرفته در بالدوینا در سال ۲۰۱۸ به دلیل بارندگی شدید قبل از آن رویداد بود. در هر مورد تخریب، چه کسی یا چه چیزی مقصر است؟ این مسئله‌ای است که مسئولان آن را به‌صورت جدی بررسی می‌کنند.

درنهایت، آیا این مکان در طول قرن‌ها می‌تواند وزن یک جمعیت مدرن را تحمل کند؟

طبق گفته‌ی ISPRA موسسه ملی حفاظت و تحقیقات محیط‌ زیست ایتالیا، علت اصلی سقوط، تونل‌های زیرزمینی روم، فاضلاب‌ها و معادن باستانی است که با حفره‌های نقشه‌برداری نشده یا ناشناخته، منجر به ایجاد فضاهای خالی پرپیچ‌وخم در زیر شهر می‌شود. قسمت شرقی رم به دلیل میزان بالای استخراج معادن در این منطقه در دوران باستان، در معرض خطر است.

طبق گفته خبر محلی از آنجا که این شهر، در بالای یک دشت سیلابی بنا شده است، بخش اعظم این شهر مدرن بر روی خاک نرم و ماسه‌ای مستقر است که به‌راحتی با آب یا لرزش هزاران اتومبیل و اسکوتر که روزانه در خیابان‌ها در حرکتند، از بین می‌رود. طبیعت و پیشرفت بشر ممکن است در بعضی موارد مشارکت خطرناکی ایجاد کنند.

وقتی وضعیت سیاره به حالت عادی بازگردد و خیابان‌ها دوباره شلوغ شوند، احتمال اینکه یک گودال دیگر در مجاورت معبد پانتئون ظاهر شود وجود دارد. رم چگونه با این معضل مقابله می‌کند…؟ این سؤالی همیشگی در میان رهبران و برنامه ریزان در سراسر تاریخ این شهر است.