کارو لوکاس؛ دانشمند برجسته ایرانی ارمنی‌تبار 

به گزارش ردنا (ادیان‌نیوز)،  دکتر کارو لوکاس (Caro Lucas) در شهریورماه ۱۳۲۸ برابر با ۴ سپتامبر ۱۹۴۹ در یک خانوادۀ ارمنی در اصفهان متولد شد. پس از کسب تحصیلات ابتدایی و متوسطه در مدارس ارامنهٔ تهران وارد دانشگاه تهران شده و مدرک کارشناسی و سپس کارشناسی ارشد خویش را در سال ۱۹۷۳ میلادی (۱۳۵۲) در رشتهٔ مهندسی برق و کامپیوتر، از این دانشگاه کسب نمود. وی سپس عازم آمریکا شد و درسال ۱۹۷۶ میلادی (۱۳۵۵) موفق به کسب درجهٔ دکتری در رشتهٔ مهندسی برق و کامپیوتر، با گرایش مهندسی کنترل، از دانشگاه برکلی کالیفرنیا گردید. از همان سال تا سال ۱۳۶۵ استاد دانشکده فنی دانشگاه تهران و در دوره‌ای نیز رئیس گروه برق این دانشکده بود و مرکز «کنترل و پردازش هوشمند» را در این دانشگاه بنیان گذاشت.

کارو لوکاس همسر امیلیا نرسیسیانس، استاد دانشکده علوم اجتماعی، در دانشگاه تهران بود.

کارو لوکاس از استادان محبوب دانشکده فنی دانشگاه تهران بود و در پی مرگ او، حدود هشتصد نفر از استادان و دانشجویان فعلی و سابق این دانشگاه با انتشار بیانیه‌ای به او ادای احترام کردند.

زمینه‌های علمی و تحقیقاتی وی عبارتنداز: کنترل غیرخطی، سیستم‌های هوشمند، طرح تحقیقاتی توسعهٔ امکانات سخت‌افزاری، طرح تحقیقاتی طراحی شبکه‌های عصبی، تدریس دروس مهندسی برق در دانشگاه‌های تهران،U.C.L.A. کالیفرنیا، راهنمایی، مشاوره و نظارت بر ۱۵ پایان‌نامهٔ کارشناسی ارشد.

وی ابداعاتی در زمینهٔ طراحی یک شبکه عصبی هایبرید برای تشخیص کلمات منفرد فارسی داشته‌است. استاد تمام وقت رشتهٔ مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه تهران بود و همزمان مدیریت مؤسسه تحقیقات سیستم‌های هوشمند را برعهده داشت. به واسطه مرتبهٔ بالای علمی خویش دکتر کارو لوکاس به عنوان استاد مدعو در دانشگاه‌های تورنتو (کانادا)، برکلی (کالیفرنیای آمریکا) و یو سی ال ای (کالیفرنیای آمریکا) به تدریس پرداخته‌است.

دکتر لوکاس علاوه بر تدریس و تحقیق در ایران به فعالیت‌های علمی و پژوهشی بسیاری نیز در دانشگاه‌های خارج از کشور پرداخت. برخی از سمت‌های وی در خارج از ایران عبارتند از: دانشیار مدعو، دانشگاه تورنتو کانادا، تابستان سال تحصیلی ۱۹۸۹–۱۹۹۰م، دانشیار مدعو، دانشگاه برکلی کالیفرنیا، ۱۹۸۸–۱۹۸۹م، دانشیار مدعو، دانشگاه گاریویس، ۱۹۸۴–۱۹۸۵م، دانشیار مدعو، دانشگاه کالیفرنیای لوس آنجلس، ۱۹۷۵–۱۹۷۶م، محقق مرکز بین‌المللی فیزیک نظری، محقق مؤسسهٔ ریاضی کاربردی، محقق آکادمی علوم چین، محقق انستیتوی تکنولوژی الکتریکی هاربین، دستیار تحقیق در شرکت پژوهشی تولیدی اونتاریو کانادا و دستیار تحقیق در آزمایشگاه پژوهش‌های الکترونیکی، دانشگاه برکلی کالیفرنیا.

وی همچنین عضو انجمن مهندسی برق و الکترونیک در طی سال‌های ۱۳۷۱–۱۳۶۹ (۱۹۹۲–۱۹۹۰ میلادی) بود. ریاست بخش ایرانی این انجمن را برعهده داشت و در چاپ و نشر مجلات علمی مختلف با سمت سردبیر و عضو هیئت تحریریه همکاری نموده‌است. از دیگر فعالیت‌های علمی وی می‌توان به همکاری وی در تألیف تعداد بسیاری از کتاب‌های علمی اشاره نمود که از آن جمله می‌توان کتاب‌های «سیستم‌های هوشمند مهندسی بیومدیکال» یاد کرد.

کارلو لوکاس مؤلف و مترجم کتاب و مقالات بسیاری به زبان فارسی و زبانهای خارجی می‌باشد.

پروفسور لوکاس از پژوهشگران به‌نام سیستم‌های هوشمند در ایران بود. زمینهٔ پژوهش‌های او پیش‌بینی سری‌های زمانی، مدل‌های عاطفی و منطق فازی بود.

وی هم‌چنین تحقیقاتی در زمینه‌های سامانه چندعامله، هوش زدحامی، داده‌کاوی، هوش کسب و کار، مدیریت دانش و علوم سامانه‌ها داشت. وی در سال ۱۳۸۵ خورشیدی به عنوان چهره ماندگار شناخته شد. .